< Süleymanin Məsəlləri 13 >
1 Hikmətli oğul ata tərbiyəsinə qulaq asar, Rişxəndçi iradı qulaq ardına vurar.
Den vise son let seg aga av far sin, men spottaren høyrer ikkje på skjenn.
2 İnsanın dilində yaxşı söz olsa, onun xeyrini yeyər, Xain zorakılıq istər.
Sjølv fær ein godt av den frukt som munnen ber, men hugen åt svikarar stend etter vald.
3 Dilini saxlayan canını qoruyar, Boşboğaz başını bəlaya salar.
Den som agtar munnen sin, varar si sjæl, men gapen fær seg ei ulukka.
4 Tənbəl arzuladığına çatmaz, Çalışqan bolluğa qovuşar.
Hugen i letingen lyster og fær ikkje noko, hugen i strævsame folk fær rikleg mette.
5 Saleh adam yalana nifrət edər, Şər insanın sözləri xəcalət və rüsvayçılıq gətirər.
Den rettferdige hatar ljugarord, men den gudlause fer stygt og skamleg åt.
6 Kamillik yolunda olanı salehlik qoruyar, Günahkarı şər yıxar.
Rettferd varar den som fer ulastande, men gudløysa feller den som gjer synd.
7 Adam var ki, heç nəyi yoxdur, özünü varlı göstərir, Adam var ki, malı çoxdur, özünü yoxsul göstərir.
Mang ein ter seg rik og eig då inkje, ein annan ter seg fatig og eig mykje.
8 Sərvət insanın canını təhlükədən qurtarar, Yoxsul isə hədə-qorxu eşitməz.
Mannsens rikdom er ein løysepeng for livet hans, men fatigmannen fær inkje trugsmål høyra.
9 Saleh insanların işığı könlü sevindirər, Şər insanların çırağı sönər.
Ljoset åt dei rettferdige brenn lystigt, men lampa åt ugudlege vil slokna.
10 Təkəbbürdən ancaq münaqişə yaranar, Yaxşı nəsihətə qulaq asanın hikməti var.
Med ovmod veld ein berre trætta, men hjå deim som tek mot råd, er visdom.
11 Kələklə gələn sərvət azalar, Zəhmətlə qazanılan sərvət isə artar.
Lettfengen rikdom minkar, men sankar du smått um senn, fær du meir og meir.
12 Gecikən ümid ürəyi xəstələndirir, Arzuya çatmaq həyat ağacıdır.
Langdrøg von gjer hjarta sjukt, men uppfyllt ynskje er eit livsens tre.
13 Öyüdə xor baxan öz canını həlak edər, Əmrə ehtiram edənlərə mükafat verilər.
Den som vanvyrder ordet, tyner seg sjølv, men den som ottast bodordet, fær løn.
14 Hikmətli adamın təlimi həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
Vismanns læra er livsens kjelda, so ein slepp undan frå daudesnaror.
15 Dərin ağlı olan lütf qazanır, Xainin yolu dolaşıqdır.
Godt vit gjev manntekkje, men hard er vegen som svikarar gjeng.
16 Uzaqgörən hər gördüyü işi bilir, Axmaq öz səfehliyini hamıya göstərir.
Kvar som er klok, fer fram med vit, men ein dåre briskar seg med dårskap.
17 Pis qasid bəlaya düşər, Etibarlı elçi şəfa verər.
Ein gudlaus sendemann fell i ulukka, men trufast bodberar er lækjedom.
18 Tərbiyəni rədd edən yoxsullaşıb şərəfdən düşər, Məzəmməti qəbul edən şərəfə yetişər.
Armod og skam fær den som viser age ifrå seg, men den som agtar på refsing, vinn æra.
19 Arzuya çatmaq qəlbə, cana şirin gələr, Axmaq pislikdən dönməyə ikrah edər.
Uppfyllt ynskje er søtt for sjæli, men å vika frå vondt er ei gruv for dårar.
20 Hikmətli ilə oturub-duran hikmət qazanar, Axmaqlarla ayaqlaşan bədbəxt olar.
Gakk saman med dei vise, so vert du vis, men ilag med dårar gjeng det deg ille.
21 Günahkarı şər qovar, Salehin yaxşı bir əvəzi var.
Ulukka forfylgjer syndarar, men rettferdige fær godt til løn.
22 Yaxşı insan nəvələrinə də irs qoyar, Günahkarın yığdığı sərvət salehə qalar.
Den gode let etter seg arv til barneborn, men det syndaren eig, er gøymt åt den rettferdige.
23 Yoxsulların əkini bol bəhrə versə də, Ədalət olmayan yerdə bada gedər.
Fatigfolks nybrot gjev rikeleg føda, men mang ein vert tynt ved urettferd.
24 Oğlundan kötəyi əsirgəyən sanki ona nifrət edər, Oğlunu sevən ona düzgün tərbiyə verər.
Den som sparer riset sitt, hatar son sin, men den som elskar han, tuktar honom tidleg.
25 Saleh yeyib doyar, Şər adamsa ac qalar.
Rettferdige hev mat til å metta seg på, men gudlause gjeng med magen tom.