Süleymanin Məsəlləri 19
1 Kamalla yaşayan yoxsul insan Şər danışan axmaqdan yaxşıdır.
Better is the poor that walketh in his integrity than he that perverse in his lips and is a fool.
2 Bilik yoxdursa, həvəs yaxşılıq edə bilməz. Tələsən tərsə düşər.
Also, that the soul be without knowledge is not good; and he that hasteth with his feet sinneth.
3 İnsan öz səfehliyi ilə yolunu alt-üst edər, Ürəyində isə Rəbbə hiddətlənər.
The foolishness of man subverteth his way; and his heart fretteth against the LORD.
4 Var-dövlət dost artırar, Kasıbı isə dostları atar.
Wealth addeth many friends: but the poor is separated from his friend.
5 Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran qurtuluş tapmaz.
A false witness shall not be unpunished; and he that uttereth lies shall not escape.
6 Çoxları nəcabətlinin üzünü görmək istər, Səxavətli adamla çoxları dostluq edər.
Many will entreat the favour of the liberal man: and every man is a friend to him that giveth gifts.
7 Yoxsuldan qardaşının da zəhləsi gedər, Dostları ondan lap uzaq gəzər, Yalvararaq ardınca düşsə də, yaxınına gəlməz.
All the brethren of the poor do hate him: how much more do his friends go far from him! he pursueth [them with] words, [but] they are gone.
8 Anlayış qazanan öz canını sevər, Dərrakəyə bağlanan uğur qazanar.
He that getteth wisdom loveth his own soul: he that keepeth understanding shall find good.
9 Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran həlak olar.
A false witness shall not be unpunished; and he that uttereth lies shall perish.
10 Axmağa dəbdəbəli həyat yaraşmadığı kimi Qulun ağalara hökm etməsi də yaraşmaz.
Delicate living is not seemly for a fool; much less for a servant to have rule over princes.
11 İnsanın ağlı hiddəti ləngidər, Başqasının günahını bağışlamaq ona şərəf gətirər.
The discretion of a man maketh him slow to anger; and it is his glory to pass over a transgression.
12 Padşahın qəzəbi aslan nərəsinə bənzər, Razılığı çəmənə düşən şehə bənzər.
The king’s wrath is as the roaring of a lion; but his favour is as dew upon the grass.
13 Axmaq oğul atasına bəla olar, Davakar arvad kəsilməyən damcıya oxşar.
A foolish son is the calamity of his father: and the contentions of a wife are a continual dropping.
14 İnsana ev, var-dövlət atalardan miras qalar, Ağıllı arvadı isə Rəbb nəsib edər.
House and riches are an inheritance from fathers: but a prudent wife is from the LORD.
15 Tənbəllik insana dərin yuxu gətirər, Avaralıq insanı ac qoyar.
Slothfulness casteth into a deep sleep; and the idle soul shall suffer hunger.
16 Əmrə əməl edən canını saxlar, Yoluna baxmayan həlak olar.
He that keepeth the commandment keepeth his soul: [but] he that is careless of his ways shall die.
17 Kasıba səxavət göstərən sanki Rəbbə borc verər, Çünki onun əvəzi Rəbdən gələr.
He that hath pity upon the poor lendeth unto the LORD, and his good deed will he pay him again.
18 Ümid varkən oğluna tərbiyə ver, Ölümünə bais olma.
Chasten thy son, seeing there is hope; and set not thy heart on his destruction.
19 Kəmhövsələ insan cəriməyə düşər, Onu qurtarsan belə, yenə də davam edər.
A man of great wrath shall bear the penalty: for if thou deliver [him], thou must do it yet again.
20 Nəsihətə qulaq as, tərbiyəni qəbul et, Bunun nəticəsində hikmətli olarsan.
Hear counsel, and receive instruction, that thou mayest be wise in thy latter end.
21 İnsanın qəlbində çox amalı var, Amma Rəbbin niyyəti həyata keçər.
There are many devices in a man’s heart; but the counsel of the LORD, that shall stand.
22 İnsan etibar arzular, Yoxsul adam fırıldaqçıdan yaxşıdır.
The desire of a man is [the measure of] his kindness: and a poor man is better than a liar.
23 Rəbb qorxusu insana həyat verər, Ona şər yaxınlaşmaz, tox yatar.
The fear of the LORD [tendeth] to life: and he [that hath it] shall abide satisfied; he shall not be visited with evil.
24 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına belə, aparmaz.
The sluggard burieth his hand in the dish, and will not so much as bring it to his mouth again.
25 Rişxəndçini döysən, cahil insan uzaqgörən olar, Dərrakəlini danlasan, biliyini artırar.
smite a scorner, and the simple will learn prudence: and reprove one that hath understanding, [and] he will understand knowledge.
26 Kim ki atasını soyub, anasını qovar, Xəcalət gətirən övladdır, ad batırar.
He that spoileth his father, and chaseth away his mother, is a son that causeth shame and bringeth reproach.
27 Oğlum, bilik verən sözlərdən dönmək istəsən, Tərbiyəyə qulaq asmaqdan vaz keç!
Cease, my son, to hear instruction [only] to err from the words of knowledge.
28 Yaramaz şahid ədalətə rişxənd edər, Pislərin ağzı acgözlüklə şəri yeyər.
A worthless witness mocketh at judgment: and the mouth of the wicked swalloweth iniquity.
29 Rişxəndçilər üçün məhkəmə, Axmaqların kürəyi üçün kötək hazırlanar.
Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of fools.
