Süleymanin Məsəlləri 26
1 Yay fəslinə qar, biçinə yağış yaraşmadığı kimi Axmağa da şərəf yaraşmaz.
As snow in summer, and as rain in harvest, so honour is not seemly for a fool.
2 Sərçənin ora-bura uçduğu kimi, Qaranquşun gəlib-getdiyi kimi Nahaq qarğış da boşdur.
As the wandering sparrow, as the flying swallow, so the curse that is causeless shall come home.
3 Ata qamçı, eşşəyə noxta necə yaraşırsa, Axmağın kürəyinə də kötək elə yaraşır.
A whip for the horse, a bridle for the ass, and a rod for the back of fools.
4 Axmağa səfehliyinə görə cavab vermə, Yoxsa ona bənzərsən.
Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like unto him.
5 Axmağa səfehliyinə görə elə bir cavab ver ki, Öz gözündə hikmətli görünməsin.
Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own eyes.
6 Kim ki axmaq vasitəsilə xəbər göndərir, Öz ayaqlarını kəsib ziyan çəkənə bənzəyir.
He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off his own feet, and drinketh damage.
7 Axmağın ağzından çıxan məsəl Topalın ayağının axsamağına bənzəyir.
The legs hang limp from the lame; so is a parable in the mouth of fools.
8 Axmağı tərifləmək Sapanda qoyulan daşa bənzəyir.
As a small stone in a heap of stones, so is he that giveth honour to a fool.
9 Sərxoş tikanlı budağı əlində tutduğu kimi Axmaq da məsəl çəkər.
As a thorn that cometh into the hand of a drunkard, so is a parable in the mouth of fools.
10 Axmağı, hər yoldan ötəni muzdla tutan Hamını yaralayan naşı oxatan kimidir.
A master performeth all things; but he that stoppeth a fool is as one that stoppeth a flood.
11 Hansı axmaq öz səfehliyini təkrarlayırsa, Qusduğuna qayıdan itə oxşayır.
As a dog that returneth to his vomit, so is a fool that repeateth his folly.
12 Öz gözündə hikmətli sayılanı görmüsənmi? Axmağa ondan artıq ümid var.
Seest thou a man wise in his own eyes? there is more hope of a fool than of him.
13 Tənbəl deyər: «Yolda aslan var, Şir küçələri dolanır».
The sluggard saith: 'There is a lion in the way; yea, a lion is in the streets.'
14 Qapı öz oxu üstündə necə fırlanırsa, Tənbəl də yatağında elə fırlanır.
The door is turning upon its hinges, and the sluggard is still upon his bed.
15 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına aparmağa ərinər.
The sluggard burieth his hand in the dish; it wearieth him to bring it back to his mouth.
16 Tənbəl öz gözündə Ağıllı cavab verən yeddi nəfərdən də çox hikmətli görünər.
The sluggard is wiser in his own eyes than seven men that give wise answer.
17 Ona aid olmayan münaqişəyə qarışan Elə bil küçədəki iti qulaqlarından tutur.
He that passeth by, and meddleth with strife not his own, is like one that taketh a dog by the ears.
18 Odlu, öldürücü oxlar atan dəli necədirsə,
As a madman who casteth firebrands, arrows, and death;
19 Qonşusunu aldadıb «zarafat etdim» deyən də elədir.
So is the man that deceiveth his neighbour, and saith: 'Am not I in sport?'
20 Odun qurtaranda ocaq sönər, Qeybətçi olmayan yerdə dava bitər.
Where no wood is, the fire goeth out; and where there is no whisperer, contention ceaseth.
21 Necə ki kömür köz salar, odun alışar, Davakar adam da münaqişəni bu cür alovlandırar.
As coals are to burning coals, and wood to fire; so is a contentious man to kindle strife.
22 Qeybətçinin sözləri şirin tikələrə bənzər, Mədənin ən dərin yerlərinə düşər.
The words of a whisperer are as dainty morsels, and they go down into the innermost parts of the body.
23 Hərarətli dili, şər dolu ürəyi olan insan Gümüşü suya çəkilmiş saxsı qaba oxşayır.
Burning lips and a wicked heart are like an earthen vessel overlaid with silver dross.
24 Düşmən kinini dili altında gizlədər, Qəlbində hiyləsini saxlar.
He that hateth dissembleth with his lips, but he layeth up deceit within him.
25 Onun mehriban danışığına inanma, Qəlbinə yeddi cür iyrənclik doldurub.
When he speaketh fair, believe him not; for there are seven abominations in his heart.
26 Nifrətini fırıldaqla gizlətsə də, Şəri camaat qarşısında üzə çıxar.
Though his hatred be concealed with deceit, his wickedness shall be revealed before the congregation.
27 Quyu qazan özü quyuya düşər, Daş isə onu yuvarlayanın üstünə gələr.
Whoso diggeth a pit shall fall therein; and he that rolleth a stone, it shall return upon him.
28 Yalan danışan dil sancdığı adamlara nifrətini göstərər, Yaltaqlanan ağız hər yanı xarabaya çevirər.
A lying tongue hateth those that are crushed by it; and a flattering mouth worketh ruin.
