< Süleymanin Məsəlləri 5 >
1 Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
Mein Sohn! Merk wohl auf meine Weisheit und neige meiner Einsicht hin dein Ohr!
2 Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
Alsdann behältst du Einsicht, und deine Lippen wahren Klugheit.
3 Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
Von Honigseim triefen die Lippen eines fremden Weibes; sein Gaumen ist noch glätter selbst als Öl.
4 Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Am Ende aber ist sie bitter wie der Wermut und scharf wie ein zweischneidig Schwert.
5 Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol )
Zum Tode gehn die Füße, die sie besuchen, zur Unterwelt die Schritte, die zu ihr lenken. (Sheol )
6 Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
Geht sie den Weg des Lebens? Irrpfade nur sind ihre Bahnen; sie weiß es nicht.
7 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
Nun, meine Söhne, hört auf mich! Von meines Mundes Reden weichet nicht!
8 Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
Halt ferne deinen Weg von ihr! Komm nicht der Türe ihres Hauses nahe!
9 Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
Sonst mußt du deine Kraft mit einer Fremden, mit einer Unbarmherzigen dein Lager teilen.
10 Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
Und Fremde werden satt durch deine Arbeit, und deiner Mühen Preis wird einem andern Haus zuteil.
11 Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
Und schließlich mußt du stöhnen, wenn Leib und Fleisch dir schwinden,
12 «Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
und mußt bekennen: "Ach, daß ich Zucht gehaßt und daß mein Herz die Warnung hat verschmäht,
13 Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
daß ich der Stimme meiner Lehrer nicht gehorcht und nicht mein Ohr geliehen meinen Lehrmeistern!
14 Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
Fast wäre ich geworden "alles Böse in der Gemeinde und Versammlung".
15 Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
Aus deiner Grube Wasser trink; nur was aus deinem Brunnen quillt!
16 Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
Nicht sollen deine Ströme sich nach außen gießen, nicht auf die freien Plätze deine Wasserbäche!
17 Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
Sie sollen dir allein gehören und nicht den Fremden neben dir!
18 Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
Gesegnet sei dein Born! Erfreu dich an dem Weibe deiner Jugend,
19 Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
an dieser Hindin gar so lieb, an der Gazelle, also fein! Allzeit kann ihre Liebe dich berauschen; du kannst dich ihrem Lieben immerdar ergeben.
20 Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
Warum nur wolltest du, mein Sohn, dich einer anderen ergeben, umarmen einer Fremden Busen?
21 İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
Klar liegen vor des Herren Auge eines jeden Wege; auf alle seine Pfade hat er acht.
22 Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
Den Frevler nimmt gefangen seine Schuld; gebunden wird er mit den Stricken seiner Sünde.
23 Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
Er stirbt aus Mangel an Botmäßigkeit und durch die große Torheit, der er sich ergeben.