Süleymanin Məsəlləri 26
1 Yay fəslinə qar, biçinə yağış yaraşmadığı kimi Axmağa da şərəf yaraşmaz.
Jako sníh v létě, a jako déšť ve žni, tak nepřipadá na blázna čest.
2 Sərçənin ora-bura uçduğu kimi, Qaranquşun gəlib-getdiyi kimi Nahaq qarğış da boşdur.
Jako vrabec přenáší se, a vlaštovice létá, tak zlořečení bez příčiny nedojde.
3 Ata qamçı, eşşəyə noxta necə yaraşırsa, Axmağın kürəyinə də kötək elə yaraşır.
Bič na koně, uzda na osla, a kyj na hřbet blázna.
4 Axmağa səfehliyinə görə cavab vermə, Yoxsa ona bənzərsən.
Neodpovídej bláznu podlé bláznovství jeho, abys i ty jemu nebyl podobný.
5 Axmağa səfehliyinə görə elə bir cavab ver ki, Öz gözündə hikmətli görünməsin.
Odpověz bláznu podlé bláznovství jeho, aby sám u sebe nebyl moudrý.
6 Kim ki axmaq vasitəsilə xəbər göndərir, Öz ayaqlarını kəsib ziyan çəkənə bənzəyir.
Jako by nohy osekal, bezpráví se dopouští ten, kdož svěřuje poselství bláznu.
7 Axmağın ağzından çıxan məsəl Topalın ayağının axsamağına bənzəyir.
Jakož nejednostejní jsou hnátové kulhavého, tak řeč v ústech bláznů.
8 Axmağı tərifləmək Sapanda qoyulan daşa bənzəyir.
Jako vložiti kámen do praku, tak jest, když kdo ctí blázna.
9 Sərxoş tikanlı budağı əlində tutduğu kimi Axmaq da məsəl çəkər.
Trn, kterýž se dostává do rukou opilého, jest přísloví v ústech bláznů.
10 Axmağı, hər yoldan ötəni muzdla tutan Hamını yaralayan naşı oxatan kimidir.
Veliký pán stvořil všecko, a dává odplatu bláznu, i odměnu přestupníkům.
11 Hansı axmaq öz səfehliyini təkrarlayırsa, Qusduğuna qayıdan itə oxşayır.
Jakož pes navracuje se k vývratku svému, tak blázen opětuje bláznovství své.
12 Öz gözündə hikmətli sayılanı görmüsənmi? Axmağa ondan artıq ümid var.
Spatřil-li bys člověka, an jest moudrý sám u sebe, naděje o bláznu lepší jest než o takovém.
13 Tənbəl deyər: «Yolda aslan var, Şir küçələri dolanır».
Říká lenoch: Lev lítý jest na cestě, lev jest v ulici.
14 Qapı öz oxu üstündə necə fırlanırsa, Tənbəl də yatağında elə fırlanır.
Dvéře se obracejí na stežejích svých, a lenoch na lůži svém.
15 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına aparmağa ərinər.
Schovává lenivý ruku svou za ňadra; těžko mu vztáhnouti ji k ústům svým.
16 Tənbəl öz gözündə Ağıllı cavab verən yeddi nəfərdən də çox hikmətli görünər.
Moudřejší jest lenivý u sebe sám, nežli sedm odpovídajících s soudem.
17 Ona aid olmayan münaqişəyə qarışan Elə bil küçədəki iti qulaqlarından tutur.
Psa za uši lapá, kdož odcházeje, hněvá se ne v své při.
18 Odlu, öldürücü oxlar atan dəli necədirsə,
Jako nesmyslný vypouští jiskry a šípy smrtelné,
19 Qonşusunu aldadıb «zarafat etdim» deyən də elədir.
Tak jest každý, kdož oklamává bližního, a říká: Zdaž jsem nežertoval?
20 Odun qurtaranda ocaq sönər, Qeybətçi olmayan yerdə dava bitər.
Když není drev, hasne oheň; tak když nebude klevetníka, utichne svár.
21 Necə ki kömür köz salar, odun alışar, Davakar adam da münaqişəni bu cür alovlandırar.
Uhel mrtvý k roznícení, a drva k ohni, tak člověk svárlivý k roznícení svady.
22 Qeybətçinin sözləri şirin tikələrə bənzər, Mədənin ən dərin yerlərinə düşər.
Slova utrhače jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
23 Hərarətli dili, şər dolu ürəyi olan insan Gümüşü suya çəkilmiş saxsı qaba oxşayır.
Stříbrná trůska roztažená po střepě jsou rtové protivní a srdce zlé.
24 Düşmən kinini dili altında gizlədər, Qəlbində hiyləsini saxlar.
Rty svými za jiného se staví ten, jenž nenávidí, ale u vnitřnosti své skládá lest.
25 Onun mehriban danışığına inanma, Qəlbinə yeddi cür iyrənclik doldurub.
Když se ochotný ukáže řečí svou, nevěř mu; nebo sedmera ohavnost jest v srdci jeho.
26 Nifrətini fırıldaqla gizlətsə də, Şəri camaat qarşısında üzə çıxar.
Přikrývána bývá nenávist chytře, ale zlost její zjevena bývá v shromáždění.
27 Quyu qazan özü quyuya düşər, Daş isə onu yuvarlayanın üstünə gələr.
Kdo jámu kopá, do ní upadá, a kdo valí kámen, na něj se obrací.
28 Yalan danışan dil sancdığı adamlara nifrətini göstərər, Yaltaqlanan ağız hər yanı xarabaya çevirər.
Člověk jazyka ošemetného v nenávisti má ponížené, a ústy úlisnými způsobuje pád.
