< Süleymanin Məsəlləri 24 >
1 Pis adamlara qibtə etmə, Onlara qoşulmaq istəmə.
Be not envious of evil men, And desire not to be with them.
2 Çünki ürəklərində zalımlığı fikirləşər, Dilləri qəddarlıqdan danışar.
For destruction doth their heart meditate, And perverseness do their lips speak.
3 Ev hikmətlə tikilər, Dərrakə ilə möhkəmlənər.
By wisdom is a house builded, And by understanding it establisheth itself.
4 Mənzillər bilik vasitəsilə, Hər cür dəyərli, yaxşı şeylərlə dolar.
And by knowledge the inner parts are filled, [With] all precious and pleasant wealth.
5 Hikmətli kişi qüvvətli olar, Bilikli adam öz gücünü artırar.
Mighty [is] the wise in strength, And a man of knowledge is strengthening power,
6 Düzgün məsləhətlə müharibə edə bilərsən, Doğru nəsihət verən çoxdursa, qələbəyə çatarsan.
For by plans thou makest for thyself war, And deliverance [is] in a multitude of counsellors.
7 Səfeh üçün hikmət əlçatmazdır, Darvazada susub ağzını açmır.
Wisdom [is] high for a fool, In the gate he openeth not his mouth.
8 Şər quran fitnəkar adlanar,
Whoso is devising to do evil, Him they call a master of wicked thoughts.
9 Səfehin pis əməlləri günah sayılar, Rişxəndçilər insanlarda ikrah yaradar.
The thought of folly [is] sin, And an abomination to man [is] a scorner.
10 Dar gündə taqətdən düşsən, Necə də zəif adamsan!
Thou hast shewed thyself weak in a day of adversity, Straitened is thy power,
11 Ölümə aparılanları qurtar, Qırğın təhlükəsi altında olanları geri çək.
If [from] delivering those taken to death, And those slipping to the slaughter — thou keepest back.
12 Desən ki, bax bundan xəbərim yox idi, Ürəkləri yoxlayan bunu görməzmi? Canını qoruyan bunu bilməzmi? İnsan əməlinə görə Ondan əvəz almazmı?
When thou sayest, 'Lo, we knew not this.' Is not the Ponderer of hearts He who understandeth? And the Keeper of thy soul He who knoweth? And He hath rendered to man according to his work.
13 Oğlum, bal ye, xeyri var, Şanı balının şirin dadı damağında qalar.
Eat my son, honey that [is] good, And the honeycomb — sweet to thy palate.
14 Bil ki, hikmət də canın üçün belə olar, Onu tapsan, nəticəsi də var, Ümidin boşa çıxmaz.
So [is] the knowledge of wisdom to thy soul, If thou hast found that there is a posterity And thy hope is not cut off.
15 Ey şər insan, salehin yurdu üçün pusqu qurma, Onun evini soyma.
Lay not wait, O wicked one, At the habitation of the righteous. Do not spoil his resting-place.
16 Saleh yeddi dəfə yıxılsa belə, yenə qalxar, Şər insan büdrəsə, bəlaya düçar olar.
For seven [times] doth the righteous fall and rise, And the wicked stumble in evil.
17 Düşməninin yıxılmasına sevinmə, Onun büdrəməsinə görə ürəyin fərəhlənməsin.
In the falling of thine enemy rejoice not, And in his stumbling let not thy heart be joyful,
18 Yoxsa Rəbb görər, bundan xoşu gəlməz, Düşmənin üzərindən qəzəbini götürər.
Lest Jehovah see, and [it be] evil in His eyes, And He hath turned from off him His anger.
19 Pislik edənlərə görə qəzəblənmə, Şər insanlara qibtə etmə,
Fret not thyself at evil doers, Be not envious at the wicked,
20 Çünki pis insanın axırı yoxdur, Şər adamın çırağı sönər.
For there is not a posterity to the evil, The lamp of the wicked is extinguished.
21 Oğlum, Rəbdən və padşahdan qorx, Xəyanətkarlarla yoldaş olmaqdan çəkin.
Fear Jehovah, my son, and the king, With changers mix not up thyself,
22 Onların bəlası qəfildən gəlir. Hər ikisinin verəcəyi cəzanı kim bilir?
For suddenly doth their calamity rise, And the ruin of them both — who knoweth!
23 Bu sözləri də hikmətlilər deyib: Məhkəmədə tərəfkeşlik etmək yaxşı deyil.
These also are for the wise: — To discern faces in judgment is not good.
24 Pis insana «sən salehsən» deyəni xalqlar qınayar, Ümmətlər lənət yağdırar.
Whoso is saying to the wicked, 'Thou [art] righteous,' Peoples execrate him — nations abhor him.
25 Amma onu danlayanlar xeyir tapar, Başlarından bol bərəkət yağar.
And to those reproving it is pleasant, And on them cometh a good blessing.
26 İnsana doğru cavab verən Sanki onun üzündən öpər.
Lips he kisseth who is returning straightforward words.
27 Əvvəlcə çöldəki işini qurtar, Zəmi sal, sonra evini tik.
Prepare in an out-place thy work, And make it ready in the field — go afterwards, Then thou hast built thy house.
28 Qonşunun əleyhinə haqsız şahidlik etmə, Qoy dilindən yalan söz çıxmasın.
Be not a witness for nought against thy neighbour, Or thou hast enticed with thy lips.
29 Demə: «Mənə etdiyini mən də ona edəcəyəm, Onun əməlinin əvəzini verəcəyəm».
Say not, 'As he did to me, so I do to him, I render to each according to his work.'
30 Tənbəlin zəmisindən, Qanmazın üzümlüyündən keçdim.
Near the field of a slothful man I passed by, And near the vineyard of a man lacking heart.
31 Gördüm hər yanı tikan basıb, Gicitkən bürüyüb, daşı-divarı uçub.
And lo, it hath gone up — all of it — thorns! Covered its face have nettles, And its stone wall hath been broken down.
32 Baxaraq ona diqqət yetirdim, Bundan ibrət götürdüm:
And I see — I — I do set my heart, I have seen — I have received instruction,
33 Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
A little sleep — a little slumber — A little folding of the hands to lie down.
34 Yoxsulluq üstünə soyğunçu kimi, Ehtiyac üstünə quldur kimi hücum çəkər.
And thy poverty hath come [as] a traveller, And thy want as an armed man!