Süleymanin Məsəlləri 16
1 Ürəyin fikirləri insandan, Dilin cavabı isə Rəbdəndir.
Le disposizioni dell'animo [son] dell'uomo; Ma la risposta della lingua [è] dal Signore.
2 İnsanın bütün yolları öz gözündə təmiz sayılar, Lakin Rəbb ürəkləri yoxlar.
Tutte le vie dell'uomo gli paiono pure; Ma il Signore pesa gli spiriti.
3 Görəcəyin işləri Rəbbə ver, Onda niyyətlərin yerinə yetər.
Rimetti le tue opere nel Signore, E i tuoi pensieri saranno stabiliti.
4 Rəbb hər şeyi məqsədinə müvafiq yaradıb, O, pis insanı bəla günü üçün yaradıb.
Il Signore ha fatto ogni cosa per sè stesso; Eziandio l'empio per lo giorno del male.
5 Rəbb qəlbi təkəbbürlülərdən ikrah edər, Doğrudan da, onlar cəzasız qalmaz.
Chiunque è altiero d'animo [è] abbominevole al Signore; D'ora in ora egli non resterà impunito.
6 Xeyirxahlıq və sədaqət hər təqsiri kəffarə edər, İnsan Rəbb qorxusuna görə pislikdən dönər.
L'iniquità sarà purgata con benignità, e [con] verità; E per lo timor del Signore l'uomo si ritrae dal male.
7 Rəbb insanın həyatından razı qaldısa, Düşmənlərini belə, onunla barışdırar.
Quando il Signore gradisce le vie dell'uomo, Pacifica con lui eziandio i suoi nemici.
8 Salehliklə qazanılan az şey Haqsız yolla olan bol gəlirdən yaxşıdır.
Meglio [vale] poco con giustizia, Che grandi entrate senza dirittura.
9 İnsan ürəyində özü üçün yol qurar, Amma Rəbbin verdiyi istiqamətlə addımlar.
Il cuor dell'uomo delibera della sua via; Ma il Signore dirizza i suoi passi.
10 Padşah uzaqgörənliklə dilindən sözlər çıxarar, Qoy onda məhkəmədə ədalətdən yan keçməsin.
Indovinamento [è] nelle labbra del re; La sua bocca non falla nel giudicio.
11 Rəbb düzgün tərəzi və çəkini tələb edər, O, torbadakı hər çəki daşını müəyyən edər.
La stadera, e le bilance giuste [son] del Signore; Tutti i pesi del sacchetto [son] sua opera.
12 Şər iş görmək padşahlarda ikrah yaradar, Çünki salehliklə taxtlar möhkəm olar.
Operare empiamente [è] abbominevole ai re; Perciocchè il trono sarà stabilito per giustizia.
13 Saleh adamın dili padşahları razı salar, Onlar düz danışanı sevər.
Le labbra giuste [son] quelle che i re gradiscono; Ed essi amano chi parla dirittamente.
14 Padşahın hiddəti ölüm elçisidir, Amma hikmətli insan bu hiddəti yatırar.
L'ira del re [son] messi di morte; Ma l'uomo savio la placherà.
15 Padşahın üzü nuranidirsə, demək, həyat var, Razılığı yaz yağışı gətirən buluda oxşar.
Nella chiarezza della faccia del re [vi è] vita; E la sua benevolenza [è] come la nuvola della pioggia della stagione della ricolta.
16 Qızıldan çox hikmət qazanmaq yaxşıdır, Gümüşü yox, idrakı yığmaq üstün tutular.
Quant'[è] egli cosa migliore acquistar sapienza che oro! E [quant'è] egli cosa più eccellente acquistar prudenza che argento!
17 Əməlisalehlər pislikdən dönmək yolunu tutar, Yoluna diqqət edən canını qoruyar.
La strada degli [uomini] diritti [è] di stornarsi dal male; Chi osserva la sua via guarda l'anima sua.
18 Əcəldən əvvəl təkəbbür gələr, Fəlakətdən əvvəl lovğalıq ruhu gələr.
La superbia [viene] davanti alla ruina, E l'alterezza dello spirito davanti alla caduta.
19 Məzlumlar arasında sadə qəlbli olmaq Təkəbbürlülərlə talan malı bölüşdürməkdən yaxşıdır.
Meglio [è] essere umile di spirito co' mansueti, Che spartir le spoglie con gli altieri.
20 Sözdən hikmət alan xeyir tapar, Rəbbə güvənən insan nə bəxtiyardır!
Chi è intendente nella parola troverà bene; E beato chi si confida nel Signore.
21 Qəlbində hikmət olan dərrakəli adlanar, Şirin dilli olan müdrikliyi artırar.
Il savio di cuore sarà chiamato intendente; E la dolcezza delle labbra aggiugnerà dottrina.
22 Ağıl insan üçün həyat çeşməsidir, Axmağa tərbiyə vermək səfehlikdir.
Il senno [è] una fonte di vita in coloro che ne son dotati; Ma l'ammaestramento degli stolti [è] stoltizia.
23 Hikmətlinin ürəyi dilinə tərbiyə verir, Ağzındakı müdrik sözləri artıq edir.
Il cuor del[l'uomo] savio rende avveduta la sua bocca, E aggiunge dottrina alle sue labbra.
24 Xoş sözlər sanki pətəkdə baldır, Cana şirinlik, sümüklərə şəfadır.
I detti soavi [sono] un favo di miele, Dolcezza all'anima, e medicina alle ossa.
25 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Vi è tal via che pare diritta all'uomo, Il fine della quale [son] le vie della morte.
26 Əməkçi qarnı üçün zəhmət çəkir, Aclıq onu məcbur edir.
L'anima di chi si affatica si affatica per lui stesso; Perciocchè la sua bocca lo preme.
27 Yaramaz şər quyusu qazar, Dili alov kimi yandırıb-yaxar.
L'uomo scellerato apparecchia del male; E in su le sue labbra [vi è] come un fuoco ardente.
28 Hiyləgər adam dava yaradar, Qeybətçi əziz dostları ayırar.
L'uomo perverso commette contese; E chi va sparlando disunisce gli amici.
29 Zorakı qonşularını aldadar, Onları yaxşı olmayan yola aparar.
L'uomo violento seduce il suo compagno, E lo conduce per una via [che] non [è] buona.
30 Niyyəti hiyləli olan göz vurar, Dodaq büzər, şər qurar.
Chi chiude gli occhi macchinando perversità, Dimena le labbra [quando] ha compiuto il male.
31 Ağaran saçlar şərəf tacıdır, Salehlik yolunun qazancıdır.
La canutezza [è] una corona gloriosa; Ella si troverà nella via della giustizia.
32 İgid olmaqdan səbirli olmaq yaxşıdır, Nəfsə hakim olmaq şəhəri almaqdan üstündür.
Meglio vale chi è lento all'ira, che il forte; E [meglio vale] chi signoreggia il suo cruccio, che un prenditor di città.
33 Ətəyin üstünə püşk atılar, Amma hökm Rəbdən gələr.
La sorte è gittata nel grembo; Ma dal Signore [procede] tutto il giudicio di essa.
