Süleymanin Məsəlləri 14
1 Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.
2 Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
Doğru yolda yürüyen, RAB'den korkar, Yoldan sapan, RAB'bi hor görür.
3 Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur.
4 Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.
5 Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur.
6 Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.
7 Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.
8 Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.
9 Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir.
10 Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.
11 Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.
12 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.
13 Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.
14 Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.
15 Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.
16 Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.
17 Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.
18 Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.
19 Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.
20 Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.
21 Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!
22 Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.
23 Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.
24 Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.
25 Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.
26 Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
RAB'den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.
27 Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
28 Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.
29 Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.
30 Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.
31 Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
Muhtacı ezen, Yaradanı'nı hor görüyor demektir. Yoksula acıyansa Yaradan'ı yüceltir.
32 Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.
33 Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.
34 Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
Doğruluk bir ulusu yüceltir, Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.
35 Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
Kral sağduyulu kulunu beğenir, Utanç getirene öfkelenir.
