< Süleymanin Məsəlləri 14 >

1 Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
Fanm saj la bati kay li, men fanm ensanse a demoli li ak pwòp men li.
2 Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
Sila ki mache nan ladwati a gen lakrent SENYÈ a; men sila ki fè chemen kwochi a meprize li.
3 Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
Nan bouch a moun sòt la, se yon baton pou do li; men lèv a saj yo va pwoteje yo.
4 Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
Kote nanpwen bèf, manjwa a pwòp; men se fòs a bèf la ki fè richès.
5 Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
Yon temwen fidèl p ap bay manti; men yon fo temwen pale manti.
6 Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
Yon mokè chache sajès, e li pa jwenn anyen; men konesans fasil pou sila ki gen bon konprann nan.
7 Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
Kite prezans a yon moun ensanse, sinon ou p ap rekonèt pawòl a saj yo.
8 Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
Sajès a moun rezonab la se pou l konprann chemen li; men betiz a moun ensanse a se desepsyon.
9 Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
Moun ensanse kontwole peche kon jwèt; men pami moun dwat yo, gen bòn volonte.
10 Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
Kè a konnen pwòp amètim ak bonè li; men ak lòt, sa p ap pataje.
11 Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
Lakay mechan yo va detwi; men tant a moun dwat la va fleri.
12 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Gen yon chemen ki sanble bon pou lòm; men fen li se chemen lanmò an.
13 Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
Menm lè bouch ri, kè a ka gen doulè, e lajwa kon fini nan tristès.
14 Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
Kè a ki pa fidèl va jwen rekonpans pou pwòp chemen li; men yon bon moun va rekonpanse pou sa li fè a.
15 Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
Moun san konprann kwè nan tout bagay; men yon nonm k ap refleshi veye pa li yo.
16 Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
Yon nonm saj fè atansyon pou l vire kite mal; men yon moun fou plen ògèy; li pa pè anyen.
17 Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Yon nonm kolerik aji nan foli, e yon nonm kokèn va rayi pa lòt yo.
18 Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
Moun san konprann yo gen foli kon eritaj; men moun rezonab lan kouwone ak konesans.
19 Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
Mal la va bese devan sa ki bon an; e mechan an devan pòtay a moun dwat la.
20 Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
Malere a vin rayi menm pa vwazen li; men moun gwo kòb gen anpil zanmi.
21 Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Sila ki meprize vwazen li fè peche; men sila ki fè gras a malere a, beni.
22 Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
Èske sila ki fòmante mechanste a, pa egare? Men ladousè avèk verite se pou sa yo ki fè sa ki bon.
23 Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
Nan tout travay gen pwofi; men pale anpil mennen nan povrete.
24 Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
Kouwòn saj yo se richès yo; men betiz moun ensanse se foli yo.
25 Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Yon vrè temwen sove lavi a moun; men sila ki pale manti pase moun nan betiz.
26 Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
Nan lakrent SENYÈ a, gen gwo konfyans; e pitit li yo va jwenn sekou.
27 Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
Lakrent SENYÈ a se yon fontèn dlo lavi, pou moun ka evite pèlen lanmò yo.
28 Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
Nan fòs kantite a pèp yo se glwa a yon wa, men afè prens ki manke moun gate nèt.
29 Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
Sila ki lan nan kòlè a, gen gwo konprann; men sila ki fè fache vit, leve foli byen wo.
30 Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
Yon kè trankil se lavi pou kò a; men pasyon fè tout zo yo pouri.
31 Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
Sila ki oprime malere a ap vekse Kreyatè li; men sila ki gen bonte anvè pòv la, onore L.
32 Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
Mechan an jete anba pa malfezans li; men moun ladwati a gen sekou lè l mouri.
33 Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
Sajès se nan kè a sila ki gen bon konprann nan; menm moun ensanse yo, nan kè, yo konnen.
34 Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
Ladwati leve yon nasyon; men peche se yon gwo wont pou yon pèp.
35 Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
Favè a wa a se anvè sèvitè ki aji ak sajès; men kòlè li se anvè sila ki fè gwo wont.

< Süleymanin Məsəlləri 14 >