Süleymanin Məsəlləri 14
1 Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
La donna savia edifica la sua casa, ma la stolta l’abbatte con le proprie mani.
2 Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
Chi cammina nella rettitudine teme l’Eterno, ma chi è pervertito nelle sue vie lo sprezza.
3 Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
Nella bocca dello stolto germoglia la superbia, ma le labbra dei savi son la loro custodia.
4 Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
Dove mancano i buoi è vuoto il granaio, ma l’abbondanza della raccolta sta nella forza del bove.
5 Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
Il testimonio fedele non mentisce, ma il testimonio falso spaccia menzogne.
6 Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
Il beffardo cerca la sapienza e non la trova, ma per l’uomo intelligente la scienza è cosa facile.
7 Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
Vattene lungi dallo stolto; sulle sue labbra certo non hai trovato scienza.
8 Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
La sapienza dell’uomo accorto sta nel discernere la propria strada, ma la follia degli stolti non è che inganno.
9 Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
Gli insensati si burlano delle colpe commesse, ma il favore dell’Eterno sta fra gli uomini retti.
10 Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
Il cuore conosce la sua propria amarezza, e alla sua gioia non può prender parte un estraneo.
11 Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
La casa degli empi sarà distrutta, ma la tenda degli uomini retti fiorirà.
12 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.
13 Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
Anche ridendo, il cuore può esser triste; e l’allegrezza può finire in dolore.
14 Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
Lo sviato di cuore avrà la ricompensa dal suo modo di vivere, e l’uomo dabbene, quella delle opere sue.
15 Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
Lo scemo crede tutto quel che si dice, ma l’uomo prudente bada ai suoi passi.
16 Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
Il savio teme, ed evita il male; ma lo stolto è arrogante e presuntuoso.
17 Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Chi è pronto all’ira commette follie, e l’uomo pien di malizia diventa odioso.
18 Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
Gli scemi ereditano stoltezza, ma i prudenti s’incoronano di scienza.
19 Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
I malvagi si chinano dinanzi ai buoni, e gli empi alle porte de’ giusti.
20 Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
Il povero è odiato anche dal suo compagno, ma gli amici del ricco son molti.
21 Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Chi sprezza il prossimo pecca, ma beato chi ha pietà dei miseri!
22 Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
Quelli che meditano il male non son forse traviati? ma quelli che meditano il bene trovan grazia e fedeltà.
23 Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
In ogni fatica v’è profitto, ma il chiacchierare mena all’indigenza.
24 Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
La corona de’ savi è la loro ricchezza, ma la follia degli stolti non è che follia.
25 Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Il testimonio verace salva delle vite, ma chi spaccia bugie non fa che ingannare.
26 Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
V’è una gran sicurezza nel timor dell’Eterno; Egli sarà un rifugio per i figli di chi lo teme.
27 Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
Il timor dell’Eterno è fonte di vita e fa schivare le insidie della morte.
28 Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
La moltitudine del popolo è la gloria del re, ma la scarsezza de’ sudditi è la rovina del principe.
29 Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
Chi è lento all’ira ha un gran buon senso, ma chi è pronto ad andare in collera mostra la sua follia.
30 Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
Un cuor calmo è la vita del corpo, ma l’invidia è la carie dell’ossa.
31 Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
Chi opprime il povero oltraggia Colui che l’ha fatto, ma chi ha pietà del bisognoso, l’onora.
32 Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
L’empio è travolto dalla sua sventura, ma il giusto spera anche nella morte.
33 Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
La sapienza riposa nel cuore dell’uomo intelligente, ma in mezzo agli stolti si fa tosto conoscere.
34 Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
La giustizia innalza una nazione, ma il peccato è la vergogna dei popoli.
35 Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
Il favore del re è per il servo prudente, ma la sua ira è per chi gli fa onta.
