Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
Rekoh: “Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom.
