Süleymanin Məsəlləri 19
1 Kamalla yaşayan yoxsul insan Şər danışan axmaqdan yaxşıdır.
Bedre er en fattig, som vandrer i sin Oprigtighed end den, hvis Læber ere forvendte, og som tilmed er en Daare.
2 Bilik yoxdursa, həvəs yaxşılıq edə bilməz. Tələsən tərsə düşər.
Ogsaa naar en Sjæl er uden Kundskab, er det ikke godt, og den, som haster med Fødderne, glider ud.
3 İnsan öz səfehliyi ilə yolunu alt-üst edər, Ürəyində isə Rəbbə hiddətlənər.
Menneskets Daarlighed forvender hans Vej, og hans Hjerte vredes imod Herren.
4 Var-dövlət dost artırar, Kasıbı isə dostları atar.
Gods tilfører mange Venner; men den ringe maa skilles fra sin Ven.
5 Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran qurtuluş tapmaz.
Et falsk Vidne skal ikke agtes uskyldigt, og den, som taler Løgn, skal ikke undkomme.
6 Çoxları nəcabətlinin üzünü görmək istər, Səxavətli adamla çoxları dostluq edər.
Mange bejle til en Fyrstes Gunst, og enhver er Ven med en gavmild Mand.
7 Yoxsuldan qardaşının da zəhləsi gedər, Dostları ondan lap uzaq gəzər, Yalvararaq ardınca düşsə də, yaxınına gəlməz.
Alle den fattiges Brødre hade ham, ja, endog hans Venner holde sig langt fra ham; han jager efter Ord, som ikke ere til.
8 Anlayış qazanan öz canını sevər, Dərrakəyə bağlanan uğur qazanar.
Den, som forhverver sig Forstand, elsker sit Liv; den, som bevarer Indsigt, skal finde godt.
9 Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran həlak olar.
Et falsk Vidne skal ikke agtes uskyldigt, og den, som taler Løgn, skal omkomme.
10 Axmağa dəbdəbəli həyat yaraşmadığı kimi Qulun ağalara hökm etməsi də yaraşmaz.
Det staar ikke en Daare vel an at leve højt, meget mindre en Tjener at herske over Fyrster.
11 İnsanın ağlı hiddəti ləngidər, Başqasının günahını bağışlamaq ona şərəf gətirər.
Et Menneskes Klogskab gør ham langmodig, og det er ham en Ære at overse Fornærmelse
12 Padşahın qəzəbi aslan nərəsinə bənzər, Razılığı çəmənə düşən şehə bənzər.
Kongens Vrede er som en ung Løves Brølen; men hans Bevaagenhed er ligesom Dug paa Urter.
13 Axmaq oğul atasına bəla olar, Davakar arvad kəsilməyən damcıya oxşar.
En daarlig Søn er sin Fader en Ulykke, og en Kvindes Trætter ere et vedholdende Tagdryp.
14 İnsana ev, var-dövlət atalardan miras qalar, Ağıllı arvadı isə Rəbb nəsib edər.
Hus og Gods arves efter Forældre; men en forstandig Kvinde er fra Herren.
15 Tənbəllik insana dərin yuxu gətirər, Avaralıq insanı ac qoyar.
Dovenskab nedsænker i en dyb Søvn, og en efterladen Sjæl skal hungre.
16 Əmrə əməl edən canını saxlar, Yoluna baxmayan həlak olar.
Hvo som bevarer Budet, bevarer sin Sjæl; hvo der foragter sine Veje, skal dødes.
17 Kasıba səxavət göstərən sanki Rəbbə borc verər, Çünki onun əvəzi Rəbdən gələr.
Hvo som forbarmer sig over den ringe, laaner Herren, og han skal betale ham hans Velgerning.
18 Ümid varkən oğluna tərbiyə ver, Ölümünə bais olma.
Tugt din Søn, thi der er Haab; men vend ikke din Hu til at dræbe ham!
19 Kəmhövsələ insan cəriməyə düşər, Onu qurtarsan belə, yenə də davam edər.
Den, hvis Vrede er stor, maa lide Straf; thi dersom du frier ham, da maa du blive ved dermed.
20 Nəsihətə qulaq as, tərbiyəni qəbul et, Bunun nəticəsində hikmətli olarsan.
Adlyd Raad, og tag imod Tugt, at du kan blive viis paa dit sidste.
21 İnsanın qəlbində çox amalı var, Amma Rəbbin niyyəti həyata keçər.
Der er mange Anslag i en Mands Hjerte; men Herrens Raad det skal bestaa.
22 İnsan etibar arzular, Yoxsul adam fırıldaqçıdan yaxşıdır.
Et Menneskes Lyst er hans Kærlighed; og en fattig er bedre end en Løgner.
23 Rəbb qorxusu insana həyat verər, Ona şər yaxınlaşmaz, tox yatar.
At en frygter Herren, er til Liv; mæt skal han hvile, han skal ikke hjemsøges med Ulykke.
24 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına belə, aparmaz.
Den lade stikker sin Haand i Fadet; han lader den end ikke komme til sin Mund igen.
25 Rişxəndçini döysən, cahil insan uzaqgörən olar, Dərrakəlini danlasan, biliyini artırar.
Slaa Spotteren, at den uerfarne maa blive forstandig; og irettesæt den forstandige, saa vil han vinde Kundskab.
26 Kim ki atasını soyub, anasını qovar, Xəcalət gətirən övladdır, ad batırar.
Den, der overfalder Faderen og bortjager Moderen, er en Søn, som gør til Skamme og Vanære.
27 Oğlum, bilik verən sözlərdən dönmək istəsən, Tərbiyəyə qulaq asmaqdan vaz keç!
Lad kun af, min Søn! med at høre paa Formaning, saa du farer vild fra Kundskabs Ord.
28 Yaramaz şahid ədalətə rişxənd edər, Pislərin ağzı acgözlüklə şəri yeyər.
Et nedrigt Vidne spotter Retten, og de ugudeliges Mund sluger Uret.
29 Rişxəndçilər üçün məhkəmə, Axmaqların kürəyi üçün kötək hazırlanar.
Straffedomme ere beredte til Spottere og Slag til Daarers Ryg.
