Süleymanin Məsəlləri 1
1 İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
Salamana, Dāvida dēla, Israēla ķēniņa, sakāmie vārdi,
2 Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
Atzīt gudrību un mācību, un saprast prātīgu valodu,
3 Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
Pieņemties apdomībā, taisnībā, tiesā un skaidrībā,
4 Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
Ka tiem vēl nejēgām tiek samaņa, jauniem atzīšana un apdomīgs prāts.
5 Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
Kas gudrs, klausīs un pieaugs mācībā, un kas prātīgs, ņemsies labus padomus,
6 Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
Ka izprot sakāmus vārdus un mīklas, gudro valodas un viņu dziļos vārdus.
7 Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
Tā Kunga bijāšana ir atzīšanas iesākums; gudrību un mācību ģeķi nicina.
8 Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
Klausi, mans bērns, sava tēva pārmācībai un nepamet savas mātes mācību;
9 Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
Jo tas ir jauks krāšņums tavai galvai un zelta rota tavam kaklam.
10 Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
Mans bērns, kad grēcinieki tevi vilina, tad neklausi!
11 Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
Kad tie saka: „Nāc mums līdz, glūnēsim uz asinīm, glūnēsim uz nenoziedzīgo par nepatiesu!
Kā elle norīsim viņus dzīvus, un sirds skaidrus kā tādus, kas bedrē grimst. (Sheol h7585)
13 Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
Mēs atradīsim visādas dārgas mantas, pildīsim savus namus ar laupījumu.
14 Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
Tava daļa tev būs mūsu starpā, viens pats maks būs mums visiem.“
15 Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
Mans bērns, nestaigā vienā ceļā ar tiem; sargi savu kāju no viņu pēdām;
16 Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
Jo viņu kājas skrien uz ļaunu un steidzās asinis izliet.
17 Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
Bet lai arī tīklu izplāta visiem putniem priekš acīm; tas ir par velti!
18 Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
Tā arī viņi glūn uz savām pašu asinīm un glūn uz savu pašu dzīvību.
19 Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
Tā iet visiem, kas plēš netaisnu mantu; kam šī ir, tam tā paņem dzīvību.
20 Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
Dieva gudrība skaņi sauc uz lielceļiem, uz ielām tā paceļ savu balsi;
21 O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
Tā izsaucās, kur ļaužu vislielais troksnis; kur ieiet pilsētas vārtos, tā runā savu valodu:
22 «Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
Cik ilgi, nejēgas, jūs mīlēsiet nejēdzību, un smējējiem gribēsies apsmiet, un ģeķi ienīdēs atzīšanu?
23 Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
Griežaties pie manas mācības! Redzi, es jums došu savu garu un jums darīšu zināmus savus vārdus.
24 Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
Tādēļ nu, ka es aicināju, un jūs liedzaties, ka savu roku izstiepju, un nav, kas uzklausa,
25 Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
Un jūs visu manu padomu atmetiet un manas pārmācības negribiet;
26 Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
Tādēļ arī es smiešos par jūsu postu, es smiešos, kad jums izbailes uzies,
27 Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
Kad pār jums izbailes nāks kā auka, un posts jums uzbruks kā vētra, kad briesmas un bailes jums uzies.
28 O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
Tad tie mani sauks, bet es neatbildēšu, tie mani meklēs agri, bet mani neatradīs,
29 Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
Tādēļ ka tie atzīšanu ienīdējuši un Tā Kunga bijāšanu nav pieņēmuši.
30 Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
Tiem negribējās mana padoma, tie ir nicinājuši visu manu pārmācīšanu;
31 Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
Tādēļ tie ēdīs no sava ceļa augļiem, un būs paēduši no saviem padomiem.
32 Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
Jo nesaprašu nomaldīšanās tos nokauj, un ģeķu pārdrošība tos nomaitā.
33 Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».
Bet kas mani klausa, tas dzīvos droši, un savā mierā tas ļauna nebīsies.
