< Süleymanin Məsəlləri 8 >
1 Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
智慧は呼はらざるか 聡明は聲を出さざるか
2 Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
彼は路のほとりの高處また街衝のなかに立ち
3 Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
邑のもろもろの門 邑の口および門々の入口にて呼はりいふ
4 «Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
人々よわれ汝をよび 我が聲をもて人の子等をよぶ
5 Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
拙き者よなんぢら聡明に明かなれ 愚なる者よ汝ら明かなる心を得よ
6 Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
汝きけ われ善事をかたらん わが口唇をひらきて疋事をいださん
7 Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
我が口は眞実を述べわが口唇はあしき事を憎むなり
8 Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
わが口の言はみな義し そのうちに虚偽と奸邪とあることなし
9 Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
是みな智煮の明かにするところ 知識をうる者の正とするところなり
10 Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
なんぢら銀をうくるよりは我が教をうけよ 精金よりもむしろ知識をえよ
11 Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
それ智慧は眞珠に愈れり 凡の寳も之に比ぶるに足らず
12 Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
われ智慧は聡明をすみかとし 知識と謹愼にいたる
13 Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
ヱホバを畏るるとは惡を憎むことなり 我は傲慢と驕奢 惡道と虚偽の口とを憎む
14 Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
謀略と聡明は我にあり 我は了知なり 我は能力あり
15 Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
我に由て王者は政をなし 君たる者は義しき律をたて
16 Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
我によりて主たる者および牧伯たちなど瓦て地の審判人は世ををさむ
17 Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
われを愛する者は我これを愛す 我を切に求むるものは我に遇ん
18 Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
富と榮とは我にあり 貴き寳と公義とも亦然り
19 Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
わが果は金よりも精舎よりも愈り わが利は精銀よりもよし
20 Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
我は義しき道にあゆみ 公平なる路徑のなかを行む
21 Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
これ我を愛する者に貨財をえさせ 又その庫を充しめん爲なり
22 Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
ヱホバいにしへ其御わざをなしそめたまへる前に その道の始として我をつくりたまひき
23 Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
永遠より元始より地の有ざりし前より我は立られ
24 Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
いまだ海洋あらず いまだ大なるみづの泉あらざりしとき我すでに生れ
25 Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
山いまださだめられず 陵いまだ有ざりし荊に我すずでに生れたり
26 Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
即ち神いまだ地をも野をも地の塵の根元を石造り給はざりし時なり
27 Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
かれ天をつくり海の面に穹蒼を張たまひしとき我かしこに在りき
28 Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
彼うへに雲氣をかたく定め 淵の泉をつよくならしめ
29 Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
海にその限界をたて 水をしてその岸を踰えざらしめ また地の基を定めたまへるとき
30 Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
我はその傍にありて創造者となり 日々に欣び恒にその前に樂み
31 Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
その地にて樂み又世の人を喜べり
32 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
されば小子等よ いま我にきけ わが道をまもる者は福ひなり
33 Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
教をききて智慧をえよ 之を棄ることなかれ
34 Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
凡そ我にきき 日々わが門の傍にまち わが戸口の柱のわきにたつ人は福ひなり
35 Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
そは我を得る者は生命をえ ヱホバより恩寵を獲ればなり
36 Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
我を失ふものは自己の生命を害ふ すべて我を惡むものは死を愛するなり