< Zəbur 10 >

1 Ya Rəbb, nə üçün uzaqda durmusan? Mən dara düşəndə niyə gizlənirsən?
Why stand you afar off, O Lord? [why] do you overlook [us] in times of need, in affliction?
2 Pislər təkəbbürlə məzlumları təqib edir, Öz qurduqları fəndlərə özləri düşür.
While the ungodly one acts proudly, the poor is hotly pursued: [the wicked] are taken in the crafty counsels which they imagine.
3 Pis insan könlünün istəkləri ilə fəxr edir, Acgöz Rəbbə xor baxır, Ona küfr edir.
Because the sinner praises himself for the desires of his heart; and the unjust one blesses himself.
4 Təkəbbürlü, pis insan Allahı axtarmaz, «Allah yoxdur» deyə düşünər.
The sinner has provoked the Lord: according to the abundance of his pride he will not seek after [him]: God is not before him.
5 Belə insan həmişə uğur qazanar, Bütün düşmənlərinə xor baxar. Sənin hökmlərinsə onun dərrakəsindən çox uzaqdır.
His ways are profane at all times; your judgements are removed from before him: he will gain the mastery over all his enemies.
6 Ürəyində deyir: «Sarsılmaram, Heç zaman fəlakətə düşmərəm».
For he has said in his heart, I shall not be moved, [continuing] without evil from generation to generation.
7 Onun ağzı lənətlə, hiylə ilə, hədə ilə doludur, Dilinin altında zülm və şər var.
Whose mouth is full of cursing, and bitterness, and fraud: under his tongue are trouble and pain.
8 Kəndlərdə pusqu yerlərini qurar, Günahsızları xəlvətcə öldürər. Biçarəyə göz qoyub gizlicə güdər,
He lies in wait with rich [men] in secret places, in order to kill the innocent: his eyes are set against the poor.
9 Yuvasında oturmuş aslan kimi gizli yerdə pusqu qurar, Məzlumu tutmaq üçün güdər, Toruna salıb onu tutar.
He lies in wait in secret as a lion in his den: he lies in wait to ravish the poor, to ravish the poor when he draws him [after him]: he will bring him down in his snare.
10 Biçarələrin başından basıb qəddini qırar, Onlar bu pis adamın əlindən yıxılar.
He will bow down and fall when he has mastered the poor.
11 Pis adam belə düşünər: «Allah məni yaddan çıxarıb, Heç vaxt görməz, çünki mənə göz yumub».
For he has said in his heart, God has forgotten: he has turned away his face so as never to look.
12 Ya Rəbb, qalx, ey Allah, onlara əl qaldır! Unutma məzlumları!
Arise, O Lord God; let your hand be lifted up: forget not the poor.
13 Niyə pis insan Allaha küfr etsin? Niyə ürəyində «məndən əvəzini çıxmaz» desin?
Therefore, has the wicked provoked God? for he has said in his heart, He will not require [it].
14 Amma Sən bu əzab-əziyyətə baxırsan, Məzluma kömək əlini uzadırsan. Biçarə özünü Sənə tapşırar, Yetimlərin imdadı Sənsən.
You see [it]; for you do observe trouble and wrath, to deliver them into your hands: the poor has been left to you; you were a helper to the orphan.
15 Şər iş görənin, pis insanın qol-qanadını qır, Axıracan pisliklərini ifşa et.
Break you the arm of the sinner and wicked man: his sin shall be sought for, and shall not be found.
16 Rəbb sonsuzadək, əbədi padşahdır! Onun diyarından millətlər yox olacaq.
The Lord shall reign for ever, even for ever and ever: you Gentiles shall perish out his land.
17 Ya Rəbb, məzlumların səsini eşidəcəksən, Onları ürəkləndirib diqqət yetirəcəksən.
The Lord has heard the desire of the poor: your ear has inclined to the preparation of their heart;
18 Yetimə, fəqirə ədalət göstərəcəksən; Belə ki torpaqdan yaradılan insan Bir daha təhlükə yaratmasın.
to plead for the orphan and afflicted, that man may no more boast upon the earth.

< Zəbur 10 >