< Süleymanin Məsəlləri 30 >

1 Yaqe oğlu Aqurun sözləri, onun kəlamı. Bu adam Yetielə, Yetiel və Ukala belə dedi:
Ord av Agur, son åt Jake, profetordet. Mannen segjer so til Itiel, til Itiel og Ukal:
2 Həqiqətən, mən hamıdan ağılsızam, İnsan idrakına malik deyiləm.
For fåvis er eg til å heita mann, og ikkje hev eg manne-vit.
3 Nə hikmət öyrənmişəm, Nə də Müqəddəsin biliyindən xəbərim var.
Visdom hev eg ikkje lært, til kunnskap um den Heilage.
4 Kim göylərə qalxıb endi? Kim yeli ovcunda topladı? Kim suları paltarına sarıdı? Yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri kim yaratdı? Adı nədir? Oğlunun adı nədir? Bilirsənmi?
Kven hev stige upp til himmelen og stige ned? Kven hev samla vinden inn i nevarne? Kven hev bunde vatnet i eit klædeplagg? Kven hev alle enderne av jordi sett? Kva heiter han, kva heiter son hans - um du veit det?
5 Allahın hər bir kəlamı safdır, Ona pənah gətirənlərin sipəri Odur.
Alt Guds ord er skirt, han er ein skjold for deim som flyr til honom.
6 Onun sözünə heç nəyi əlavə etmə, Yoxsa səni tənbeh edər, yalanını çıxarar.
Legg ikkje noko til hans ord, elles lyt han refsa deg, og du stend der ein ljugar.
7 Ey Allah, Səndən iki şey istəyirəm, Nə qədər ömrüm var, məndən onları əsirgəmə:
Tvo ting hev eg bede deg um, neitta meg deim ikkje, fyrr eg døyr:
8 Saxta, yalan sözlər qoy məndən uzaq olsun; Məni nə yoxsul, nə də zəngin et, Ancaq mənə gündəlik çörəyimi ver.
Lat fals og lygn vera langt frå meg! Gjev meg ikkje armod og ikkje rikdom! Lat meg få eta mitt tiletla brød!
9 Varlansam, «Rəbb kimdir?» deyə Sənə küfr edərəm, Yoxsul olsam, oğurlaram və Allahımın adını ləkələrəm.
Elles kunde eg neitta deg når eg var mett, og segja: «Kven er Herren?» Eller um eg vart fatig, kunde eg stela, ja, forgripa meg på min Guds namn.
10 Qul barədə ağasına pis sözlər demə, Yoxsa sənə qarğış edər, bu təqsirlə yüklənərsən.
Baktala ei ein tenar for hans herre, elles vil han banna deg, og du få bøta.
11 Adam var ki, atasına qarğış edir, Anasına alqış etmir.
Ei ætt som bannar far sin og ikkje signar mor si,
12 Adam var ki, özünü təmiz sanır, Amma murdarlıqdan təmizlənməyib.
ei ætt som tykkjer ho er rein, endå ho ei hev tvætta av sitt eige skarn,
13 Adam var ki, yuxarıdan aşağı baxar, Təkəbbürlə baxmaq üçün gözlərini qaldırar.
ei ætt - kor stolte augo hev ho ikkje, og kor ho lyfter augneloki!
14 Adam var ki, dişləri qılınca bənzər, Elə bil çənəsinə bıçaqlar düzüb, Yer üzündən məzlumları udar, İnsanların içindən fəqirləri məhv edər.
ei ætt som heve sverd til tenner og jakslar reint som knivar, so ho et armingar or landet og fatige or folkesamfund.
15 Zəlinin iki qızı var, «Ver, ver» deyib bağırar. Üç şey var ki, heç doymaz, Dörd şey var ki, «bəsdir» deməz:
Blodiglen hev tvo døtter: Gjev! Gjev! Tri finst det som aldri vert mette, fire som ei segjer: «Nok!»
16 Ölülər diyarı, qısır bətn, Sudan doymayan torpaq, «Bəsdir» deməyən alov. (Sheol h7585)
Helheim og barnlaust moderfang, jordi som aldri vert mett av vatn, og elden som ei segjer: «Nok!» (Sheol h7585)
17 Kim ki atasına rişxənd edir, Anasının sözünə xor baxır, Dərələrdəki qarğalar onun gözlərini deşəcək, Qartal balaları onun bəbəklərini yeyəcək.
Eit auga som spottar far og vanvyrder lydnad mot mor, det skal bekkje-ramnarne hakka ut og ørnungar eta upp.
18 Mənim ağlım kəsməyən üç şey var, Anlamadığım dörd şey var:
Tri ting er meg for underlege, og fire finst som eg ikkje skynar:
19 Səmada qartalın yolu, Qayada ilanın yolu, Dənizdə gəminin yolu, Kişi ilə gənc qadının yolu.
Ørns veg på himmelen, orms veg på berget, skips veg på havet og manns veg til møy.
20 Zinakar qadının da yolu belədir: Yeyər, ağzını silər, «Nə pis iş görmüşəm ki?» deyər.
Soleis ber utru kona seg åt: Ho et og turkar seg um munnen og segjer: «Eg hev ikkje gjort noko vondt.»
21 Yer üç şeydən lərzəyə gəlir, Dörd şey var ki, ona tab gətirmir:
Under tri skjelv jordi, under fire kann ho’kje herda:
22 Qulun padşah olması, Sarsağın doyunca çörək tapması,
under trælen når han vert konge, og dåren når han fær eta seg mett,
23 Nifrətəlayiq qadının ərə getməsi, Qarabaşın öz xanımının yerinə keçməsi.
under attergløyma når ho vert gift, og trælkvinna når ho erver si frua.
24 Yer üzündə dörd şey var, Kiçik olsa da, hikməti çoxdur:
Fire finst det som er små på jordi, og endå hev dei fenge visdom stor:
25 Qarışqalar qüvvətli olmayan birlikdir, Yemini yayda tədarük edir;
Mauren er’kje noko sterkt folk, og endå lagar han sin mat um sumaren.
26 Qayadovşanları da güclü olmayan birlikdir, Evlərini qaya içində tikir;
Fjellgrevlingarne er’kje noko veldugt folk, og endå byggjer dei seg hus i berget.
27 Çəyirtkələrin şahı yoxdur, Lakin hamısı dəstə-dəstə irəliləyir;
Grashopparne hev ingen konge, og endå fær dei alle ut i fylking.
28 Kərtənkələni əllə tutmaq olur, Amma o, padşah saraylarına çıxır.
Fjorføtla kann du ta med henderne, og endå bur ho inni kongeslott.
29 Üç məxluq var ki, yerişi gözəldir, Dörd məxluq var ki, gedişi gözəldir:
Tri finst det som stig med staute stig, og fire hev ei fager gonga:
30 Heyvanların ən güclüsü, Heç nəyin qarşısından geri dönməyən şir,
Løva ei kjempa millom dyri, og som ikkje snur seg for nokon,
31 Döyüşkən xoruz, təkə, Qoşun qabağına çıxan padşah.
hesten mjå um midja, eller bukken, og ein konge med leidingheren.
32 Əgər özünü ucaltmaqla sarsaqlıq etmisənsə, Fikrində pis niyyətin varsa, əlinlə ağzını tut.
Gjer du deg stor, anten narr eller klårtenkt, so legg handi på munnen!
33 Çünki südü çalxalayanda yağ çıxdığı kimi, Burnu sıxanda qan çıxdığı kimi Qəzəbi qızışdıranda da dava yaranar.
For trykk på mjølk gjev smør, og trykk på nase gjev blod, og trykk på vreide gjev strid.

< Süleymanin Məsəlləri 30 >