< Zəbur 1 >
1 Pislərin məsləhəti ilə getməyən, Günahkarların yolunda dayanmayan, Rişxəndçilərin arasında oturmayan insan nə bəxtiyardır!
Bienheureux l’homme qui ne marche pas dans le conseil des méchants, et ne se tient pas dans le chemin des pécheurs, et ne s’assied pas au siège des moqueurs,
2 O ancaq Rəbbin Qanunundan zövq alar, Gecə-gündüz bu təlimatı dərin düşünər.
Mais qui a son plaisir en la loi de l’Éternel, et médite dans sa loi jour et nuit!
3 Axar sular kənarında əkilən ağac kimi Barını mövsümündə verər, Yarpağı solmaz, Etdiyi hər işdə uğur qazanar.
Et il sera comme un arbre planté près des ruisseaux d’eaux, qui rend son fruit en sa saison, et dont la feuille ne se flétrit point; et tout ce qu’il fait prospère.
4 Pis adamlarsa belə deyil, Onlar yelin sovurduğu saman çöpünə bənzəyər.
Il n’en est pas ainsi des méchants, mais ils sont comme la balle que le vent chasse.
5 Buna görə pis adamlar hökm günündə, Günahkarlar salehlərin məclisində dayana bilməz.
C’est pourquoi les méchants ne subsisteront point dans le jugement, ni les pécheurs dans l’assemblée des justes;
6 Çünki Rəbb salehlərin yolunu bilər, Pislərin yolu isə məhv olar.
Car l’Éternel connaît la voie des justes; mais la voie des méchants périra.