Süleymanin Məsəlləri 26
1 Yay fəslinə qar, biçinə yağış yaraşmadığı kimi Axmağa da şərəf yaraşmaz.
As snow in summer, and as rain in harvest, so honour is not seemly for a fool.
2 Sərçənin ora-bura uçduğu kimi, Qaranquşun gəlib-getdiyi kimi Nahaq qarğış da boşdur.
As the bird by wandering, as the swallow by flying, so the curse causeless shall not come.
3 Ata qamçı, eşşəyə noxta necə yaraşırsa, Axmağın kürəyinə də kötək elə yaraşır.
A whip for the horse, a bridle for the donkey, and a rod for the fool’s back.
4 Axmağa səfehliyinə görə cavab vermə, Yoxsa ona bənzərsən.
Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like unto him.
5 Axmağa səfehliyinə görə elə bir cavab ver ki, Öz gözündə hikmətli görünməsin.
Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own conceit.
6 Kim ki axmaq vasitəsilə xəbər göndərir, Öz ayaqlarını kəsib ziyan çəkənə bənzəyir.
He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off the feet, and drinketh damage.
7 Axmağın ağzından çıxan məsəl Topalın ayağının axsamağına bənzəyir.
The legs of the lame are not equal: so is a parable in the mouth of fools.
8 Axmağı tərifləmək Sapanda qoyulan daşa bənzəyir.
As he that bindeth a stone in a sling, so is he that giveth honour to a fool.
9 Sərxoş tikanlı budağı əlində tutduğu kimi Axmaq da məsəl çəkər.
As a thorn goeth up into the hand of a drunkard, so is a parable in the mouth of fools.
10 Axmağı, hər yoldan ötəni muzdla tutan Hamını yaralayan naşı oxatan kimidir.
The great God that formed all things both rewardeth the fool, and rewardeth transgressors.
11 Hansı axmaq öz səfehliyini təkrarlayırsa, Qusduğuna qayıdan itə oxşayır.
As a dog returneth to his vomit, so a fool returneth to his folly.
12 Öz gözündə hikmətli sayılanı görmüsənmi? Axmağa ondan artıq ümid var.
Seest thou a man wise in his own conceit? there is more hope of a fool than of him.
13 Tənbəl deyər: «Yolda aslan var, Şir küçələri dolanır».
The slothful man saith, There is a lion in the way; a lion is in the streets.
14 Qapı öz oxu üstündə necə fırlanırsa, Tənbəl də yatağında elə fırlanır.
As the door turneth upon his hinges, so doth the slothful upon his bed.
15 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına aparmağa ərinər.
The slothful hideth his hand in his bosom; it grieveth him to bring it again to his mouth.
16 Tənbəl öz gözündə Ağıllı cavab verən yeddi nəfərdən də çox hikmətli görünər.
The sluggard is wiser in his own conceit than seven men that can render a reason.
17 Ona aid olmayan münaqişəyə qarışan Elə bil küçədəki iti qulaqlarından tutur.
He that passeth by, and meddleth with strife belonging not to him, is like one that taketh a dog by the ears.
18 Odlu, öldürücü oxlar atan dəli necədirsə,
As a mad man who casteth firebrands, arrows, and death,
19 Qonşusunu aldadıb «zarafat etdim» deyən də elədir.
So is the man that deceiveth his neighbour, and saith, Am not I in sport?
20 Odun qurtaranda ocaq sönər, Qeybətçi olmayan yerdə dava bitər.
Where no wood is, there the fire goeth out: so where there is no talebearer, the strife ceaseth.
21 Necə ki kömür köz salar, odun alışar, Davakar adam da münaqişəni bu cür alovlandırar.
As coals are to burning coals, and wood to fire; so is a contentious man to kindle strife.
22 Qeybətçinin sözləri şirin tikələrə bənzər, Mədənin ən dərin yerlərinə düşər.
The words of a talebearer are as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly.
23 Hərarətli dili, şər dolu ürəyi olan insan Gümüşü suya çəkilmiş saxsı qaba oxşayır.
Burning lips and a wicked heart are like a potsherd covered with silver dross.
24 Düşmən kinini dili altında gizlədər, Qəlbində hiyləsini saxlar.
He that hateth dissembleth with his lips, and layeth up deceit within him;
25 Onun mehriban danışığına inanma, Qəlbinə yeddi cür iyrənclik doldurub.
When he speaketh fair, believe him not: for there are seven abominations in his heart.
26 Nifrətini fırıldaqla gizlətsə də, Şəri camaat qarşısında üzə çıxar.
Whose hatred is covered by deceit, his wickedness shall be shewed before the whole congregation.
27 Quyu qazan özü quyuya düşər, Daş isə onu yuvarlayanın üstünə gələr.
Whoso diggeth a pit shall fall therein: and he that rolleth a stone, it will return upon him.
28 Yalan danışan dil sancdığı adamlara nifrətini göstərər, Yaltaqlanan ağız hər yanı xarabaya çevirər.
A lying tongue hateth those that are afflicted by it; and a flattering mouth worketh ruin.
