Süleymanin Məsəlləri 29
1 Məzəmmətlərə baxmayıb dikbaşlıq edən Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
He that being often reproved hardeneth his neck, shall suddenly be destroyed, and without remedy.
2 Salehlər artanda xalq sevinər, Pis hökmdar olanda xalq nalə çəkər.
When the righteous increase, the people rejoice; but when the wicked beareth rule, the people mourn.
3 Hikmət sevən atasını sevindirər, Fahişələrə aşna olanın əlindən var-yoxu gedər.
Whoso loveth wisdom rejoiceth his father; but he that is a companion of harlots destroyeth [his] substance.
4 Padşah ölkəni ədalətlə möhkəmləndirər, Ağır vergilər qoyansa ölkəni süqut etdirər.
A king by just judgment establisheth the land; but he that taketh gifts overthroweth it.
5 Bir kişi ki qonşusunu yağlı dilə tutur, Onun addımları üçün tor qurur.
A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his steps.
6 Pisin günahı özünə tələdir, Saleh sevincindən haray çəkir.
In the transgression of an evil man there is a snare; but the righteous shall sing and rejoice.
7 Saleh kasıbların haqqını görür, Pis adam bunu dərk etmir.
The righteous taketh knowledge of the cause of the poor; the wicked understandeth not knowledge.
8 Rişxəndçilər şəhəri çaxnaşdırar, Hikmətlilər isə qəzəbi yatırar.
Scornful men set the city in a flame; but the wise turn away anger.
9 Hikmətli səfehi məhkəməyə versə, Səfeh coşub lağ edər, dinclik gedər.
If a wise man contendeth with a fool, whether he rage or laugh, [he] hath no rest.
10 Qana susayanlar kamil insana nifrət edər, Əməlisalehlər can qurtarar.
The bloodthirsty hate the perfect, but the upright care for his soul.
11 Axmaq həddini aşıb özündən çıxar, Hikmətli səbirli dayanar.
A fool uttereth all his mind; but a wise [man] keepeth it back.
12 Hökmdar yalan sözə qulaq asarsa, Bütün xidmətçiləri şər insana çevrilər.
If a ruler hearken to lying words, all his servants are wicked.
13 Yoxsul insan və zalım bir-birinə bir şeydə bənzəyir: Hər ikisinin gözlərini işıqlandıran Rəbdir.
The indigent and the oppressor meet together; Jehovah lighteneth the eyes of them both.
14 Padşah kasıblara həqiqətlə hökm versə, Taxtı əbədi möhkəmlənər.
A king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever.
15 Kötək və məzəmmət hikmət gətirər, Özbaşına qalan uşaq anasını rüsvay edər.
The rod and reproof give wisdom; but a child left [to himself] bringeth his mother to shame.
16 Pislər çoxalanda cinayət artar, Salehlər görəcək ki, onlar necə yıxılacaqlar.
When the wicked increase, transgression increaseth; but the righteous shall see their fall.
17 Oğluna tərbiyə ver ki, canın dinc olsun, Könlün bundan ləzzət alsın.
Chasten thy son, and he shall give thee rest, and shall give delight unto thy soul.
18 İlahi söz nazil olmayanda xalqda hərc-mərclik olar. Qanuna əməl edən nə bəxtiyardır!
Where there is no vision the people cast off restraint; but happy is he that keepeth the law.
19 Qula sözlə tərbiyə vermək olmaz, Çünki başa düşsə belə, qulaq asmaz.
A servant is not corrected by words: he understandeth indeed, but he will not answer.
20 Düşünmədən danışana baxmısanmı? Axmağa ondan artıq ümid var.
Hast thou seen a man hasty in his words? there is more hope of a fool than of him.
21 Kim ərköyün qul böyütsə, Axırda bu ona dərd verər.
He that delicately bringeth up his servant from a child, shall in the end have him as a son.
22 Qəzəbli insan dava yaradar, Kəmhövsələ günahı artırar.
An angry man exciteth contention; and a furious man aboundeth in transgression.
23 İnsanı təkəbbürü alçaldar, İtaətkar şərəfə çatar.
A man's pride bringeth him low; but the humble in spirit shall obtain honour.
24 Oğruya qoşulan öz-özünə düşməndir, And içsə də, məhkəmədə həqiqəti söyləməz.
Whoso shareth with a thief hateth his own soul: he heareth the adjuration, and declareth not.
25 İnsandan qorxan özünü tələyə salar, Amma Rəbbə güvənən arxayın yaşar.
The fear of man bringeth a snare; but whoso putteth his confidence in Jehovah is protected.
26 Çoxu hökmdarın hüzurunu arzular, Amma insan ədaləti Rəbdə tapar.
Many seek the ruler's face; but a man's right judgment is from Jehovah.
27 Salehlər haqsızlardan, Pis insanlarsa əməlisalehlərdən ikrah edər.
An unjust man is an abomination to the righteous; and he that is of upright way is an abomination to the wicked [man].
