Süleymanin Məsəlləri 8
1 Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
La sagesse ne crie-t-elle pas? L’intelligence n’élève-t-elle pas sa voix?
2 Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
C’est au sommet des hauteurs près de la route, C’est à la croisée des chemins qu’elle se place;
3 Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
A côté des portes, à l’entrée de la ville, A l’intérieur des portes, elle fait entendre ses cris:
4 «Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
Hommes, c’est à vous que je crie, Et ma voix s’adresse aux fils de l’homme.
5 Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
Stupides, apprenez le discernement; Insensés, apprenez l’intelligence.
6 Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
Écoutez, car j’ai de grandes choses à dire, Et mes lèvres s’ouvrent pour enseigner ce qui est droit.
7 Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
Car ma bouche proclame la vérité, Et mes lèvres ont en horreur le mensonge;
8 Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
Toutes les paroles de ma bouche sont justes, Elles n’ont rien de faux ni de détourné;
9 Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
Toutes sont claires pour celui qui est intelligent, Et droites pour ceux qui ont trouvé la science.
10 Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
Préférez mes instructions à l’argent, Et la science à l’or le plus précieux;
11 Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
Car la sagesse vaut mieux que les perles, Elle a plus de valeur que tous les objets de prix.
12 Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
Moi, la sagesse, j’ai pour demeure le discernement, Et je possède la science de la réflexion.
13 Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
La crainte de l’Éternel, c’est la haine du mal; L’arrogance et l’orgueil, la voie du mal, Et la bouche perverse, voilà ce que je hais.
14 Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
Le conseil et le succès m’appartiennent; Je suis l’intelligence, la force est à moi.
15 Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
Par moi les rois règnent, Et les princes ordonnent ce qui est juste;
16 Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
Par moi gouvernent les chefs, Les grands, tous les juges de la terre.
17 Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
J’aime ceux qui m’aiment, Et ceux qui me cherchent me trouvent.
18 Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
Avec moi sont la richesse et la gloire, Les biens durables et la justice.
19 Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
Mon fruit est meilleur que l’or, que l’or pur, Et mon produit est préférable à l’argent.
20 Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
Je marche dans le chemin de la justice, Au milieu des sentiers de la droiture,
21 Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
Pour donner des biens à ceux qui m’aiment, Et pour remplir leurs trésors.
22 Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
L’Éternel m’a créée la première de ses œuvres, Avant ses œuvres les plus anciennes.
23 Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
J’ai été établie depuis l’éternité, Dès le commencement, avant l’origine de la terre.
24 Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
Je fus enfantée quand il n’y avait point d’abîmes, Point de sources chargées d’eaux;
25 Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
Avant que les montagnes soient affermies, Avant que les collines existent, je fus enfantée;
26 Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
Il n’avait encore fait ni la terre, ni les campagnes, Ni le premier atome de la poussière du monde.
27 Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
Lorsqu’il disposa les cieux, j’étais là; Lorsqu’il traça un cercle à la surface de l’abîme,
28 Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
Lorsqu’il fixa les nuages en haut, Et que les sources de l’abîme jaillirent avec force,
29 Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
Lorsqu’il donna une limite à la mer, Pour que les eaux n’en franchissent pas les bords, Lorsqu’il posa les fondements de la terre,
30 Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
J’étais à l’œuvre auprès de lui, Et je faisais tous les jours ses délices, Jouant sans cesse en sa présence,
31 Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
Jouant sur le globe de sa terre, Et trouvant mon bonheur parmi les fils de l’homme.
32 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, Et heureux ceux qui observent mes voies!
33 Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
Écoutez l’instruction, pour devenir sages, Ne la rejetez pas.
34 Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
Heureux l’homme qui m’écoute, Qui veille chaque jour à mes portes, Et qui en garde les poteaux!
35 Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
Car celui qui me trouve a trouvé la vie, Et il obtient la faveur de l’Éternel.
36 Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
Mais celui qui pèche contre moi nuit à son âme; Tous ceux qui me haïssent aiment la mort.
