< Süleymanin Məsəlləri 24 >
1 Pis adamlara qibtə etmə, Onlara qoşulmaq istəmə.
Ne zavidi opakim ljudima niti želi da budeš s njima.
2 Çünki ürəklərində zalımlığı fikirləşər, Dilləri qəddarlıqdan danışar.
Jer im srce smišlja nasilje i usne govore o nedjelu.
3 Ev hikmətlə tikilər, Dərrakə ilə möhkəmlənər.
Mudrošću se zida kuća i razborom utvrđuje,
4 Mənzillər bilik vasitəsilə, Hər cür dəyərli, yaxşı şeylərlə dolar.
i po znanju se pune klijeti svakim blagom dragocjenim i ljupkim.
5 Hikmətli kişi qüvvətli olar, Bilikli adam öz gücünü artırar.
Bolji je mudar od jakoga i čovjek razuman od silne ljudine.
6 Düzgün məsləhətlə müharibə edə bilərsən, Doğru nəsihət verən çoxdursa, qələbəyə çatarsan.
Jer s promišljanjem se ide u boj i pobjeda je u mnoštvu savjetnika.
7 Səfeh üçün hikmət əlçatmazdır, Darvazada susub ağzını açmır.
Previsoka je bezumnomu mudrost: zato na sudu ne otvara usta svojih!
8 Şər quran fitnəkar adlanar,
Tko smišlja zlo zove se učitelj podmukli.
9 Səfehin pis əməlləri günah sayılar, Rişxəndçilər insanlarda ikrah yaradar.
Ludost samo grijeh snuje, i podrugljivac je mrzak ljudima.
10 Dar gündə taqətdən düşsən, Necə də zəif adamsan!
Kloneš li u dan bijede, bijedna je tvoja snaga.
11 Ölümə aparılanları qurtar, Qırğın təhlükəsi altında olanları geri çək.
Izbavi one koje vode u smrt; i spasavaj one koji posrćući idu na stratište.
12 Desən ki, bax bundan xəbərim yox idi, Ürəkləri yoxlayan bunu görməzmi? Canını qoruyan bunu bilməzmi? İnsan əməlinə görə Ondan əvəz almazmı?
Ako kažeš: “Nismo za to znali”, ne razumije li onaj koji ispituje srca? I ne znade li onaj koji ti čuva dušu? I ne plaća li on svakomu po njegovim djelima?
13 Oğlum, bal ye, xeyri var, Şanı balının şirin dadı damağında qalar.
Jedi med, sine moj, jer je dobar, i saće je slatko nepcu tvome.
14 Bil ki, hikmət də canın üçün belə olar, Onu tapsan, nəticəsi də var, Ümidin boşa çıxmaz.
Takva je, znaj, i mudrost tvojoj duši: ako je nađeš, našao si budućnost i nada tvoja neće propasti.
15 Ey şər insan, salehin yurdu üçün pusqu qurma, Onun evini soyma.
Ne postavljaj, opaki, zasjede stanu pravednikovu, ne čini nasilja boravištu njegovu;
16 Saleh yeddi dəfə yıxılsa belə, yenə qalxar, Şər insan büdrəsə, bəlaya düçar olar.
jer padne li pravednik i sedam puta, on ustaje, a opaki propadaju u nesreći.
17 Düşməninin yıxılmasına sevinmə, Onun büdrəməsinə görə ürəyin fərəhlənməsin.
Ne veseli se kad padne neprijatelj tvoj i ne kliči srcem kada on posrće,
18 Yoxsa Rəbb görər, bundan xoşu gəlməz, Düşmənin üzərindən qəzəbini götürər.
da ne bi vidio Jahve i za zlo uzeo i obratio srdžbu svoju od njega.
19 Pislik edənlərə görə qəzəblənmə, Şər insanlara qibtə etmə,
Nemoj se srditi zbog zločinaca, nemoj zavidjeti opakima,
20 Çünki pis insanın axırı yoxdur, Şər adamın çırağı sönər.
jer zao čovjek nema budućnosti, svjetiljka opakih gasi se.
21 Oğlum, Rəbdən və padşahdan qorx, Xəyanətkarlarla yoldaş olmaqdan çəkin.
Boj se Jahve, sine moj, i kralja: i ne buni se ni protiv jednoga ni protiv drugoga.
22 Onların bəlası qəfildən gəlir. Hər ikisinin verəcəyi cəzanı kim bilir?
Jer iznenada provaljuje nesreća njihova i tko zna kad će doći propast njihova.
23 Bu sözləri də hikmətlilər deyib: Məhkəmədə tərəfkeşlik etmək yaxşı deyil.
I ovo je od mudraca: Ne valja biti pristran na sudu.
24 Pis insana «sən salehsən» deyəni xalqlar qınayar, Ümmətlər lənət yağdırar.
Tko opakomu veli: “Pravedan si”, proklinju ga narodi i kunu puci;
25 Amma onu danlayanlar xeyir tapar, Başlarından bol bərəkət yağar.
a oni koji ga ukore nalaze zadovoljstvo, i na njih dolazi blagoslov sreće.
26 İnsana doğru cavab verən Sanki onun üzündən öpər.
U usta ljubi tko odgovara pošteno.
27 Əvvəlcə çöldəki işini qurtar, Zəmi sal, sonra evini tik.
Svrši svoj posao vani i uredi svoje polje, potom i kuću svoju zidaj.
28 Qonşunun əleyhinə haqsız şahidlik etmə, Qoy dilindən yalan söz çıxmasın.
Ne svjedoči lažno na bližnjega svoga: zar ćeš varati usnama svojim?
29 Demə: «Mənə etdiyini mən də ona edəcəyəm, Onun əməlinin əvəzini verəcəyəm».
Ne reci: “Kako je on meni učinio, tako ću i ja njemu; platit ću tom čovjeku po djelu njegovu!”
30 Tənbəlin zəmisindən, Qanmazın üzümlüyündən keçdim.
Prolazio sam mimo polje nekog lijenčine i mimo vinograd nekog luđaka,
31 Gördüm hər yanı tikan basıb, Gicitkən bürüyüb, daşı-divarı uçub.
i gle, sve bijaše zaraslo u koprive, i sve pokrio čkalj, i kamena ograda porušena.
32 Baxaraq ona diqqət yetirdim, Bundan ibrət götürdüm:
Vidjeh to i pohranih u srcu, promotrih i uzeh pouku:
33 Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
“Još malo odspavaj, još malo odrijemaj, još malo podvij ruke za počinak,
34 Yoxsulluq üstünə soyğunçu kimi, Ehtiyac üstünə quldur kimi hücum çəkər.
i doći će tvoje siromaštvo kao skitač i oskudica kao oružanik!”