Süleymanin Məsəlləri 8
1 Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
Ruft nicht die Weisheit, und die Klugheit läßt sich hören?
2 Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
Öffentlich am Wege und an der Straße steht sie.
3 Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
An den Toren bei der Stadt, da man zur Tür eingeht, schreit sie:
4 «Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
O ihr Männer, ich schreie zu euch und rufe den Leuten.
5 Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
Merkt, ihr Unverständigen, auf Klugheit und, ihr Toren, nehmt es zu Herzen!
6 Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
Höret, denn ich will reden, was fürstlich ist, und lehren, was recht ist.
7 Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
Denn mein Mund soll die Wahrheit reden, und meine Lippen sollen hassen, was gottlos ist.
8 Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
Alle Reden meines Mundes sind gerecht; es ist nichts Verkehrtes noch falsches darin.
9 Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
Sie sind alle gerade denen, die sie verstehen, und richtig denen, die es annehmen wollen.
10 Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
Nehmet an meine Zucht lieber denn Silber, und die Lehre achtet höher denn köstliches Gold.
11 Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
Denn Weisheit ist besser als Perlen; und alles, was man wünschen mag, kann ihr nicht gleichen.
12 Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
Ich, Weisheit, wohne bei der Klugheit und weiß guten Rat zu geben.
13 Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
Die Furcht des HERRN haßt das Arge, die Hoffart, den Hochmut und bösen Weg; und ich bin feind dem verkehrten Mund.
14 Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
Mein ist beides, Rat und Tat; ich habe Verstand und Macht.
15 Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
Durch mich regieren die Könige und setzen die Ratsherren das Recht.
16 Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
Durch mich herrschen die Fürsten und alle Regenten auf Erden.
17 Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
Ich liebe, die mich lieben; und die mich frühe suchen, finden mich.
18 Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
Reichtum und Ehre ist bei mir, währendes Gut und Gerechtigkeit.
19 Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
Meine Frucht ist besser denn Gold und feines Gold und mein Ertrag besser denn auserlesenes Silber.
20 Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
Ich wandle auf dem rechten Wege, auf der Straße des Rechts,
21 Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
daß ich wohl versorge, die mich lieben, und ihre Schätze vollmache.
22 Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
Der HERR hat mich gehabt im Anfang seiner Wege; ehe er etwas schuf, war ich da.
23 Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
Ich bin eingesetzt von Ewigkeit, von Anfang, vor der Erde.
24 Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
Da die Tiefen noch nicht waren, da war ich schon geboren, da die Brunnen noch nicht mit Wasser quollen.
25 Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
Ehe denn die Berge eingesenkt waren, vor den Hügeln war ich geboren,
26 Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
da er die Erde noch nicht gemacht hatte und was darauf ist, noch die Berge des Erdbodens.
27 Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
Da er die Himmel bereitete, war ich daselbst, da er die Tiefe mit seinem Ziel faßte.
28 Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
Da er die Wolken droben festete, da er festigte die Brunnen der Tiefe,
29 Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
da er dem Meer das Ziel setzte und den Wassern, daß sie nicht überschreiten seinen Befehl, da er den Grund der Erde legte:
30 Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
da war ich der Werkmeister bei ihm und hatte meine Lust täglich und spielte vor ihm allezeit
31 Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
und spielte auf seinem Erdboden, und meine Lust ist bei den Menschenkindern.
32 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
So gehorchet mir nun, meine Kinder. Wohl denen, die meine Wege halten!
33 Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
Höret die Zucht und werdet weise und lasset sie nicht fahren.
34 Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
Wohl dem Menschen, der mir gehorcht, daß er wache an meiner Tür täglich, daß er warte an den Pfosten meiner Tür.
35 Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
Wer mich findet, der findet das Leben und wird Wohlgefallen vom HERRN erlangen.
36 Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
Wer aber an mir sündigt, der verletzt seine Seele. Alle, die mich hassen, lieben den Tod.
