Süleymanin Məsəlləri 26
1 Yay fəslinə qar, biçinə yağış yaraşmadığı kimi Axmağa da şərəf yaraşmaz.
As snow in summer, and as rain in harvest, So honor [is] not fitting for a fool.
2 Sərçənin ora-bura uçduğu kimi, Qaranquşun gəlib-getdiyi kimi Nahaq qarğış da boşdur.
As a bird by wandering, as a swallow by flying, So reviling without cause does not come.
3 Ata qamçı, eşşəyə noxta necə yaraşırsa, Axmağın kürəyinə də kötək elə yaraşır.
A whip is for a horse, a bridle for a donkey, And a rod for the back of fools.
4 Axmağa səfehliyinə görə cavab vermə, Yoxsa ona bənzərsən.
Do not answer a fool according to his folly, Lest you are like to him—even you.
5 Axmağa səfehliyinə görə elə bir cavab ver ki, Öz gözündə hikmətli görünməsin.
Answer a fool according to his folly, Lest he is wise in his own eyes.
6 Kim ki axmaq vasitəsilə xəbər göndərir, Öz ayaqlarını kəsib ziyan çəkənə bənzəyir.
He is cutting off feet, he is drinking injury, Who is sending things by the hand of a fool.
7 Axmağın ağzından çıxan məsəl Topalın ayağının axsamağına bənzəyir.
The two legs of the lame have been weak, And an allegory in the mouth of fools.
8 Axmağı tərifləmək Sapanda qoyulan daşa bənzəyir.
As one who is binding a stone in a sling, So [is] he who is giving honor to a fool.
9 Sərxoş tikanlı budağı əlində tutduğu kimi Axmaq da məsəl çəkər.
A thorn has gone up into the hand of a drunkard, And an allegory in the mouth of fools.
10 Axmağı, hər yoldan ötəni muzdla tutan Hamını yaralayan naşı oxatan kimidir.
The Former of all [is] great, And He is rewarding a fool, And is rewarding transgressors.
11 Hansı axmaq öz səfehliyini təkrarlayırsa, Qusduğuna qayıdan itə oxşayır.
As a dog has returned to its vomit, A fool is repeating his folly.
12 Öz gözündə hikmətli sayılanı görmüsənmi? Axmağa ondan artıq ümid var.
You have seen a man wise in his own eyes, More hope of a fool than of him!
13 Tənbəl deyər: «Yolda aslan var, Şir küçələri dolanır».
The slothful has said, “A lion [is] in the way, A lion [is] in the broad places.”
14 Qapı öz oxu üstündə necə fırlanırsa, Tənbəl də yatağında elə fırlanır.
The door turns around on its hinge, And the slothful on his bed.
15 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına aparmağa ərinər.
The slothful has hid his hand in a dish, He is weary of bringing it back to his mouth.
16 Tənbəl öz gözündə Ağıllı cavab verən yeddi nəfərdən də çox hikmətli görünər.
Wiser [is] the slothful in his own eyes, Than seven [men] returning a reason.
17 Ona aid olmayan münaqişəyə qarışan Elə bil küçədəki iti qulaqlarından tutur.
Laying hold on the ears of a dog, [Is] a passer-by making himself wrath for strife [that is] not his own.
18 Odlu, öldürücü oxlar atan dəli necədirsə,
As [one] pretending to be feeble, Who is casting sparks, arrows, and death,
19 Qonşusunu aldadıb «zarafat etdim» deyən də elədir.
So has a man deceived his neighbor, And has said, “Am I not playing?”
20 Odun qurtaranda ocaq sönər, Qeybətçi olmayan yerdə dava bitər.
Fire is going out without wood, And contention ceases without a tale-bearer,
21 Necə ki kömür köz salar, odun alışar, Davakar adam da münaqişəni bu cür alovlandırar.
Coal to burning coals, and wood to fire, And a man of contentions to kindle strife.
22 Qeybətçinin sözləri şirin tikələrə bənzər, Mədənin ən dərin yerlərinə düşər.
The words of a tale-bearer [are] as self-inflicted wounds, And they have gone down [to] the inner parts of the heart.
23 Hərarətli dili, şər dolu ürəyi olan insan Gümüşü suya çəkilmiş saxsı qaba oxşayır.
Silver of dross spread over potsherd, [Are] burning lips and an evil heart.
24 Düşmən kinini dili altında gizlədər, Qəlbində hiyləsini saxlar.
A hater pretends by his lips, And he places deceit in his heart,
25 Onun mehriban danışığına inanma, Qəlbinə yeddi cür iyrənclik doldurub.
When his voice is gracious do not trust in him, For seven abominations [are] in his heart.
26 Nifrətini fırıldaqla gizlətsə də, Şəri camaat qarşısında üzə çıxar.
Hatred is covered by deceit, Its wickedness is revealed in an assembly.
27 Quyu qazan özü quyuya düşər, Daş isə onu yuvarlayanın üstünə gələr.
Whoever is digging a pit falls into it, And the roller of a stone, it turns to him.
28 Yalan danışan dil sancdığı adamlara nifrətini göstərər, Yaltaqlanan ağız hər yanı xarabaya çevirər.
A lying tongue hates its bruised ones, And a flattering mouth works an overthrow!
