< Süleymanin Məsəlləri 8 >

1 Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
Wohlan, die Weisheit ruft, und die Einsicht läßt ihre Stimme erschallen.
2 Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
Oben auf den Höhen am Wege, mitten auf den Steigen hat sie sich aufgestellt.
3 Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
Neben den Thoren, wo die Stadt sich öffnet, am Eingange der Pforten ertönen ihre Rufe:
4 «Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
An euch, ihr Männer, ergeht mein Ruf, und meine Stimme an die Menschenkinder.
5 Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
Begreift, ihr Einfältigen, Gescheidheit, und ihr Thoren, begreift Verstand!
6 Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
Hört zu, denn was edel ist, will ich reden, und meine Lippen sollen sich öffnen zu dem, was recht ist.
7 Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
Denn Wahrheit redet mein Gaumen, aber Gottlosigkeit ist meinen Lippen ein Greuel.
8 Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
Rechtbeschaffen sind alle Reden meines Mundes; in ihnen ist nichts Hinterlistiges oder Falsches.
9 Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
Insgesamt sind sie klar für den Verständnisvollen und einfach für die zur Erkenntnis Gelangten.
10 Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
Nehmt meine Zucht lieber an als Silber und Erkenntnis lieber als auserlesenes Gold.
11 Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
Denn die Weisheit ist köstlicher als Korallen, und keinerlei Kleinode kommen ihr gleich.
12 Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
Ich, die Weisheit, habe Gescheidheit inne und verfüge über umsichtige Erkenntnis.
13 Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
Jahwe fürchten ist Hassen des Bösen; Hoffart, Hochmut und bösen Wandel, sowie den Mund der Verkehrtheit hasse ich.
14 Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
Mein ist Rat und Tüchtigkeit; ich bin Einsicht, mein ist Stärke.
15 Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
Durch mich üben die Könige Königsmacht, und beschließen die Gewaltigen, was recht ist.
16 Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
Durch mich üben die Herrscher Herrscheracht und die Edlen, alle Richter auf Erden.
17 Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
Ich habe lieb, die mich lieb haben, und die nach mir suchen, werden mich finden.
18 Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
Reichtum und Ehre sind bei mir, uraltes Gut und Gerechtigkeit.
19 Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
Meine Frucht ist köstlicher als Edelmetall und Feingold, und mein Ertrag wertvoller als auserlesenes Silber.
20 Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
Auf dem Pfade der Gerechtigkeit wandle ich, mitten auf den Steigen des Rechts,
21 Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
daß ich denen, die mich lieb haben, Besitztum zu eigen gebe und ihre Schatzkammern fülle.
22 Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
Jahwe schuf mich als den Anfang seiner Wege, als erstes seiner Werke, vorlängst.
23 Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
Von Ewigkeit her bin ich eingesetzt, zu Anbeginn, seit dem Ursprunge der Erde.
24 Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
Als die Urfluten noch nicht waren, wurde ich geboren, als es noch keine Quellen gab, reich an Wasser.
25 Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
Ehe die Berge eingesenkt waren, vor den Hügeln wurde ich geboren,
26 Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
ehe er noch Land und Fluren geschaffen hatte und die Masse der Schollen des Erdkreises.
27 Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
Als er den Himmel herstellte, war ich dabei, als er die Wölbung über dem Ocean festsetzte,
28 Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
als er die Wolken droben festigte, als Haltung gewannen die Quellen des Oceans,
29 Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
als er dem Meere seine Schranke setzte, daß die Wasser seinen Befehl nicht überschreiten durften, als er die Grundfesten der Erde feststellte:
30 Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
da war ich ihm als Werkmeisterin zur Seite; da war ich ganz Entzücken Tag für Tag, spielend geschäftig vor ihm zu jeder Zeit,
31 Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
spielend auf seinem Erdenrund, und hatte mein Entzücken an den Menschenkindern.
32 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
Nun denn, ihr Söhne, gehorcht mir! Denn: wohl denen, die meine Wege einhalten!
33 Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
Hört auf Zucht, daß ihr weise werdet, und schlagt sie nicht in den Wind.
34 Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
Wohl dem Menschen, der mir gehorcht, so daß er Tag für Tag an meinen Thüren wacht, indem er die Pfosten meiner Thore hütet.
35 Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
Denn wer mich findet, der findet Leben und erlangt Wohlgefallen von Jahwe.
36 Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
Wer mich aber verfehlt, der frevelt gegen sich selbst; alle, die mich hassen, wollen den Tod.

< Süleymanin Məsəlləri 8 >