Süleymanin Məsəlləri 14
1 Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
Vaimojen viisaus talon rakentaa, mutta hulluus sen omin käsin purkaa.
2 Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
Joka vaeltaa oikein, se pelkää Herraa, mutta jonka tiet ovat väärät, se hänet katsoo ylen.
3 Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
Hullun suussa on ylpeydelle vitsa, mutta viisaita vartioivat heidän huulensa.
4 Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
Missä raavaita puuttuu, on seimi tyhjä, mutta runsas sato saadaan härkien voimasta.
5 Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
Uskollinen todistaja ei valhettele, mutta väärä todistaja puhuu valheita.
6 Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
Pilkkaaja etsii viisautta turhaan, mutta ymmärtäväisen on tietoa helppo saada.
7 Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
Menet pois tyhmän miehen luota: et tullut tuntemaan tiedon huulia.
8 Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
Mielevän viisaus on, että hän vaelluksestaan vaarin pitää; tyhmien hulluus on petos.
9 Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
Hulluja pilkkaa vikauhri, mutta oikeamielisten kesken on mielisuosio.
10 Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
Sydän tuntee oman surunsa, eikä sen iloon saa vieras sekaantua.
11 Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
Jumalattomain huone hävitetään, mutta oikeamielisten maja kukoistaa.
12 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Miehen mielestä on oikea monikin tie, joka lopulta on kuoleman tie.
13 Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
Nauraessakin voi sydän kärsiä, ja ilon lopuksi tulee murhe.
14 Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
Omista teistään saa kyllänsä se, jolla on luopunut sydän, mutta itsestään löytää tyydytyksen hyvä mies.
15 Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
Yksinkertainen uskoo joka sanan, mutta mielevä ottaa askeleistansa vaarin.
16 Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
Viisas pelkää ja karttaa pahaa, mutta tyhmä on huoleton ja suruton.
17 Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Pikavihainen tekee hullun töitä, ja juonittelija joutuu vihatuksi.
18 Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
Yksinkertaiset saavat perinnökseen hulluuden, mutta mielevät tiedon kruunuksensa.
19 Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
Pahojen täytyy kumartua hyvien edessä ja jumalattomien seisoa vanhurskaan porteilla.
20 Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
Köyhää vihaa hänen ystävänsäkin, mutta rikasta rakastavat monet.
21 Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Syntiä tekee, joka lähimmäistään halveksii, mutta autuas se, joka kurjia armahtaa!
22 Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
Eivätkö eksy ne, jotka hankitsevat pahaa? Mutta armo ja totuus niille, jotka hankitsevat hyvää!
23 Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
Kaikesta vaivannäöstä tulee hyötyä, mutta tyhjästä puheesta vain vahinkoa.
24 Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
Viisasten kruunu on heidän rikkautensa, mutta tyhmäin hulluus hulluudeksi jää.
25 Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Uskollinen todistaja on hengen pelastaja, mutta joka valheita puhuu, on petosta täynnä.
26 Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
Herran pelossa on vahva varmuus ja turva vielä lapsillekin.
27 Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
Herran pelko on elämän lähde kuoleman paulain välttämiseksi.
28 Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
Kansan paljous on kuninkaan kunnia, väen vähyys ruhtinaan turmio.
29 Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
Pitkämielisellä on paljon taitoa, mutta pikavihaisen osa on hulluus.
30 Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
Sävyisä sydän on ruumiin elämä, mutta luulevaisuus on mätä luissa.
31 Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
Joka vaivaista sortaa, se herjaa hänen Luojaansa, mutta se häntä kunnioittaa, joka köyhää armahtaa.
32 Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
Jumalaton sortuu omaan pahuuteensa, mutta vanhurskas on turvattu kuollessaan.
33 Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
Ymmärtäväisen sydämeen ottaa majansa viisaus, ja tyhmien keskellä se itsensä tiettäväksi tekee.
34 Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
Vanhurskaus kansan korottaa, mutta synti on kansakuntien häpeä.
35 Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
Taitava palvelija saa kuninkaan suosion, mutta kunnoton hänen vihansa.
