Süleymanin Məsəlləri 19
1 Kamalla yaşayan yoxsul insan Şər danışan axmaqdan yaxşıdır.
Better [is] the poor that walketh in his integrity, than [he that is] perverse in his lips, and is a fool.
2 Bilik yoxdursa, həvəs yaxşılıq edə bilməz. Tələsən tərsə düşər.
Also, [that] the soul [be] without knowledge, [it is] not good; and he that hasteth with [his] feet sinneth.
3 İnsan öz səfehliyi ilə yolunu alt-üst edər, Ürəyində isə Rəbbə hiddətlənər.
The foolishness of man perverteth his way: and his heart fretteth against the LORD.
4 Var-dövlət dost artırar, Kasıbı isə dostları atar.
Wealth maketh many friends; but the poor is separated from his neighbour.
5 Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran qurtuluş tapmaz.
A false witness shall not be unpunished, and [he that] speaketh lies shall not escape.
6 Çoxları nəcabətlinin üzünü görmək istər, Səxavətli adamla çoxları dostluq edər.
Many will intreat the favour of the prince: and every man [is] a friend to him that giveth gifts.
7 Yoxsuldan qardaşının da zəhləsi gedər, Dostları ondan lap uzaq gəzər, Yalvararaq ardınca düşsə də, yaxınına gəlməz.
All the brethren of the poor do hate him: how much more do his friends go far from him? he pursueth [them with] words, [yet] they [are] wanting [to him].
8 Anlayış qazanan öz canını sevər, Dərrakəyə bağlanan uğur qazanar.
He that getteth wisdom loveth his own soul: he that keepeth understanding shall find good.
9 Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran həlak olar.
A false witness shall not be unpunished, and [he that] speaketh lies shall perish.
10 Axmağa dəbdəbəli həyat yaraşmadığı kimi Qulun ağalara hökm etməsi də yaraşmaz.
Delight is not seemly for a fool; much less for a servant to have rule over princes.
11 İnsanın ağlı hiddəti ləngidər, Başqasının günahını bağışlamaq ona şərəf gətirər.
The discretion of a man deferreth his anger; and [it is] his glory to pass over a transgression.
12 Padşahın qəzəbi aslan nərəsinə bənzər, Razılığı çəmənə düşən şehə bənzər.
The king’s wrath [is] as the roaring of a lion; but his favour [is] as dew upon the grass.
13 Axmaq oğul atasına bəla olar, Davakar arvad kəsilməyən damcıya oxşar.
A foolish son [is] the calamity of his father: and the contentions of a wife [are] a continual dropping.
14 İnsana ev, var-dövlət atalardan miras qalar, Ağıllı arvadı isə Rəbb nəsib edər.
House and riches [are] the inheritance of fathers: and a prudent wife [is] from the LORD.
15 Tənbəllik insana dərin yuxu gətirər, Avaralıq insanı ac qoyar.
Slothfulness casteth into a deep sleep; and an idle soul shall suffer hunger.
16 Əmrə əməl edən canını saxlar, Yoluna baxmayan həlak olar.
He that keepeth the commandment keepeth his own soul; [but] he that despiseth his ways shall die.
17 Kasıba səxavət göstərən sanki Rəbbə borc verər, Çünki onun əvəzi Rəbdən gələr.
He that hath pity upon the poor lendeth unto the LORD; and that which he hath given will he pay him again.
18 Ümid varkən oğluna tərbiyə ver, Ölümünə bais olma.
Chasten thy son while there is hope, and let not thy soul spare for his crying.
19 Kəmhövsələ insan cəriməyə düşər, Onu qurtarsan belə, yenə də davam edər.
A man of great wrath shall suffer punishment: for if thou deliver [him], yet thou must do it again.
20 Nəsihətə qulaq as, tərbiyəni qəbul et, Bunun nəticəsində hikmətli olarsan.
Hear counsel, and receive instruction, that thou mayest be wise in thy latter end.
21 İnsanın qəlbində çox amalı var, Amma Rəbbin niyyəti həyata keçər.
[There are] many devices in a man’s heart; nevertheless the counsel of the LORD, that shall stand.
22 İnsan etibar arzular, Yoxsul adam fırıldaqçıdan yaxşıdır.
The desire of a man [is] his kindness: and a poor man [is] better than a liar.
23 Rəbb qorxusu insana həyat verər, Ona şər yaxınlaşmaz, tox yatar.
The fear of the LORD [tendeth] to life: and [he that hath it] shall abide satisfied; he shall not be visited with evil.
24 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına belə, aparmaz.
A slothful [man] hideth his hand in [his] bosom, and will not so much as bring it to his mouth again.
25 Rişxəndçini döysən, cahil insan uzaqgörən olar, Dərrakəlini danlasan, biliyini artırar.
Smite a scorner, and the simple will beware: and reprove one that hath understanding, [and] he will understand knowledge.
26 Kim ki atasını soyub, anasını qovar, Xəcalət gətirən övladdır, ad batırar.
He that wasteth [his] father, [and] chaseth away [his] mother, [is] a son that causeth shame, and bringeth reproach.
27 Oğlum, bilik verən sözlərdən dönmək istəsən, Tərbiyəyə qulaq asmaqdan vaz keç!
Cease, my son, to hear the instruction [that causeth] to err from the words of knowledge.
28 Yaramaz şahid ədalətə rişxənd edər, Pislərin ağzı acgözlüklə şəri yeyər.
An ungodly witness scorneth judgment: and the mouth of the wicked devoureth iniquity.
29 Rişxəndçilər üçün məhkəmə, Axmaqların kürəyi üçün kötək hazırlanar.
Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of fools.
