< Süleymanin Məsəlləri 30 >

1 Yaqe oğlu Aqurun sözləri, onun kəlamı. Bu adam Yetielə, Yetiel və Ukala belə dedi:
Agura, Jakes dēla, vārdi šā vīra sludināšana un mācība. Es esmu nodarbojies ar Dievu, esmu nodarbojies ar Dievu un noguris.
2 Həqiqətən, mən hamıdan ağılsızam, İnsan idrakına malik deyiləm.
Jo es esmu nejēga pār citiem, un man nav cilvēka saprašanas!
3 Nə hikmət öyrənmişəm, Nə də Müqəddəsin biliyindən xəbərim var.
Es arī gudrības neesmu mācījies, nedz svētu atzīšanu atzinis.
4 Kim göylərə qalxıb endi? Kim yeli ovcunda topladı? Kim suları paltarına sarıdı? Yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri kim yaratdı? Adı nədir? Oğlunun adı nədir? Bilirsənmi?
Kas ir uzkāpis debesīs un nācis zemē? Kas sagrābj vēju savās rokas? Kas saista ūdeni drēbē? Kas liek zemei visas robežas? Kāds viņam vārds, un kāds viņa dēlam vārds, ja tu to zini?
5 Allahın hər bir kəlamı safdır, Ona pənah gətirənlərin sipəri Odur.
Visi Dieva vārdi ir šķīsti; Viņš ir par priekšturamām bruņām tiem, kas uz Viņu paļaujas.
6 Onun sözünə heç nəyi əlavə etmə, Yoxsa səni tənbeh edər, yalanını çıxarar.
Nepieliec nekā pie viņa vārdiem, ka viņš tevi nesoda, un tu netopi atrasts melkulis.
7 Ey Allah, Səndən iki şey istəyirəm, Nə qədər ömrüm var, məndən onları əsirgəmə:
Divas lietas lūdzos no tevis, neliedz man tās, pirms es mirstu:
8 Saxta, yalan sözlər qoy məndən uzaq olsun; Məni nə yoxsul, nə də zəngin et, Ancaq mənə gündəlik çörəyimi ver.
Nelietība un meli lai paliek tālu no manis; nabadzību un bagātību nedod man, bet paēdini mani ar manu dienišķu maizi,
9 Varlansam, «Rəbb kimdir?» deyə Sənə küfr edərəm, Yoxsul olsam, oğurlaram və Allahımın adını ləkələrəm.
Ka es paēdis tevi neaizliedzu un nesaku: Kas ir Tas Kungs? vai nabags palicis nezogu un sava Dieva vārdu velti nevalkāju. -
10 Qul barədə ağasına pis sözlər demə, Yoxsa sənə qarğış edər, bu təqsirlə yüklənərsən.
Neapmelo kalpu pie viņa kunga, ka viņš tevi nelād, un tu netopi noziedzīgs.
11 Adam var ki, atasına qarğış edir, Anasına alqış etmir.
Ir suga, kas tēvu lād un māti nesvētī;
12 Adam var ki, özünü təmiz sanır, Amma murdarlıqdan təmizlənməyib.
Ir suga, kas pati savās acīs šķīsta, bet no saviem sārņiem nav mazgāta;
13 Adam var ki, yuxarıdan aşağı baxar, Təkəbbürlə baxmaq üçün gözlərini qaldırar.
Ir suga, cik augsti tā ceļ acis, cik augsti acu plakstiņus!
14 Adam var ki, dişləri qılınca bənzər, Elə bil çənəsinə bıçaqlar düzüb, Yer üzündən məzlumları udar, İnsanların içindən fəqirləri məhv edər.
Ir suga, zobeni ir viņas zobi un naži viņas dzerokļi, rīt nabagus no zemes nost un sērdienīšus cilvēku starpā. -
15 Zəlinin iki qızı var, «Ver, ver» deyib bağırar. Üç şey var ki, heç doymaz, Dörd şey var ki, «bəsdir» deməz:
Asins sūcējai ir divas meitas: „Dod šurp, dod šurp!“- Šās trīs nav pieēdināmas, un tā ceturtā nesaka: Gan.
16 Ölülər diyarı, qısır bətn, Sudan doymayan torpaq, «Bəsdir» deməyən alov. (Sheol h7585)
Elle, neauglīgais klēpis, zeme, nepiedzirdināma ar ūdeni, un uguns nesaka: Gan. - (Sheol h7585)
17 Kim ki atasına rişxənd edir, Anasının sözünə xor baxır, Dərələrdəki qarğalar onun gözlərini deşəcək, Qartal balaları onun bəbəklərini yeyəcək.
Acs, kas tēvu apsmej un liedzās mātei klausīt, to izknābs kraukļi pie upes, un jaunie ērgļi to ēdīs.
18 Mənim ağlım kəsməyən üç şey var, Anlamadığım dörd şey var:
Šās trīs lietas man ir visai brīnums, un to ceturto es neizprotu:
19 Səmada qartalın yolu, Qayada ilanın yolu, Dənizdə gəminin yolu, Kişi ilə gənc qadının yolu.
Ērgļa ceļš debesīs, čūskas ceļš pār klinti, laivas ceļš jūras vidū un vīra ceļš pie meitas.
20 Zinakar qadının da yolu belədir: Yeyər, ağzını silər, «Nə pis iş görmüşəm ki?» deyər.
Tāds pat ir sievas ceļš, kas laulību pārkāpj; viņa ēd, noslauka muti un saka: Es ļauna neesmu darījusi. -
21 Yer üç şeydən lərzəyə gəlir, Dörd şey var ki, ona tab gətirmir:
Par trim lietām nodreb zeme, un ceturto tā nevar panest:
22 Qulun padşah olması, Sarsağın doyunca çörək tapması,
Par kalpu, kad tas paliek par kungu, un par ģeķi, kad tas maizes paēdis,
23 Nifrətəlayiq qadının ərə getməsi, Qarabaşın öz xanımının yerinə keçməsi.
Par nopeltu, kad tā tiek pie vīra, un par kalponi, kad tā top savas saimnieces mantiniece.
24 Yer üzündə dörd şey var, Kiçik olsa da, hikməti çoxdur:
Šie četri ir mazi virs zemes un tomēr gudrāki nekā tie gudrie:
25 Qarışqalar qüvvətli olmayan birlikdir, Yemini yayda tədarük edir;
Skudras, nespēcīga tauta, tomēr savu barību vasarā sagādā;
26 Qayadovşanları da güclü olmayan birlikdir, Evlərini qaya içində tikir;
Truši, nespēcīga tauta, tomēr liek savus namus akmens kalnos;
27 Çəyirtkələrin şahı yoxdur, Lakin hamısı dəstə-dəstə irəliləyir;
Siseņiem nav ķēniņa, tomēr viņi visi iziet, pulkos dalīti;
28 Kərtənkələni əllə tutmaq olur, Amma o, padşah saraylarına çıxır.
Zirneklis auž abām rokām, un tomēr ir ķēniņu pilīs.-
29 Üç məxluq var ki, yerişi gözəldir, Dörd məxluq var ki, gedişi gözəldir:
Šiem trim ir laba gaita, un tas ceturtais iet it lepni:
30 Heyvanların ən güclüsü, Heç nəyin qarşısından geri dönməyən şir,
Vecs lauva, varens starp zvēriem, kas nevienam ceļu negriež.
31 Döyüşkən xoruz, təkə, Qoşun qabağına çıxan padşah.
Ērzelis, kam labi gurni, vai āzis, un ķēniņš, savus ļaudis vedot.
32 Əgər özünü ucaltmaqla sarsaqlıq etmisənsə, Fikrində pis niyyətin varsa, əlinlə ağzını tut.
Ja tu ģeķis bijis, paaugstinādamies, un ko nodomājis, tad: roku uz muti!
33 Çünki südü çalxalayanda yağ çıxdığı kimi, Burnu sıxanda qan çıxdığı kimi Qəzəbi qızışdıranda da dava yaranar.
Satricini pienu, būs sviests; satrīcini degunu, būs asinis; un satrīcini dusmas, būs plēšanās.

< Süleymanin Məsəlləri 30 >