< Süleymanin Məsəlləri 14 >

1 Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
Мудрая жена устроит дом свой, а глупая разрушит его своими руками.
2 Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
Идущий прямым путем боится Господа; но чьи пути кривы, тот небрежет о Нем.
3 Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
В устах глупого - бич гордости; уста же мудрых охраняют их.
4 Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
Где нет волов, там ясли пусты; а много прибыли от силы волов.
5 Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
Верный свидетель не лжет, а свидетель ложный наговорит много лжи.
6 Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
Распутный ищет мудрости, и не находит; а для разумного знание легко.
7 Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
Отойди от человека глупого, у которого ты не замечаешь разумных уст.
8 Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
Мудрость разумного - знание пути своего, глупость же безрассудных - заблуждение.
9 Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
Глупые смеются над грехом, а посреди праведных - благоволение.
10 Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
Сердце знает горе души своей, и в радость его не вмешается чужой.
11 Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
Дом беззаконных разорится, а жилище праведных процветет.
12 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Есть пути, которые кажутся человеку прямыми; но конец их - путь к смерти.
13 Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
И при смехе иногда болит сердце, и концом радости бывает печаль.
14 Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
Человек с развращенным сердцем насытится от путей своих, и добрый - от своих.
15 Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
Глупый верит всякому слову, благоразумный же внимателен к путям своим.
16 Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
Мудрый боится и удаляется от зла, а глупый раздражителен и самонадеян.
17 Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Вспыльчивый может сделать глупость; но человек, умышленно делающий зло, ненавистен.
18 Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
Невежды получают в удел себе глупость, а благоразумные увенчаются знанием.
19 Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
Преклонятся злые пред добрыми и нечестивые - у ворот праведника.
20 Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
Бедный ненавидим бывает даже близким своим, а у богатого много друзей.
21 Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Кто презирает ближнего своего, тот грешит; а кто милосерд к бедным, тот блажен.
22 Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
Не заблуждаются ли умышляющие зло? не знают милости и верности делающие зло; но милость и верность у благомыслящих.
23 Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
От всякого труда есть прибыль, а от пустословия только ущерб.
24 Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
Венец мудрых - богатство их, а глупость невежд глупость и есть.
25 Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Верный свидетель спасает души, а лживый наговорит много лжи.
26 Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
В страхе пред Господом - надежда твердая, и сынам Своим Он прибежище.
27 Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
Страх Господень - источник жизни, удаляющий от сетей смерти.
28 Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
Во множестве народа - величие царя, а при малолюдстве народа беда государю.
29 Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
У терпеливого человека много разума, а раздражительный выказывает глупость.
30 Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
Кроткое сердце - жизнь для тела, а зависть - гниль для костей.
31 Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
Кто теснит бедного, тот хулит Творца его; чтущий же Его благотворит нуждающемуся.
32 Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
За зло свое нечестивый будет отвергнут, а праведный и при смерти своей имеет надежду.
33 Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
Мудрость почиет в сердце разумного, и среди глупых дает знать о себе.
34 Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
Праведность возвышает народ, а беззаконие - бесчестие народов.
35 Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
Благоволение царя - к рабу разумному, а гнев его против того, кто позорит его.

< Süleymanin Məsəlləri 14 >