< Süleymanin Məsəlləri 14 >

1 Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
Ženska mudrost sagradi kuću, a ludost je rukama razgrađuje.
2 Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
Tko živi s poštenjem, boji se Jahve, a tko ide stranputicom, prezire ga.
3 Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
U luđakovim je ustima šiba za oholost njegovu, a mudre štite vlastite usne.
4 Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
Gdje nema volova, prazne su jasle, a obilna je žetva od snage bikove.
5 Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
Istinit svjedok ne laže, a krivi svjedok širi laž.
6 Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
Podsmjevač traži mudrost i ne nalazi je, a razumni lako dolazi do znanja.
7 Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
Idi od čovjeka bezumna jer nećeš upoznati usne što zbore znanje.
8 Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
Mudrost je pametna čovjeka u tom što pazi na svoj put, a bezumnička ludost prijevara je.
9 Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
Luđacima je grijeh šala, a milost je Božja s poštenima.
10 Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
Srce poznaje svoj jad, i veselje njegovo ne može dijeliti nitko drugi.
11 Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
Dom opakih propast će, a šator će pravednika procvasti.
12 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Neki se put učini čovjeku prav, a na koncu vodi k smrti.
13 Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
I u smijehu srce osjeća bol, a poslije veselja dolazi tuga.
14 Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
Otpadnik se siti svojim prestupcima, a dobar čovjek svojim radom.
15 Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
Glupan vjeruje svakoj riječi, a pametan pazi na korak svoj.
16 Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
Mudar se boji i oda zla se uklanja, a bezuman se raspaljuje i bez straha je.
17 Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Nagao čovjek čini ludosti, a razborit ih podnosi.
18 Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
Glupaci baštine ludost, a mudre ovjenčava znanje.
19 Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
Zli padaju ničice pred dobrima i opaki pred vratima pravednikovim.
20 Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
I svom prijatelju mrzak je siromah, a bogataš ima mnogo ljubitelja.
21 Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Griješi tko prezire bližnjega svoga, a blago onomu tko je milostiv ubogima.
22 Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
Koji snuju zlo, ne hode li stranputicom, a zar nisu dobrota i vjernost s onima koji snuju dobro?
23 Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
U svakom trudu ima probitka, a pusto brbljanje samo je na siromaštvo.
24 Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
Mudrima je vijenac bogatstvo njihovo, a bezumnima kruna - njihova ludost.
25 Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Istinit svjedok izbavlja duše, a tko laži širi, taj je varalica.
26 Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
U strahu je Gospodnjem veliko pouzdanje i njegovim je sinovima utočište.
27 Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
Strah Gospodnji izvor je života: on izbavlja od zamke smrti.
28 Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
Mnoštvo je naroda ponos kralju, a bez puka knez propada.
29 Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
Tko se teško srdi, velike je razboritosti, a nabusit duhom pokazuje ludost.
30 Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
Mirno je srce život tijelu, a ljubomor je gnjilež u kostima.
31 Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
Tko tlači siromaha huli na stvoritelja, a časti ga tko je milostiv ubogomu.
32 Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
Opaki propada zbog vlastite pakosti, a pravednik i u samoj smrti nalazi utočište.
33 Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
U razumnu srcu mudrost počiva, a što je u bezumnome, to se i pokaže.
34 Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
Pravednost uzvisuje narod, a grijeh je sramota pucima.
35 Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
Kralju je mio razborit sluga, a na sramotna se srdi.

< Süleymanin Məsəlləri 14 >