Süleymanin Məsəlləri 14
1 Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
Sapiens mulier aedificat domum suam: insipiens extructam quoque manibus destruet.
2 Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo, qui infami graditur via.
3 Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
In ore stulti virga superbiae: labia autem sapientium custodiunt eos.
4 Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
Ubi non sunt boves, praesepe vacuum est: ubi autem plurimae segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis.
5 Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
Testis fidelis non mentietur: profert autem mendacium dolosus testis.
6 Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
Quaerit derisor sapientiam, et non invenit: doctrina prudentium facilis.
7 Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiae.
8 Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
Sapientia callidi est intelligere viam suam: et imprudentia stultorum errans.
9 Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
Stultis illudet peccatum, et inter iustos morabitur gratia.
10 Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
Cor quod novit amaritudinem animae suae, in gaudio eius non miscebitur extraneus.
11 Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
Domus impiorum delebitur: tabernacula vero iustorum germinabunt.
12 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Est via, quae videtur homini iusta: novissima autem eius deducunt ad mortem.
13 Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat.
14 Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus.
15 Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
Innocens credit omni verbo: astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni: servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via eius.
16 Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
Sapiens timet, et declinat a malo: stultus transilit, et confidit.
17 Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Impatiens operabitur stultitiam: et vir versutus odiosus est.
18 Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
Possidebunt parvuli stultitiam, et expectabunt astuti scientiam.
19 Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
Iacebunt mali ante bonos: et impii ante portas iustorum.
20 Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
Etiam proximo suo pauper odiosus erit: amici vero divitum multi.
21 Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Qui despicit proximum suum, peccat: qui autem miseretur pauperis, beatus erit. Qui credit in Domino, misericordiam diligit.
22 Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
Errant qui operantur malum: misericordia et veritas praeparant bona.
23 Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
In omni opere bono erit abundantia: ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas.
24 Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
Corona sapientium, divitiae eorum: fatuitas stultorum, imprudentia.
25 Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Liberat animas testis fidelis: et profert mendacia versipellis.
26 Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis eius erit spes.
27 Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
Timor Domini fons vitae, ut declinet a ruina mortis.
28 Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
In multitudine populi dignitas regis: et in paucitate plebis ignominia principis.
29 Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
Qui patiens est, multa gubernatur prudentia: qui autem impatiens est, exaltat stultitiam suam.
30 Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
Vita carnium, sanitas cordis: putredo ossium, invidia.
31 Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
Qui calumniatur egentem, exprobrat factori eius: honorat autem eum, qui miseretur pauperis.
32 Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
In malitia sua expelletur impius: sperat autem iustus in morte sua.
33 Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet.
34 Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
Iustitia elevat gentem: miseros autem facit populos peccatum.
35 Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
Acceptus est regi minister intelligens: iracundiam eius inutilis sustinebit.
