Süleymanin Məsəlləri 26
1 Yay fəslinə qar, biçinə yağış yaraşmadığı kimi Axmağa da şərəf yaraşmaz.
Као снег у лето и дажд о жетви, тако не доликује безумноме част.
2 Sərçənin ora-bura uçduğu kimi, Qaranquşun gəlib-getdiyi kimi Nahaq qarğış da boşdur.
Као врабац кад прхне и ласта кад одлети, тако клетва незаслужена неће доћи.
3 Ata qamçı, eşşəyə noxta necə yaraşırsa, Axmağın kürəyinə də kötək elə yaraşır.
Бич коњу, узда магарцу, а батина безумницима на леђа.
4 Axmağa səfehliyinə görə cavab vermə, Yoxsa ona bənzərsən.
Не одговарај безумнику по безумљу његовом, да не будеш и ти као он.
5 Axmağa səfehliyinə görə elə bir cavab ver ki, Öz gözündə hikmətli görünməsin.
Одговори безумнику према безумљу његовом, да не мисли да је мудар.
6 Kim ki axmaq vasitəsilə xəbər göndərir, Öz ayaqlarını kəsib ziyan çəkənə bənzəyir.
Ко шаље безумника да му шта сврши, он одсеца себи ноге и пије неправду.
7 Axmağın ağzından çıxan məsəl Topalın ayağının axsamağına bənzəyir.
Како хроми храмље ногама својим, таква је беседа у устима безумних.
8 Axmağı tərifləmək Sapanda qoyulan daşa bənzəyir.
Као да баца драги камен у гомилу камења, тако ради ко чини част безумноме.
9 Sərxoş tikanlı budağı əlində tutduğu kimi Axmaq da məsəl çəkər.
Као трн кад дође у руку пијаноме, таква је беседа у устима безумних.
10 Axmağı, hər yoldan ötəni muzdla tutan Hamını yaralayan naşı oxatan kimidir.
Много муке задаје свима ко плаћа безумнику и ко плаћа преступницима.
11 Hansı axmaq öz səfehliyini təkrarlayırsa, Qusduğuna qayıdan itə oxşayır.
Као што се пас повраћа на своју бљувотину, тако безумник понавља своје безумље.
12 Öz gözündə hikmətli sayılanı görmüsənmi? Axmağa ondan artıq ümid var.
Јеси ли видео човека који мисли да је мудар? Више има надања од безумнога него од њега.
13 Tənbəl deyər: «Yolda aslan var, Şir küçələri dolanır».
Лењивац говори: Љути је лав на путу, лав је на улицама.
14 Qapı öz oxu üstündə necə fırlanırsa, Tənbəl də yatağında elə fırlanır.
Као што се врата обрћу на чеповима својим, тако ленивац на постељи својој.
15 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına aparmağa ərinər.
Ленивац крије руку своју у недра, тешко му је принети је к устима.
16 Tənbəl öz gözündə Ağıllı cavab verən yeddi nəfərdən də çox hikmətli görünər.
Ленивац мисли да је мудрији од седморице који одговарају разумно.
17 Ona aid olmayan münaqişəyə qarışan Elə bil küçədəki iti qulaqlarından tutur.
Пса за уши хвата ко се пролазећи жести за туђу распру.
18 Odlu, öldürücü oxlar atan dəli necədirsə,
Какав је безумник који баца искре и стреле смртне,
19 Qonşusunu aldadıb «zarafat etdim» deyən də elədir.
Такав је сваки који превари ближњег свог па онда вели: Шалио сам се.
20 Odun qurtaranda ocaq sönər, Qeybətçi olmayan yerdə dava bitər.
Кад нестане дрва, угаси се огањ; тако кад нема опадача, престаје распра.
21 Necə ki kömür köz salar, odun alışar, Davakar adam da münaqişəni bu cür alovlandırar.
Угаљ је за жеравицу, дрва за огањ, а човек свадљивац да распаљује свађу.
22 Qeybətçinin sözləri şirin tikələrə bənzər, Mədənin ən dərin yerlərinə düşər.
Речи су опадачеве као речи избијених, али силазе унутра у трбух.
23 Hərarətli dili, şər dolu ürəyi olan insan Gümüşü suya çəkilmiş saxsı qaba oxşayır.
Као сребрна пена којом се обложи цреп, такве су усне непријатељске и зло срце.
24 Düşmən kinini dili altında gizlədər, Qəlbində hiyləsini saxlar.
Ненавидник се претвара устима својим, а у срцу слаже превару.
25 Onun mehriban danışığına inanma, Qəlbinə yeddi cür iyrənclik doldurub.
Кад говори умиљатим гласом, не веруј му, јер му је у срцу седам гадова.
26 Nifrətini fırıldaqla gizlətsə də, Şəri camaat qarşısında üzə çıxar.
Мржња се покрива лукавством, али се злоћа њена открива на збору.
27 Quyu qazan özü quyuya düşər, Daş isə onu yuvarlayanın üstünə gələr.
Ко јаму копа, у њу ће пасти; и ко камен ваља, на њега ће се превалити.
28 Yalan danışan dil sancdığı adamlara nifrətini göstərər, Yaltaqlanan ağız hər yanı xarabaya çevirər.
Језик лажан мрзи на оне које сатире, и уста која ласкају граде погибао.
