< Süleymanin Məsəlləri 29 >
1 Məzəmmətlərə baxmayıb dikbaşlıq edən Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
HE, that being often reproved hardeneth his neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy.
2 Salehlər artanda xalq sevinər, Pis hökmdar olanda xalq nalə çəkər.
When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn.
3 Hikmət sevən atasını sevindirər, Fahişələrə aşna olanın əlindən var-yoxu gedər.
Whoso loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth his substance.
4 Padşah ölkəni ədalətlə möhkəmləndirər, Ağır vergilər qoyansa ölkəni süqut etdirər.
The king by judgment establisheth the land: but he that receiveth gifts overthroweth it.
5 Bir kişi ki qonşusunu yağlı dilə tutur, Onun addımları üçün tor qurur.
A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his feet.
6 Pisin günahı özünə tələdir, Saleh sevincindən haray çəkir.
In the transgression of an evil man there is a snare: but the righteous doth sing and rejoice.
7 Saleh kasıbların haqqını görür, Pis adam bunu dərk etmir.
The righteous considereth the cause of the poor: but the wicked regardeth not to know it.
8 Rişxəndçilər şəhəri çaxnaşdırar, Hikmətlilər isə qəzəbi yatırar.
Scornful men bring a city into a snare: but wise men turn away wrath.
9 Hikmətli səfehi məhkəməyə versə, Səfeh coşub lağ edər, dinclik gedər.
If a wise man contendeth with a foolish man, whether he rage or laugh, there is no rest.
10 Qana susayanlar kamil insana nifrət edər, Əməlisalehlər can qurtarar.
The bloodthirsty hate the upright: but the just seek his soul.
11 Axmaq həddini aşıb özündən çıxar, Hikmətli səbirli dayanar.
A fool uttereth all his mind: but a wise man keepeth it in till afterwards.
12 Hökmdar yalan sözə qulaq asarsa, Bütün xidmətçiləri şər insana çevrilər.
If a ruler hearken to lies, all his servants are wicked.
13 Yoxsul insan və zalım bir-birinə bir şeydə bənzəyir: Hər ikisinin gözlərini işıqlandıran Rəbdir.
The poor and the deceitful man meet together: the Lord lighteneth both their eyes.
14 Padşah kasıblara həqiqətlə hökm versə, Taxtı əbədi möhkəmlənər.
The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever.
15 Kötək və məzəmmət hikmət gətirər, Özbaşına qalan uşaq anasını rüsvay edər.
The rod and reproof give wisdom: but a child left to himself bringeth his mother to shame.
16 Pislər çoxalanda cinayət artar, Salehlər görəcək ki, onlar necə yıxılacaqlar.
When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall.
17 Oğluna tərbiyə ver ki, canın dinc olsun, Könlün bundan ləzzət alsın.
Correct thy son, and he shall give thee rest; yea, he shall give delight unto thy soul.
18 İlahi söz nazil olmayanda xalqda hərc-mərclik olar. Qanuna əməl edən nə bəxtiyardır!
Where there is no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy is he.
19 Qula sözlə tərbiyə vermək olmaz, Çünki başa düşsə belə, qulaq asmaz.
A servant will not be corrected by words: for though he understand he will not answer.
20 Düşünmədən danışana baxmısanmı? Axmağa ondan artıq ümid var.
Seest thou a man that is hasty in his words? there is more hope of a fool than of him.
21 Kim ərköyün qul böyütsə, Axırda bu ona dərd verər.
He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him become his son at the length.
22 Qəzəbli insan dava yaradar, Kəmhövsələ günahı artırar.
An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression.
23 İnsanı təkəbbürü alçaldar, İtaətkar şərəfə çatar.
A man’s pride shall bring him low: but honour shall uphold the humble in spirit.
24 Oğruya qoşulan öz-özünə düşməndir, And içsə də, məhkəmədə həqiqəti söyləməz.
Whoso is partner with a thief hateth his own soul: he heareth cursing, and bewrayeth it not.
25 İnsandan qorxan özünü tələyə salar, Amma Rəbbə güvənən arxayın yaşar.
The fear of man bringeth a snare: but whoso putteth his trust in the Lord shall be safe.
26 Çoxu hökmdarın hüzurunu arzular, Amma insan ədaləti Rəbdə tapar.
Many seek the ruler’s favour; but every man’s judgment cometh from the Lord.
27 Salehlər haqsızlardan, Pis insanlarsa əməlisalehlərdən ikrah edər.
An unjust man is an abomination to the just: and he that is upright in the way is abomination to the wicked.