Süleymanin Məsəlləri 14
1 Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
Ein Haus baut sich Frau Weisheit; die Torheit reißt's mit ihrer Hand zusammen.
2 Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
Wer in Geradheit wandelt, der hat Furcht vorm Herrn; wer krumme Wege geht, verachtet ihn.
3 Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
Im Torenmund liegt eine Angelrute; den Weisen dienen ihre Lippen zur Bewahrung.
4 Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
Wenn keine Rinder da, so bleibt die Krippe sauber; doch durch der Stiere Kraft wird reichlicher Ertrag.
5 Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
Nicht trügt der Wahrheit Zeuge; doch Lügen spricht der falsche Zeuge.
6 Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
Nach Weisheit sucht der Spötter, doch vergeblich; Erkenntnis ist für Kluge etwas Leichtes.
7 Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
Geh aus dem Weg dem Toren! Dann mußt du nicht Bekanntschaft mit dem Anwalt machen.
8 Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
Des Klugen Vorsicht ist es, auf den Weg zu achten; der Toren Leichtsinn bringt Enttäuschung.
9 Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
Die Schuld vermittelt zwischen Schurken, und zwischen Redlichen der gute Wille.
10 Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
Das Herz kennt seinen Seelenschmerz am besten; und auch in seine Freude kann ein Fremder sich nicht mischen.
11 Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
Das Haus der Frevler wird vertilgt; der Redlichen Gezelt erblüht.
12 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Gar mancher Weg dünkt einem Mann gerade; doch schließlich sind es Todeswege.
13 Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
Sogar beim Lachen kann das Herz sich grämen; der Freude Ende ist oft Gram.
14 Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
Der Eingebildete wird satt von seinen Wegen, der Tüchtige von seinen Werken.
15 Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
Der Törichte traut jedem Ding; ein kluger Mann geht einer Sache auf den Grund.
16 Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
Der Weise fürchtet sich und meidet die Gefahr; der Tor geht eine Wette mit ihr ein und fühlt sich sicher.
17 Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Der Ungeduldige macht Törichtes; ein ränkevoller Mensch wird nur gehaßt.
18 Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
Die Toren haben Torheit im Besitz; der Klugen Diadem ist Einsicht.
19 Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
Vor Gutem müssen sich die Schlechten beugen, und Frevler sitzen an des Frommen Türen.
20 Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
Selbst seinem Freunde ist der Arme widerwärtig; doch derer, die den Reichen lieben, sind es viele.
21 Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Wer seinen Nächsten nicht beachtet, der versündigt sich; wohl dem, der sich der Elenden erbarmt!
22 Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
Die Böses planen, täuschen sich auch gegenseitig; doch Lieb und Treue herrscht bei denen, die da Gutes planen.
23 Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
Durch Arbeit nur schafft man Gewinn, doch bloßes Reden führt zu nichts.
24 Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
Der Klugen Diadem ist ihre Klugheit; der Toren Diadem ist Torheit.
25 Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Ein Lebensretter ist der Wahrheit Zeuge; wer Lügen spricht, bewirkt Enttäuschung.
26 Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
An Gottesfurcht besitzt man eine starke Burg; so kann man Schutz den eigenen Kindern bieten.
27 Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
Die Furcht des Herrn - ein Lebensborn, daß man des Todes Stricke meide.
28 Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
Des Königs Ruhm besteht in seines Volkes Massen; vom Leutemangel kommt des Fürsten Sturz.
29 Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
Wer langmütig, ist reich an Einsicht; wer ungeduldig, steigert seine Torheit.
30 Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
Des Leibes Leben ist gelassener Sinn; wie Wurmfraß im Gebein ist Leidenschaft.
31 Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
Wer den Geringen drückt, der lästert dessen Schöpfer; doch wer des Armen sich erbarmt, der gibt ihm Ehre.
32 Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
Der Frevler wird durch seine Schlechtigkeit gestürzt; der Fromme hat bei seinem Tod noch Hoffnung.
33 Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
In eines Klugen Herzen ruht die Weisheit stille; sie wird verurteilt bei den Toren.
34 Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
Die Tugend führt ein Volk zur Höhe; Krebsschaden der Nationen ist das Laster.
35 Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
Die Huld des Königs sollte einem tüchtigen Diener werden; sein Grimm den Unbrauchbaren treffen!
