Süleymanin Məsəlləri 8
1 Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
Por acaso a sabedoria não clama, e a inteligência não solta sua voz?
2 Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
Nos lugares mais altos, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas, ela se põe.
3 Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
Ao lado das portas, à entrada da cidade; na entrada dos portões, ela grita:
4 «Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
Varões, eu vos clamo; [dirijo] minha voz aos filhos dos homens.
5 Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
Vós que sois ingênuos, entendei a prudência; e vós que sois loucos, entendei [de] coração.
6 Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
Ouvi, porque falarei coisas nobres; e abro meus lábios para a justiça.
7 Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
Porque minha boca declarará a verdade; e meus lábios abominam a maldade.
8 Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
Todas as coisas que digo com minha boca são justas; não há nelas coisa alguma [que seja] distorcida ou perversa.
9 Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
Todas elas são corretas para aquele que as entende; e justas para os que encontram conhecimento.
10 Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
Aceitai minha correção, e não prata; e o conhecimento mais que o ouro fino escolhido.
11 Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
Porque a sabedoria é melhor do que rubis; e todas as coisas desejáveis nem sequer podem ser comparadas a ela.
12 Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
Eu, a Sabedoria, moro com a Prudência; e tenho o conhecimento do conselho.
13 Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
O temor ao SENHOR é odiar o mal: a soberba e a arrogância, o mal caminho e a boca perversa, eu [os] odeio.
14 Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
A mim pertence o conselho e a verdadeira sabedoria; eu [tenho] prudência e poder.
15 Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
Por meio de mim os reis governam, e os príncipes decretam justiça.
16 Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
Por meio de mim os governantes dominam; e autoridades, todos os juízes justos.
17 Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
Eu amo os que me amam; e os que me buscam intensamente me acharão.
18 Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
Bens e honra estão comigo; [assim como] a riqueza duradoura e a justiça.
19 Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
Meu fruto é melhor que o ouro, melhor que o ouro refinado; e meus produtos melhores que a prata escolhida.
20 Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
Eu faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juízo;
21 Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
Para eu dar herança aos que me amam, e encher seus tesouros.
22 Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
O SENHOR me adquiriu no princípio de seu caminho; desde antes de suas obras antigas.
23 Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
Desde a eternidade eu fui ungida; desde o princípio; desde antes do surgimento da terra.
24 Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
Quando ainda não havia abismos, eu fui gerada; quando ainda não havia fontes providas de muitas águas.
25 Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
Antes que os montes fossem firmados; antes dos morros, eu fui gerada.
26 Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
Quando ele ainda não tinha feito a terra, nem os campos; nem o princípio da poeira do mundo.
27 Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
Quando preparava os céus, ali eu estava; quando ele desenhava ao redor da face do abismo.
28 Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
Quando firmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abismo.
29 Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
Quando colocava ao mar o seu limite, para que as águas não ultrapassassem seu mandado; quando estabelecia os fundamentos da terra.
30 Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
Então eu estava com ele como um pupilo; e eu era seu agrado a cada dia, alegrando perante ele em todo tempo.
31 Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
Alegrando na habitação de sua terra; e [concedendo] meus agrados aos filhos dos homens.
32 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
Portanto agora, filhos, ouvi-me; porque bem-aventurados serão [os que] guardarem meus caminhos.
33 Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.
34 Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
Bem-aventurado [é] o homem que me ouve; que vigia em minhas portas diariamente, que guarda as ombreiras de minhas entradas.
35 Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
Porque aquele que me encontrar, encontrará a vida; e obterá o favor do SENHOR.
36 Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
Mas aquele que pecar contra mim fará violência à sua [própria] alma; todos os que me odeiam amam a morte.
