< Süleymanin Məsəlləri 8 >
1 Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
Eikö viisaus kutsu, eikö taito anna äänensä kuulua?
2 Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
Ylös kummuille, tien viereen, polkujen risteyksiin hän on asettunut.
3 Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
Porttien pielissä, kaupungin portilla, oviaukoissa hän huutaa:
4 «Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
"Teitä minä kutsun, miehet, ja ihmislapsille kaikuu minun ääneni.
5 Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
Tulkaa, yksinkertaiset, mieleviksi; tulkaa järkeviksi, te tyhmät.
6 Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
Kuulkaa, sillä jalosti minä puhun, ja avaan huuleni puhumaan, mikä oikein on;
7 Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
sillä totuutta minun suuni haastaa, ja jumalattomuus on minun huulilleni kauhistus.
8 Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
Vanhurskaat ovat minun suuni sanat kaikki, ei ole niissä mitään petollista, ei väärää.
9 Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
Ne ovat kaikki oikeat ymmärtäväiselle, suorat niille, jotka löysivät tiedon.
10 Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
Ottakaa minun kuritukseni, älkääkä hopeata, ja tieto ennen valituinta kultaa.
11 Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
Sillä parempi on viisaus kuin helmet, eivät mitkään kalleudet vedä sille vertaa.
12 Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
Minä, viisaus, olen perehtynyt mielevyyteen, olen löytänyt tiedon ja taidollisuuden.
13 Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
Herran pelko on pahan vihaamista. Kopeutta ja ylpeyttä, pahaa tietä ja kavalaa suuta minä vihaan.
14 Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
Minulla on neuvo ja neuvokkuus; minä olen ymmärrys, minulla on voima.
15 Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
Minun avullani kuninkaat hallitsevat, ruhtinaat säädöksensä vanhurskaasti säätävät.
16 Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
Minun avullani päämiehet vallitsevat ja ylhäiset, maan tuomarit kaikki.
17 Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
Minä rakastan niitä, jotka minua rakastavat, ja jotka minua varhain etsivät, ne löytävät minut.
18 Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
Minun tykönäni on rikkaus ja kunnia, ikivanha varallisuus ja vanhurskaus.
19 Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
Minun hedelmäni on parempi kuin kulta, kuin puhtain kulta, minun antamani voitto valituinta hopeata parempi.
20 Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
Minä vaellan vanhurskauden polkua, oikeuden teitten keskikohtaa,
21 Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
antaakseni niille, jotka minua rakastavat, pysyvän perinnön ja täyttääkseni heidän aarrekammionsa.
22 Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
Herra loi minut töittensä esikoiseksi, ensimmäiseksi teoistaan, ennen aikojen alkua.
23 Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
Iankaikkisuudesta minä olen asetettu olemaan, alusta asti, hamasta maan ikiajoista.
24 Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
Ennenkuin syvyyksiä oli, synnyin minä, ennenkuin oli lähteitä, vedestä rikkaita.
25 Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
Ennenkuin vuoret upotettiin paikoilleen, ennen kukkuloita, synnyin minä,
26 Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
kun hän ei vielä ollut tehnyt maata, ei mantua, ei maanpiirin tomujen alkuakaan.
27 Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
Kun hän taivaat valmisti, olin minä siinä, kun hän veti piirin syvyyden pinnalle,
28 Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
kun hän teki vahvoiksi pilvet korkeudessa, kun syvyyden lähteet saivat voiman,
29 Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
kun hän merelle asetti sen rajat, että vedet eivät kävisi hänen käskynsä yli, kun hän vahvisti maan perustukset,
30 Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
silloin minä hänen sivullansa hoidokkina olin, ihastuksissani olin päivästä päivään ja leikitsin hänen edessänsä kaikin ajoin;
31 Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
leikitsin hänen maanpiirinsä päällä, ja ihastukseni olivat ihmislapset.
32 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
Siis te, lapset, kuulkaa minua; autuaat ne, jotka noudattavat minun teitäni!
33 Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
Kuritusta kuulkaa, niin viisastutte; älkää sen antako mennä menojaan.
34 Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
Autuas se ihminen, joka minua kuulee, valvoo minun ovillani päivästä päivään, vartioitsee minun ovieni pieliä!
35 Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
Sillä joka minut löytää, löytää elämän ja saa Herran mielisuosion.
36 Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
Mutta joka menee minusta harhaan, saa vahingon sielullensa; kaikki, jotka minua vihaavat, rakastavat kuolemaa."