< Süleymanin Məsəlləri 29 >
1 Məzəmmətlərə baxmayıb dikbaşlıq edən Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
Un homme qui mérite d’être repris, et qui raidit le cou, Sera brisé subitement et sans remède.
2 Salehlər artanda xalq sevinər, Pis hökmdar olanda xalq nalə çəkər.
Quand les justes se multiplient, le peuple est dans la joie; Quand le méchant domine, le peuple gémit.
3 Hikmət sevən atasını sevindirər, Fahişələrə aşna olanın əlindən var-yoxu gedər.
Un homme qui aime la sagesse réjouit son père, Mais celui qui fréquente des prostituées dissipe son bien.
4 Padşah ölkəni ədalətlə möhkəmləndirər, Ağır vergilər qoyansa ölkəni süqut etdirər.
Un roi affermit le pays par la justice, Mais celui qui reçoit des présents le ruine.
5 Bir kişi ki qonşusunu yağlı dilə tutur, Onun addımları üçün tor qurur.
Un homme qui flatte son prochain Tend un filet sous ses pas.
6 Pisin günahı özünə tələdir, Saleh sevincindən haray çəkir.
Il y a un piège dans le péché de l’homme méchant, Mais le juste triomphe et se réjouit.
7 Saleh kasıbların haqqını görür, Pis adam bunu dərk etmir.
Le juste connaît la cause des pauvres, Mais le méchant ne comprend pas la science.
8 Rişxəndçilər şəhəri çaxnaşdırar, Hikmətlilər isə qəzəbi yatırar.
Les moqueurs soufflent le feu dans la ville, Mais les sages calment la colère.
9 Hikmətli səfehi məhkəməyə versə, Səfeh coşub lağ edər, dinclik gedər.
Si un homme sage conteste avec un insensé, Il aura beau se fâcher ou rire, la paix n’aura pas lieu.
10 Qana susayanlar kamil insana nifrət edər, Əməlisalehlər can qurtarar.
Les hommes de sang haïssent l’homme intègre, Mais les hommes droits protègent sa vie.
11 Axmaq həddini aşıb özündən çıxar, Hikmətli səbirli dayanar.
L’insensé met en dehors toute sa passion, Mais le sage la contient.
12 Hökmdar yalan sözə qulaq asarsa, Bütün xidmətçiləri şər insana çevrilər.
Quand celui qui domine a égard aux paroles mensongères, Tous ses serviteurs sont des méchants.
13 Yoxsul insan və zalım bir-birinə bir şeydə bənzəyir: Hər ikisinin gözlərini işıqlandıran Rəbdir.
Le pauvre et l’oppresseur se rencontrent; C’est l’Éternel qui éclaire les yeux de l’un et de l’autre.
14 Padşah kasıblara həqiqətlə hökm versə, Taxtı əbədi möhkəmlənər.
Un roi qui juge fidèlement les pauvres Aura son trône affermi pour toujours.
15 Kötək və məzəmmət hikmət gətirər, Özbaşına qalan uşaq anasını rüsvay edər.
La verge et la correction donnent la sagesse, Mais l’enfant livré à lui-même fait honte à sa mère.
16 Pislər çoxalanda cinayət artar, Salehlər görəcək ki, onlar necə yıxılacaqlar.
Quand les méchants se multiplient, le péché s’accroît; Mais les justes contempleront leur chute.
17 Oğluna tərbiyə ver ki, canın dinc olsun, Könlün bundan ləzzət alsın.
Châtie ton fils, et il te donnera du repos, Et il procurera des délices à ton âme.
18 İlahi söz nazil olmayanda xalqda hərc-mərclik olar. Qanuna əməl edən nə bəxtiyardır!
Quand il n’y a pas de révélation, le peuple est sans frein; Heureux s’il observe la loi!
19 Qula sözlə tərbiyə vermək olmaz, Çünki başa düşsə belə, qulaq asmaz.
Ce n’est pas par des paroles qu’on châtie un esclave; Même s’il comprend, il n’obéit pas.
20 Düşünmədən danışana baxmısanmı? Axmağa ondan artıq ümid var.
Si tu vois un homme irréfléchi dans ses paroles, Il y a plus à espérer d’un insensé que de lui.
21 Kim ərköyün qul böyütsə, Axırda bu ona dərd verər.
Le serviteur qu’on traite mollement dès l’enfance Finit par se croire un fils.
22 Qəzəbli insan dava yaradar, Kəmhövsələ günahı artırar.
Un homme colère excite des querelles, Et un furieux commet beaucoup de péchés.
23 İnsanı təkəbbürü alçaldar, İtaətkar şərəfə çatar.
L’orgueil d’un homme l’abaisse, Mais celui qui est humble d’esprit obtient la gloire.
24 Oğruya qoşulan öz-özünə düşməndir, And içsə də, məhkəmədə həqiqəti söyləməz.
Celui qui partage avec un voleur est ennemi de son âme; Il entend la malédiction, et il ne déclare rien.
25 İnsandan qorxan özünü tələyə salar, Amma Rəbbə güvənən arxayın yaşar.
La crainte des hommes tend un piège, Mais celui qui se confie en l’Éternel est protégé.
26 Çoxu hökmdarın hüzurunu arzular, Amma insan ədaləti Rəbdə tapar.
Beaucoup de gens recherchent la faveur de celui qui domine, Mais c’est l’Éternel qui fait droit à chacun.
27 Salehlər haqsızlardan, Pis insanlarsa əməlisalehlərdən ikrah edər.
L’homme inique est en abomination aux justes, Et celui dont la voie est droite est en abomination aux méchants.