< Süleymanin Məsəlləri 30 >

1 Yaqe oğlu Aqurun sözləri, onun kəlamı. Bu adam Yetielə, Yetiel və Ukala belə dedi:
Slova Agura, syna Jáke. Sepsání řečí muže toho k Itielovi, k Itielovi a Uchalovi.
2 Həqiqətən, mən hamıdan ağılsızam, İnsan idrakına malik deyiləm.
Jistě žeť jsem hloupější nad jiné, tak že rozumnosti člověka obecného nemám,
3 Nə hikmət öyrənmişəm, Nə də Müqəddəsin biliyindən xəbərim var.
Aniž jsem se naučil moudrosti, a umění svatých neumím.
4 Kim göylərə qalxıb endi? Kim yeli ovcunda topladı? Kim suları paltarına sarıdı? Yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri kim yaratdı? Adı nədir? Oğlunun adı nədir? Bilirsənmi?
Kdo vstoupil v nebe, i sstoupil? Kdo sebral vítr do hrstí svých? Kdo shrnul vody v roucho své? Kdo upevnil všecky končiny země? Které jméno jeho, a jaké jméno syna jeho, víš-li?
5 Allahın hər bir kəlamı safdır, Ona pənah gətirənlərin sipəri Odur.
Všeliká výmluvnost Boží přečištěná jest; onť jest štít doufajících v něho.
6 Onun sözünə heç nəyi əlavə etmə, Yoxsa səni tənbeh edər, yalanını çıxarar.
Nepřidávej k slovům jeho, aby tě nekáral, a byl bys ve lži postižen.
7 Ey Allah, Səndən iki şey istəyirəm, Nə qədər ömrüm var, məndən onları əsirgəmə:
Dvou věcí žádám od tebe, neoslýchejž mne, prvé než umru:
8 Saxta, yalan sözlər qoy məndən uzaq olsun; Məni nə yoxsul, nə də zəngin et, Ancaq mənə gündəlik çörəyimi ver.
Marnost a slovo lživé vzdal ode mne, chudoby neb bohatství nedávej mi, živ mne pokrmem vedlé potřeby mé,
9 Varlansam, «Rəbb kimdir?» deyə Sənə küfr edərəm, Yoxsul olsam, oğurlaram və Allahımın adını ləkələrəm.
Abych snad nasycen jsa, tě nezapřel, a neřekl: Kdo jest Hospodin? a abych zchudna, nekradl, a nebral naprázdno jména Hospodina Boha svého.
10 Qul barədə ağasına pis sözlər demə, Yoxsa sənə qarğış edər, bu təqsirlə yüklənərsən.
Nesoč na služebníka před pánem jeho, aťby nezlořečil, a ty abys nehřešil.
11 Adam var ki, atasına qarğış edir, Anasına alqış etmir.
Jest pokolení, kteréž otci svému zlořečí, a matce své nedobrořečí.
12 Adam var ki, özünü təmiz sanır, Amma murdarlıqdan təmizlənməyib.
Jest pokolení čisté samo u sebe, ačkoli od nečistot svých není obmyto.
13 Adam var ki, yuxarıdan aşağı baxar, Təkəbbürlə baxmaq üçün gözlərini qaldırar.
Jest pokolení, jehož vysoké jsou oči, a víčka jeho jsou vyzdvižená.
14 Adam var ki, dişləri qılınca bənzər, Elə bil çənəsinə bıçaqlar düzüb, Yer üzündən məzlumları udar, İnsanların içindən fəqirləri məhv edər.
Jest pokolení, jehož zubové jsou mečové, a třenovní zubové jeho nožové, k zžírání chudých na zemi a nuzných na světě.
15 Zəlinin iki qızı var, «Ver, ver» deyib bağırar. Üç şey var ki, heç doymaz, Dörd şey var ki, «bəsdir» deməz:
Pijavice má dvě dcery říkající: Dej, dej. Tři věci nebývají nasyceny, anobrž čtyry, kteréž nikdy neřeknou: Dosti:
16 Ölülər diyarı, qısır bətn, Sudan doymayan torpaq, «Bəsdir» deməyən alov. (Sheol h7585)
Peklo a život neplodné, země též nebývá nasycena vodou, a oheň neříká: Dosti. (Sheol h7585)
17 Kim ki atasına rişxənd edir, Anasının sözünə xor baxır, Dərələrdəki qarğalar onun gözlərini deşəcək, Qartal balaları onun bəbəklərini yeyəcək.
Oko, kteréž se posmívá otci, a pohrdá poslušenstvím matky, vyklubí krkavci potoční, aneb snědí je orličata.
18 Mənim ağlım kəsməyən üç şey var, Anlamadığım dörd şey var:
Tři tyto věci skryty jsou přede mnou, nýbrž čtyry, kterýchž neznám:
19 Səmada qartalın yolu, Qayada ilanın yolu, Dənizdə gəminin yolu, Kişi ilə gənc qadının yolu.
Cesty orlice v povětří, cesty hada na skále, cesty lodí u prostřed moře, a cesty muže při panně.
20 Zinakar qadının da yolu belədir: Yeyər, ağzını silər, «Nə pis iş görmüşəm ki?» deyər.
Takováž jest cesta ženy cizoložné: Jí, a utře ústa svá, a dí: Nepáchala jsem nepravosti.
21 Yer üç şeydən lərzəyə gəlir, Dörd şey var ki, ona tab gətirmir:
Pode třmi věcmi pohybuje se země, anobrž pod čtyřmi, jichž nemůž snésti:
22 Qulun padşah olması, Sarsağın doyunca çörək tapması,
Pod služebníkem, když kraluje, a bláznem, když se nasytí chleba;
23 Nifrətəlayiq qadının ərə getməsi, Qarabaşın öz xanımının yerinə keçməsi.
Pod omrzalou, když se vdá, a děvkou, když dědičkou bývá paní své.
24 Yer üzündə dörd şey var, Kiçik olsa da, hikməti çoxdur:
Čtyry tyto věci jsou malé na zemi, a však jsou moudřejší nad mudrce:
25 Qarışqalar qüvvətli olmayan birlikdir, Yemini yayda tədarük edir;
Mravenci, lid nesilný, kteříž však připravují v létě pokrm svůj;
26 Qayadovşanları da güclü olmayan birlikdir, Evlərini qaya içində tikir;
Králíkové, lid nesilný, kteříž však stavějí v skále dům svůj;
27 Çəyirtkələrin şahı yoxdur, Lakin hamısı dəstə-dəstə irəliləyir;
Krále nemají kobylky, a však vycházejí po houfích všecky;
28 Kərtənkələni əllə tutmaq olur, Amma o, padşah saraylarına çıxır.
Pavouk rukama dělá, a bývá na palácích královských.
29 Üç məxluq var ki, yerişi gözəldir, Dörd məxluq var ki, gedişi gözəldir:
Tři tyto věci udatně vykračují, anobrž čtyry, kteréž zmužile chodí:
30 Heyvanların ən güclüsü, Heç nəyin qarşısından geri dönməyən şir,
Lev nejsilnější mezi zvířaty, kterýž neustupuje před žádným;
31 Döyüşkən xoruz, təkə, Qoşun qabağına çıxan padşah.
Přepásaný na bedrách kůň neb kozel, a král, proti němuž žádný nepovstává.
32 Əgər özünü ucaltmaqla sarsaqlıq etmisənsə, Fikrində pis niyyətin varsa, əlinlə ağzını tut.
Jestliže jsi bláznil, vynášeje se, a myslil-lis zle, ruku na ústa polož.
33 Çünki südü çalxalayanda yağ çıxdığı kimi, Burnu sıxanda qan çıxdığı kimi Qəzəbi qızışdıranda da dava yaranar.
Kdo tluče smetanu, stlouká máslo, a stiskání nosu vyvodí krev, tak popouzení k hněvu vyvodí svár.

< Süleymanin Məsəlləri 30 >