Zəbur 10
1 Ya Rəbb, nə üçün uzaqda durmusan? Mən dara düşəndə niyə gizlənirsən?
Why, O Lord, hast thou retired afar off? why dost thou slight us in our wants, in the time of trouble?
2 Pislər təkəbbürlə məzlumları təqib edir, Öz qurduqları fəndlərə özləri düşür.
Whilst the wicked man is proud, the poor is set on fire: they are caught in the counsels which they devise.
3 Pis insan könlünün istəkləri ilə fəxr edir, Acgöz Rəbbə xor baxır, Ona küfr edir.
For the sinner is praised in the desires of his soul: and the unjust man is blessed.
4 Təkəbbürlü, pis insan Allahı axtarmaz, «Allah yoxdur» deyə düşünər.
The sinner hath provoked the Lord according to the multitude of his wrath he will not seek him:
5 Belə insan həmişə uğur qazanar, Bütün düşmənlərinə xor baxar. Sənin hökmlərinsə onun dərrakəsindən çox uzaqdır.
God is not before his eyes: his ways are filthy at all times. Thy judgments are removed from his sight: he shall rule over all his enemies.
6 Ürəyində deyir: «Sarsılmaram, Heç zaman fəlakətə düşmərəm».
For he hath said in his heart: I shall not be moved from generation to generation, and shall be without evil.
7 Onun ağzı lənətlə, hiylə ilə, hədə ilə doludur, Dilinin altında zülm və şər var.
His mouth is full of cursing, and of bitterness, and of deceit: under his tongue are labour and sorrow.
8 Kəndlərdə pusqu yerlərini qurar, Günahsızları xəlvətcə öldürər. Biçarəyə göz qoyub gizlicə güdər,
He sitteth in ambush with the rich in private places, that he may kill the innocent.
9 Yuvasında oturmuş aslan kimi gizli yerdə pusqu qurar, Məzlumu tutmaq üçün güdər, Toruna salıb onu tutar.
His eyes are upon the poor man: He lieth in wait in secret like a lion in his den. He lieth in ambush that he may catch the poor man: to catch the poor, whilst he draweth him to him.
10 Biçarələrin başından basıb qəddini qırar, Onlar bu pis adamın əlindən yıxılar.
In his net he will bring him down, he will crouch and fall, when he shall have power over the poor.
11 Pis adam belə düşünər: «Allah məni yaddan çıxarıb, Heç vaxt görməz, çünki mənə göz yumub».
For he hath said in his heart: God hath forgotten, he hath turned away his face not to see to the end.
12 Ya Rəbb, qalx, ey Allah, onlara əl qaldır! Unutma məzlumları!
Arise, O Lord God, let thy hand be exalted: forget not the poor.
13 Niyə pis insan Allaha küfr etsin? Niyə ürəyində «məndən əvəzini çıxmaz» desin?
Wherefore hath the wicked provoked God? for he hath said in his heart: He will not require it.
14 Amma Sən bu əzab-əziyyətə baxırsan, Məzluma kömək əlini uzadırsan. Biçarə özünü Sənə tapşırar, Yetimlərin imdadı Sənsən.
Thou seest it, for thou considerest labour and sorrow: that thou mayst deliver them into thy hands. To thee is the poor man left: thou wilt be a helper to the orphan.
15 Şər iş görənin, pis insanın qol-qanadını qır, Axıracan pisliklərini ifşa et.
Break thou the arm of the sinner and of the malignant: his sin shall be sought, and shall not be found.
16 Rəbb sonsuzadək, əbədi padşahdır! Onun diyarından millətlər yox olacaq.
The Lord shall reign to eternity, yea, for ever and ever: ye Gentiles shall perish from his land.
17 Ya Rəbb, məzlumların səsini eşidəcəksən, Onları ürəkləndirib diqqət yetirəcəksən.
The Lord hath heard the desire of the poor: thy ear hath heard the preparation of their heart.
18 Yetimə, fəqirə ədalət göstərəcəksən; Belə ki torpaqdan yaradılan insan Bir daha təhlükə yaratmasın.
To judge for the fatherless and for the humble, that man may no more presume to magnify himself upon earth.
