Süleymanin Məsəlləri 14
1 Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
Мудрыя жены создаша домы: безумная же раскопа рукама своима.
2 Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
Ходяй право боится Господа: развращаяй же пути своя обезчестится.
3 Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
Из уст безумных жезл досаждения: устне же мудрых хранят я.
4 Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
Идеже несть волов, ясли чисты: а идеже жита многа, явна волу крепость.
5 Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
Свидетель верен не лжет: разжизает же ложная свидетель неправеден.
6 Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
Взыщеши премудрости у злых, и не обрящеши: чувство же у мудрых удобно.
7 Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
Вся противна (суть) мужеви безумну: оружие же чувствия устне премудры.
8 Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
Премудрость коварных уразумеет пути их: буйство же безумных в заблуждении.
9 Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
Домове беззаконных требуют очищения, домове же праведных приятни.
10 Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
Сердце мужа чувственно печаль души его: егда же веселится, не примешается досаждению.
11 Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
Домове нечестивых изчезнут, селения же право творящих пребудут.
12 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Есть путь, иже мнится человеком прав быти, последняя же его приходят во дно ада. (questioned)
13 Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
Ко веселием не примешавается печаль: последняя же радости в плачь приходят.
14 Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
Путий своих насытится дерзосердый, от размышлений же своих муж благ.
15 Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
Незлобивый веру емлет всякому словеси, коварный же приходит в раскаяние.
16 Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
Премудр убоявся уклонится от зла, безумный же на себе надеявся смешавается со беззаконным.
17 Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Острояростный без совета творит, муж же мудрый многая терпит.
18 Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
Разделяют безумнии злобу, коварнии же удержат чувство.
19 Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
Поползнутся злии пред благими, и нечестивии послужат пред дверьми праведных.
20 Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
Друзие возненавидят другов убогих: друзие же богатых мнози.
21 Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Безчестяй убогия согрешает, милуяй же нищыя блажен.
22 Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
Заблуждающии (неправедницы) делают злая, милость же и истину делают благии. Не ведят милости и веры делателие злых: милостыни же и веры у делателей благих.
23 Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
Во всяцем пекущемся есть изюбилие: любосластный же и безпечальный в скудости будет.
24 Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
Венец премудрых богатство их, житие же безумных зло.
25 Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Избавит от злых душу свидетель верен, разжизает же лживая лестный.
26 Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
Во страсе Господни упование крепости, чадом же Своим оставит утверждение (мира).
27 Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
Страх Господень источник жизни, творит же укланятися от сети смертныя.
28 Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
Во мнозе языце слава царю: во оскудении же людсте сокрушение сильному.
29 Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
Долготерпелив муж мног в разуме, малодушный же крепко безумен.
30 Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
Кроткий муж сердцу врачь: моль же костем сердце чувственно.
31 Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
Оклеветаяй убогаго раздражает Сотворшаго и, почитаяй же Его милует нищаго.
32 Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
Во злобе своей отринется нечестивый: надеяйжеся на Господа своим преподобием праведен.
33 Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
В сердцы блазе мужа почиет премудрость, в сердцы же безумных не познавается.
34 Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
Правда возвышает язык: умаляют же племена греси.
35 Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
Приятен цареви слуга разумный, своим же благообращением отемлет безчестие.
