< Süleymanin Məsəlləri 8 >

1 Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
2 Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
In summis, excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
3 Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
iuxta portas civitatis in ipsis foribus loquitur, dicens:
4 «Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
5 Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
Intelligite parvuli astutiam, et insipientes animadvertite.
6 Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum: et aperientur labia mea, ut recta praedicent.
7 Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
8 Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
Iusti sunt omnes sermones mei, non est in eis pravum quid, neque perversum.
9 Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
recti sunt intelligentibus, et aequi invenientibus scientiam.
10 Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
Accipite disciplinam meam, et non pecuniam: doctrinam magis, quam aurum eligite.
11 Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
Melior est enim sapientia cunctis opibus pretiosissimis: et omne desiderabile ei non potest comparari.
12 Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
Ego sapientia habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
13 Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue detestor.
14 Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
Meum est consilium, et aequitas, mea est prudentia, mea est fortitudo.
15 Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
Per me reges regnant, et legum conditores iusta decernunt:
16 Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
Per me principes imperant, et potentes decernunt iustitiam.
17 Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
Ego diligentes me diligo: et qui mane vigilant ad me, invenient me.
18 Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
Mecum sunt divitiae, et gloria, opes superbae, et iustitia.
19 Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
Melior est enim fructus meus auro, et lapide pretioso, et genimina me argento electo.
20 Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
In viis iustitiae ambulo, in medio semitarum iudicii,
21 Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.
22 Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
Dominus possedit me in initio viarum suarum, antequam quidquam faceret a principio.
23 Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
Ab aeterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
24 Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
Nondum erant abyssi, et ego iam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant:
25 Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar:
26 Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terrae.
27 Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
Quando praeparabat caelos, aderam: quando certa lege, et gyro vallabat abyssos:
28 Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
quando aethera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum:
29 Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos: quando appendebat fundamenta terrae:
30 Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
Cum eo eram cuncta componens: et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore;
31 Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
ludens in orbe terrarum: et deliciae meae esse, cum filiis hominum.
32 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
Nunc ergo filii audite me: Beati, qui custodiunt vias meas.
33 Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abiicere eam.
34 Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
35 Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino:
36 Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
qui autem in me peccaverit, laedet animam suam. Omnes, qui me oderunt, diligunt mortem.

< Süleymanin Məsəlləri 8 >