Süleymanin Məsəlləri 27
1 Sabahkı gününlə öyünmə, Günün nə doğacağını bilməzsən.
Rosa deg ikkje av morgondagen, for du veit ikkje kva ein dag ber i fang.
2 Qoy səni özün yox, başqaları tərifləsin, Sənə tərifi öz dilin yox, yad söyləsin.
Lat ein annan rosa deg; ikkje din eigen munn, ein framand og ei dine eigne lippor!
3 Daşın, qumun çəkisi ağırdır, Səfehin əsib-coşması bunların ikisindən də ağırdır.
Stein er tung, og sand veg mykje, men tyngre enn båe er dåreharm.
4 Hiddət amansızdır, qəzəbsə aşıb-daşar, Paxıllıq daha betərdir, ona necə dözmək olar?
Sinne er fælslegt, og vreide ein flaum, men kven kann standa seg mot åbryskap?
5 Aşkar irad gizli məhəbbətdən üstündür.
Betre er openberrleg refsing enn kjærleik som held seg duld.
6 Dostun vurduğu yara onun sədaqətinə görədir, Amma düşmən öpdükcə öpər.
Trugne er slag av venehand, og mange er uvens kyssar.
7 Toxun könlü şanı balını belə, rədd edər, Lakin ac olana acı şeylər belə, şirin gələr.
Den mette trakkar på honning, men den svoltne tykkjer alt beiskt er søtt.
8 Yurdundan ayrı düşən insan Bir quş kimi yuvasından ayrı düşür.
Som ein fugl som rømer frå reiret sitt, er ein mann som rømer frå heimen sin.
9 Gözəl ətir və buxurun ürəyə verdiyi ləzzət kimi Dostun nəsihəti də insana xoş gələr.
Olje og røykjelse hjarta gled, og søte venar-ord frå rådvis sjæl.
10 Həm öz dostunu, həm də atanın dostunu tərk etmə, Dara düşəndə qardaşının evinə getmə. Yaxın qonşu uzaq qohumdan yaxşıdır.
Slepp ikkje frå deg venen din og far din’s ven, so du lyt heim til bror din når du er i naud! Ein granne nær attmed er betre enn ein bror langt burte.
11 Oğlum, hikmətli ol, qoy qəlbim sevinsin, Onda məni utandırana cavab verə bilərəm.
Vert vis, min son, og gled mitt hjarta, so eg kann svara den som spottar meg!
12 Uzaqgörən qabaqcadan şəri görüb ondan qaçar, Cahil isə irəli çıxar, ziyan tapar.
Den kloke ser fåren, gøymer seg; fåmingar renner fram og lyt bøta for det.
13 Özgəyə zamin duranın libasını al, Onu qərib qadın üçün girov saxla.
Tak klædi hans, for han hev borga for ein annan, og panta honom for ei framand kvinna!
14 Kim ki qonşusunu sübh erkən ucadan salamlar, O zaman salamı söyüş sayılar.
Den som høgmælt signar sin ven um morgonen tidleg, han skal få det tilrekna som ei forbanning.
15 Davakar qadın yağışda daman damcıya oxşar.
Si-drop frå taket ein regndag og ei trættekjær kvinna likjest kvarandre.
16 Onu yel kimi dayandırmaq olmaz, Zeytun yağı kimi ovucda saxlamaq olmaz.
Den som held på henne, held på vind, og handi hans triv i olje.
17 Dəmir dəmiri itilər, İnsan insanın ağlını iti edər.
Jarn sliper jarn, og den eine mannen sliper den andre.
18 Əncir becərən barını yeyər, Ağasının qayğısına qalan şərəfləndirilər.
Den som agtar fiketreet sitt, fær eta frukti av det, den som tek vare på sin herre, skal få æra.
19 Sifətin əksi suyun üzünə düşdüyü kimi İnsanın ürəyi də onu elə göstərər.
Som andlit seg speglar mot andlit i vatnet, so menneskjehjarta mot menneskje.
Helheim og avgrunn vert ikkje mette, og menneskjeaugo vert ikkje mette. (Sheol h7585)
21 İsti kürədə qızıl-gümüş yoxlanar, İnsan da başqalarının tərifi ilə tanınar.
Diglen røyner sylvet og omnen gullet, og ein mann vert røynd av sin ros.
22 Buğdanı həvəngdəstədə döysən, kəpəyi çıxar, Amma səfehi nə qədər döysən, səfehliyi çıxmaz.
Um du støyte uvitingen i mortelen med støytaren i hop med gryn, so vilde ikkje vitløysa vika ifrå han.
23 Sürünə yaxşı bax, naxırına nəzər yetir,
God greide lyt du hava på koss sauerne dine ser ut, og agta vel på buskapen din!
24 Nə var-dövlət əbədidir, nə də tac nəsildən-nəslə keçir.
For velstand varer ikkje æveleg, og ikkje ei kruna frå ætt til ætt.
25 Saman yığılandan sonra təzə ot bitəndə, Dağlarda ot biçiləndə
Men er høyet burte og håi kjem att, og fjellgras vert sanka i hop,
26 Quzuların səni geyindirər, Təkələrini satıb tarla ala bilərsən.
då hev du lamb til klæde, og bukkar til å kjøpa deg åker for,
27 Keçilər sənə yemək üçün o qədər süd verər ki, Bu, evin azuqəsinə, kənizlərinin dolanışığına çatar.
og geitemjølk nok til mat for deg, til mat for huset ditt og til livsupphald for gjentorne dine.
