Süleymanin Məsəlləri 8
1 Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
Zdaliž moudrost nevolá, a rozumnost nevydává hlasu svého?
2 Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
Na vrchu vysokých míst, u cesty, na rozcestí stojí,
3 Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
U bran, kudy se chodí do města, a kudy se chodí dveřmi, volá, řkuci:
4 «Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
Na vásť, ó muži, volám, a hlas můj jest k synům lidským.
5 Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
Poučte se hloupí opatrnosti, a blázni srozumějte srdcem.
6 Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
Poslouchejtež, nebo znamenité věci mluviti budu, a otevření rtů mých pouhou pravdu.
7 Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
Jistě žeť pravdu zvěstují ústa má, a ohavností jest rtům mým bezbožnost.
8 Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
Spravedlivé jsou všecky řeči úst mých, není v nich nic křivého ani převráceného.
9 Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
Všecky pravé jsou rozumějícímu, a přímé těm, kteříž nalézají umění.
10 Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
Přijmětež cvičení mé raději než stříbro, a umění raději než zlato nejvýbornější.
11 Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
Nebo lepší jest moudrost než drahé kamení, tak že jakékoli věci žádostivé vrovnati se jí nemohou.
12 Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
Já moudrost bydlím s opatrností, a umění pravé prozřetelnosti přítomné mám.
13 Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
Bázeň Hospodinova jest v nenávisti míti zlé, pýchy a vysokomyslnosti, i cesty zlé a úst převrácených nenávidím.
14 Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
Má jest rada i šťastný prospěch, jáť jsem rozumnost, a má jest síla.
15 Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
Skrze mne králové kralují, a knížata ustanovují věci spravedlivé.
16 Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
Skrze mne knížata panují, páni i všickni soudcové zemští.
17 Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
Já milující mne miluji, a kteříž mne pilně hledají, nalézají mne.
18 Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
Bohatství a sláva při mně jest, zboží trvánlivé i spravedlnost.
19 Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
Lepší jest ovoce mé než nejlepší zlato, i než ryzí, a užitek můj než stříbro výborné.
20 Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
Stezkou spravedlnosti vodím, prostředkem stezek soudu,
21 Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
Abych těm, kteříž mne milují, přidědila zboží věčné, a poklady jejich naplnila.
22 Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
Hospodin měl mne při počátku cesty své, před skutky svými, přede všemi časy.
23 Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
Před věky ustanovena jsem, před počátkem, prvé než byla země.
24 Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
Když ještě nebylo propasti, zplozena jsem, když ještě nebylo studnic oplývajících vodami.
25 Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
Prvé než hory založeny byly, než byli pahrbkové, zplozena jsem;
26 Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
Ještě byl neučinil země a rovin, ani začátku prachu okršlku zemského.
27 Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
Když připravoval nebesa, byla jsem tu, když vyměřoval okrouhlost nad propastí;
28 Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
Když upevňoval oblaky u výsosti, když utvrzoval studnice propasti;
29 Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
Když ukládal moři cíl jeho, a vodám, aby nepřestupovaly rozkázaní jeho, když vyměřoval základy země:
30 Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
Tehdáž byla jsem od něho pěstována, a byla jsem jeho potěšení na každý den, anobrž hrám před ním každého času;
31 Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
Hrám i na okršlku země jeho, a rozkoše mé s syny lidskými.
32 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
A tak tedy, synové, poslechněte mne, nebo blahoslavení jsou ostříhající cest mých.
33 Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
Poslouchejte cvičení, a nabuďte rozumu, a nerozpakujte se.
34 Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
Blahoslavený člověk, kterýž mne slýchá, bdě u dveří mých na každý den, šetře veřejí dveří mých.
35 Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
Nebo kdož mne nalézá, nalézá život, a dosahuje lásky od Hospodina.
36 Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
Ale kdož hřeší proti mně, ukrutenství provodí nad duší svou; všickni, kteříž mne nenávidí, milují smrt.
