< Süleymanin Məsəlləri 7 >
1 Oğlum, sözlərimə bağlı qal, Əmrlərimi özündə saxla.
Min sønn, bevar mine ord og gjem mine bud hos dig!
2 Əmrlərimə bağlı qalsan, yaşayacaqsan, Təlimimi göz bəbəyin kimi qoru.
Bevar mine bud, så skal du leve, bevar min lære som din øiesten!
3 Onları üzük kimi barmağına keçir, Ürəyinin lövhəsinə köçür.
Bind dem på dine fingrer, skriv dem på ditt hjertes tavle!
4 Hikmətə de: «Bacımsan», İdraka söylə: «Yaxın dostumsan».
Si til visdommen: Du er min søster, og kall forstanden din kjenning,
5 Onlar səni əxlaqsız qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
forat den må bevare dig fra annen manns hustru, fra fremmede kvinner, som taler glatte ord.
6 Evimin pəncərəsinin şəbəkəsindən Mən bayıra baxırdım.
For jeg så engang ut av vinduet på mitt hus, gjennem mitt gitter,
7 Bir dəstə cahil gənc arasında Qanmaz bir cavanı gördüm.
og da så jeg blandt de uerfarne, jeg blev var blandt de unge en uforstandig gutt,
8 Bu qadının evinin tininə yaxın küçədən keçirdi, Onun evi olan yolla gedirdi.
som gikk forbi på gaten ved hennes hjørne og gikk frem på veien til hennes hus,
9 Alaqaranlıqda, gün batanda, Gecə düşəndə, hava qaralanda.
i skumringen, da dagen var til ende, i dyp natt og mørke.
10 Fahişə libaslı, qəlbi fitnə dolu bu qadın Dərhal onu qarşıladı.
Da kom en kvinne ham i møte i en skjøges klær og med svikefullt hjerte.
11 O hay-küyçüdür, o bihəyadır, Öz evində oturmayandır.
Vill er hun og kåt; hennes føtter er ikke i ro i hennes hus.
12 Gah küçəyə, gah meydanlara çıxar, Hər tin başı bir pusqu qurar.
Snart er hun på gater, snart på torver, og ved hvert hjørne lurer hun.
13 O, oğlanı tutub öpdü, Həyasızcasına belə dedi:
Og hun tok fatt på ham og kysset ham, og med frekt åsyn sa hun til ham:
14 «Ünsiyyət qurbanı kəsməyə borclu idim, Əhdimə bu gün əməl etmişəm.
Takkoffer skulde jeg bære frem, og idag har jeg innfridd mine løfter;
15 Ona görə səni görmək üçün qarşına çıxdım, Səni çox axtardım, axır ki tapdım.
derfor gikk jeg ut for å møte dig, for å søke dig op, og jeg fant dig.
16 Yatağıma Misir kətanından toxunan Əlvan üz çəkmişəm.
Jeg har bredt tepper over min seng, brokete tepper av egyptisk garn.
17 Yorğan-döşəyimə Mirra, əzvay, darçın səpmişəm.
Jeg har strødd mitt leie med myrra, aloë og kanel.
18 Gəl sübhə qədər doyunca sevişək, Eşqdən məst olaq.
Kom, la oss beruse oss i kjærlighet inntil morgenen, fryde oss i elskov!
19 Ərim evdə yoxdur, Uzaq bir səfərə gedib.
For min mann er ikke hjemme, han er reist langt bort;
20 Pul kisəsini götürüb, Evə ay bədirlənəndə qayıdacaq».
pengepungen tok han med sig, først ved fullmåne kommer han hjem.
21 Fəndlər işlədib onu tovladı, Şirin dilə tutub yoldan çıxartdı.
Hun fikk lokket ham ved sin sterke overtalelse, ved sine glatte leber forførte hun ham.
22 Kəsilməyə aparılan bir öküz kimi, Kəməndə salınan bir maral kimi Bu oğlan o qadının ardınca düşdü.
Han følger henne straks, lik en okse som går til slakterbenken, som i fotjern, hvormed dåren tuktes,
23 Axırda ciyərinə bir ox saplanacaq. Uçub tez tora düşən quş kimi Bu oğlan da canının alınacağını bilmirdi.
inntil pilen kløver hans lever - likesom fuglen haster til snaren og ikke vet at det gjelder dens liv.
24 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərə laqeyd olmayın.
Så hør nu på mig, barn, og akt på min munns ord!
25 Qoyma qəlbin o qadının yollarına meyl etsin, Onun yoluna dönmə.
La ikke ditt hjerte vende sig til hennes veier, forvill dig ikke inn på hennes stier!
26 Çünki o qadın nə qədər insanı qurban edib, Nə qədər adamı öldürüb.
For mange som har fått ulivssår, har hun fellet, og mangfoldige er de hun har slått ihjel;
27 Onun evinin yolu ölülər diyarına aparır, Ölüm mənzilinə gedib çatır. (Sheol )
fra hennes hus går veier til dødsriket, de fører ned til dødens kammere. (Sheol )