Süleymanin Məsəlləri 26
1 Yay fəslinə qar, biçinə yağış yaraşmadığı kimi Axmağa da şərəf yaraşmaz.
Som Sneen om Sommeren og som Regnen om Høsten saa passer Ære ikke for en Daare.
2 Sərçənin ora-bura uçduğu kimi, Qaranquşun gəlib-getdiyi kimi Nahaq qarğış da boşdur.
Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saaledes vil en Forbandelse, som sker uden Aarsag, ikke træffe ind.
3 Ata qamçı, eşşəyə noxta necə yaraşırsa, Axmağın kürəyinə də kötək elə yaraşır.
En Svøbe er for Hesten og en Tømme for Asenet og et Ris for Daarers Ryg.
4 Axmağa səfehliyinə görə cavab vermə, Yoxsa ona bənzərsən.
Svar ej en Daare efter hans Taabelighed, at ikke ogsaa du skal blive ham lig.
5 Axmağa səfehliyinə görə elə bir cavab ver ki, Öz gözündə hikmətli görünməsin.
Svar en Daare efter hans Taabelighed, at han ikke skal være viis i sine egne Øjne.
6 Kim ki axmaq vasitəsilə xəbər göndərir, Öz ayaqlarını kəsib ziyan çəkənə bənzəyir.
Fødderne hugger den af sig, og Fortrædelighed maa den drikke, som sender Bud ved en Daare.
7 Axmağın ağzından çıxan məsəl Topalın ayağının axsamağına bənzəyir.
Tager Benene fra den halte og Tankesproget bort, som er i Daarers Mund.
8 Axmağı tərifləmək Sapanda qoyulan daşa bənzəyir.
Som den, der binder Stenen fast i Slyngen, saa er den, der giver en Daare Ære.
9 Sərxoş tikanlı budağı əlində tutduğu kimi Axmaq da məsəl çəkər.
Som en Tjørnekæp, der kommer i den druknes Haand, saa er Tankesproget i Daarers Mund.
10 Axmağı, hər yoldan ötəni muzdla tutan Hamını yaralayan naşı oxatan kimidir.
Som en Pil, der saarer alt, saa er den, der lejer en Daare, og den, der lejer vejfarende.
11 Hansı axmaq öz səfehliyini təkrarlayırsa, Qusduğuna qayıdan itə oxşayır.
Ligesom en Hund vender sig til sit eget Spy, saa er Daaren, som gentager sin Taabelighed.
12 Öz gözündə hikmətli sayılanı görmüsənmi? Axmağa ondan artıq ümid var.
Har du set en Mand, som er viis i sine egne Øjne, da er der mere Forhaabning om en Daare end om ham.
13 Tənbəl deyər: «Yolda aslan var, Şir küçələri dolanır».
Den lade siger: Der er en grum Løve paa Vejen, en Løve paa Gaderne.
14 Qapı öz oxu üstündə necə fırlanırsa, Tənbəl də yatağında elə fırlanır.
Som Døren drejer sig om paa sine Hængsler, saa den lade paa sin Seng.
15 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına aparmağa ərinər.
Den lade stikker sin Haand i Fadet; det bliver ham besværligt at lade den komme til sin Mund igen.
16 Tənbəl öz gözündə Ağıllı cavab verən yeddi nəfərdən də çox hikmətli görünər.
Den lade er visere i sine egne Øjne end syv, som svare forstandigt.
17 Ona aid olmayan münaqişəyə qarışan Elə bil küçədəki iti qulaqlarından tutur.
Som den, der griber Hunden fat ved Ørene, saa er den, der gaar forbi og kommer i Vrede over en Trætte, der ikke kommer ham ved.
18 Odlu, öldürücü oxlar atan dəli necədirsə,
Som en gal, der udkaster Gnister, Pile og Død,
19 Qonşusunu aldadıb «zarafat etdim» deyən də elədir.
saa er den Mand, der besviger sin Næste og siger: Skæmter jeg ikke?
20 Odun qurtaranda ocaq sönər, Qeybətçi olmayan yerdə dava bitər.
Naar der intet Ved er mere, udslukkes Ilden; og naar der ingen Bagvadsker er, stilles Trætte.
21 Necə ki kömür köz salar, odun alışar, Davakar adam da münaqişəni bu cür alovlandırar.
Kul til Gløder og Ved til Ild: Saa er en trættekær Mand til at optænde Kiv.
22 Qeybətçinin sözləri şirin tikələrə bənzər, Mədənin ən dərin yerlərinə düşər.
En Bagvadskers Ord lyde som Skæmt, dog trænge de ind i inderste Bug.
23 Hərarətli dili, şər dolu ürəyi olan insan Gümüşü suya çəkilmiş saxsı qaba oxşayır.
Som et Potteskaar, der er overdraget med urent Sølv, saa ere brændende Læber og et ondt Hjerte.
24 Düşmən kinini dili altında gizlədər, Qəlbində hiyləsini saxlar.
Den hadefulde forstiller sig med sine Læber, men inden i sig nærer han Svig.
25 Onun mehriban danışığına inanma, Qəlbinə yeddi cür iyrənclik doldurub.
Naar han gør sin Røst yndig, da tro ham ikke; thi der er syv Vederstyggeligheder i hans Hjerte.
26 Nifrətini fırıldaqla gizlətsə də, Şəri camaat qarşısında üzə çıxar.
Den, hvis Had er skjult ved Bedrag, hans Ondskab skal blive aabenbaret i Forsamlingen.
27 Quyu qazan özü quyuya düşər, Daş isə onu yuvarlayanın üstünə gələr.
Hvo som graver en Grav, skal selv falde i den; og hvo som vælter en Sten op, paa ham skal den falde tilbage.
28 Yalan danışan dil sancdığı adamlara nifrətini göstərər, Yaltaqlanan ağız hər yanı xarabaya çevirər.
En falsk Tunge hader dem, som den har knust, og en glat Mund bereder Fald.
