< Süleymanin Məsəlləri 30 >

1 Yaqe oğlu Aqurun sözləri, onun kəlamı. Bu adam Yetielə, Yetiel və Ukala belə dedi:
Riječi Agura, sina Jakeova, iz Mase; proročanstvo njegovo za Itiela, za Itiela i Ukala.
2 Həqiqətən, mən hamıdan ağılsızam, İnsan idrakına malik deyiləm.
Da, preglup sam da bih bio čovjek i nemam razbora čovječjeg.
3 Nə hikmət öyrənmişəm, Nə də Müqəddəsin biliyindən xəbərim var.
Ne stekoh mudrosti i ne poznajem znanosti svetih!
4 Kim göylərə qalxıb endi? Kim yeli ovcunda topladı? Kim suları paltarına sarıdı? Yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri kim yaratdı? Adı nədir? Oğlunun adı nədir? Bilirsənmi?
Tko uzađe na nebo i siđe? Tko uhvati vjetar u šake svoje? Tko sabra vode u plašt svoj? Tko postavi krajeve zemaljske? Kako se zove i kako mu se zove sin? Znaš li?
5 Allahın hər bir kəlamı safdır, Ona pənah gətirənlərin sipəri Odur.
Svaka je Božja riječ prokušana, štit onima koji se u nj uzdaju.
6 Onun sözünə heç nəyi əlavə etmə, Yoxsa səni tənbeh edər, yalanını çıxarar.
Ne dodaji ništa njegovim riječima, da te ne prekori i ne smatra lažljivim.
7 Ey Allah, Səndən iki şey istəyirəm, Nə qədər ömrüm var, məndən onları əsirgəmə:
Za dvoje te molim, ne uskrati mi, dok ne umrem:
8 Saxta, yalan sözlər qoy məndən uzaq olsun; Məni nə yoxsul, nə də zəngin et, Ancaq mənə gündəlik çörəyimi ver.
udalji od mene licemjernu i lažnu riječ; ne daj mi siromaštva ni bogatstva: hrani me kruhom mojim dostatnim;
9 Varlansam, «Rəbb kimdir?» deyə Sənə küfr edərəm, Yoxsul olsam, oğurlaram və Allahımın adını ləkələrəm.
inače bih, presitivši se, zatajio tebe i rekao: “Tko je Jahve?” Ili bih, osiromašivši, krao i oskvrnio ime Boga svojega.
10 Qul barədə ağasına pis sözlər demə, Yoxsa sənə qarğış edər, bu təqsirlə yüklənərsən.
Ne klevetaj sluge gospodaru njegovu, jer bi te mogao kleti i ti morao okajati.
11 Adam var ki, atasına qarğış edir, Anasına alqış etmir.
Ima izrod koji kune oca svoga i ne blagoslivlje majke svoje!
12 Adam var ki, özünü təmiz sanır, Amma murdarlıqdan təmizlənməyib.
Izrod koji za se misli da je čist, a od kala svojeg nije opran!
13 Adam var ki, yuxarıdan aşağı baxar, Təkəbbürlə baxmaq üçün gözlərini qaldırar.
Izrod uznositih očiju koji visoko diže svoje trepavice!
14 Adam var ki, dişləri qılınca bənzər, Elə bil çənəsinə bıçaqlar düzüb, Yer üzündən məzlumları udar, İnsanların içindən fəqirləri məhv edər.
Izrod komu su zubi mačevi i očnjaci noževi da proždiru nesretnike na zemlji i siromahe među ljudima!
15 Zəlinin iki qızı var, «Ver, ver» deyib bağırar. Üç şey var ki, heç doymaz, Dörd şey var ki, «bəsdir» deməz:
Pijavica ima dvije kćeri: “Daj! Daj!” Postoje tri stvari nezasitne i četiri koje ne kažu: “Dosta!”
16 Ölülər diyarı, qısır bətn, Sudan doymayan torpaq, «Bəsdir» deməyən alov. (Sheol h7585)
Carstvo smrti, jalova utroba, zemlja nikad gasna vode i vatra koja nikad ne kaže: “Dosta!” (Sheol h7585)
17 Kim ki atasına rişxənd edir, Anasının sözünə xor baxır, Dərələrdəki qarğalar onun gözlərini deşəcək, Qartal balaları onun bəbəklərini yeyəcək.
Oko koje se ruga ocu i odriče posluh majci iskljuvat će potočni gavrani i izjesti mladi orlovi.
18 Mənim ağlım kəsməyən üç şey var, Anlamadığım dörd şey var:
Troje mi je nedokučivo, a četvrto ne razumijem:
19 Səmada qartalın yolu, Qayada ilanın yolu, Dənizdə gəminin yolu, Kişi ilə gənc qadının yolu.
put orlov po nebu, put zmijin po stijeni, put lađin posred mora i put muškarčev djevojci.
20 Zinakar qadının da yolu belədir: Yeyər, ağzını silər, «Nə pis iş görmüşəm ki?» deyər.
Takav je put preljubnice: najede se, obriše usta i veli: “Nisam sagriješila.”
21 Yer üç şeydən lərzəyə gəlir, Dörd şey var ki, ona tab gətirmir:
Od troga se zemlja ljulja, a četvrtoga ne može podnijeti:
22 Qulun padşah olması, Sarsağın doyunca çörək tapması,
od roba kad postane kralj i kad se prostak kruha nasiti,
23 Nifrətəlayiq qadının ərə getməsi, Qarabaşın öz xanımının yerinə keçməsi.
od puštenice kad se uda i sluškinje kad istisne svoju gospodaricu.
24 Yer üzündə dörd şey var, Kiçik olsa da, hikməti çoxdur:
Četvero je maleno na zemlji, ali mudrije od mudraca:
25 Qarışqalar qüvvətli olmayan birlikdir, Yemini yayda tədarük edir;
mravi, nejaki stvorovi, koji sebi ljeti spremaju hranu;
26 Qayadovşanları da güclü olmayan birlikdir, Evlərini qaya içində tikir;
jazavci, stvorovi bez moći, što u stijeni grade sebi stan;
27 Çəyirtkələrin şahı yoxdur, Lakin hamısı dəstə-dəstə irəliləyir;
skakavci, koji nemaju kralja, a svi idu u poretku;
28 Kərtənkələni əllə tutmaq olur, Amma o, padşah saraylarına çıxır.
gušter, što se rukama hvata, a prodire u kraljevske palače.
29 Üç məxluq var ki, yerişi gözəldir, Dörd məxluq var ki, gedişi gözəldir:
Troje ima lijep korak, a četvero lijepo hodi:
30 Heyvanların ən güclüsü, Heç nəyin qarşısından geri dönməyən şir,
lav, junak među zvijerima, koji ni pred kim ne uzmiče;
31 Döyüşkən xoruz, təkə, Qoşun qabağına çıxan padşah.
pijetao što se odvažno šeće među kokošima; jarac koji vodi stado; i kralj sa svojom vojskom.
32 Əgər özünü ucaltmaqla sarsaqlıq etmisənsə, Fikrində pis niyyətin varsa, əlinlə ağzını tut.
Ako si ludovao oholeći se ili to svjesno činio, stavi ruku na usta.
33 Çünki südü çalxalayanda yağ çıxdığı kimi, Burnu sıxanda qan çıxdığı kimi Qəzəbi qızışdıranda da dava yaranar.
Kad se mlijeko metÄe, izlazi maslac; kad se nos pritisne, poteče krv; kad se srdžba potisne, dobiva se spor.

< Süleymanin Məsəlləri 30 >