< Süleymanin Məsəlləri 13 >

1 Hikmətli oğul ata tərbiyəsinə qulaq asar, Rişxəndçi iradı qulaq ardına vurar.
En vis sønn hører på sin fars tilrettevisning, men en spotter hører ikke på irettesettelse.
2 İnsanın dilində yaxşı söz olsa, onun xeyrini yeyər, Xain zorakılıq istər.
Av sin munns frukt nyter en mann godt, men de troløses hu står til vold.
3 Dilini saxlayan canını qoruyar, Boşboğaz başını bəlaya salar.
Den som vokter sin munn, bevarer sitt liv; den som lukker sine leber vidt op, ham blir det til ulykke.
4 Tənbəl arzuladığına çatmaz, Çalışqan bolluğa qovuşar.
Den late attrår og får intet, men de flittige næres rikelig.
5 Saleh adam yalana nifrət edər, Şər insanın sözləri xəcalət və rüsvayçılıq gətirər.
Den rettferdige hater løgnaktige ord, men den ugudelige gjør det som ondt og skammelig er.
6 Kamillik yolunda olanı salehlik qoruyar, Günahkarı şər yıxar.
Rettferdighet verner den som lever ustraffelig, men ugudelighet feller den som gjør synd.
7 Adam var ki, heç nəyi yoxdur, özünü varlı göstərir, Adam var ki, malı çoxdur, özünü yoxsul göstərir.
Den ene ter sig som en rik mann og har dog slett ingen ting, og den andre ter sig som en fattig mann og har dog meget gods.
8 Sərvət insanın canını təhlükədən qurtarar, Yoxsul isə hədə-qorxu eşitməz.
En manns rikdom er løsepenger for hans liv, men den fattige er det ingen som truer.
9 Saleh insanların işığı könlü sevindirər, Şər insanların çırağı sönər.
De rettferdiges lys skinner lystig, men de ugudeliges lampe slukner.
10 Təkəbbürdən ancaq münaqişə yaranar, Yaxşı nəsihətə qulaq asanın hikməti var.
Ved overmot voldes bare trette, men hos dem som lar sig råde, er visdom.
11 Kələklə gələn sərvət azalar, Zəhmətlə qazanılan sərvət isə artar.
Lett vunnet rikdom minker, men den som samler litt efter litt, øker sitt gods.
12 Gecikən ümid ürəyi xəstələndirir, Arzuya çatmaq həyat ağacıdır.
Langvarig venting gjør hjertet sykt, men et opfylt ønske er et livsens tre.
13 Öyüdə xor baxan öz canını həlak edər, Əmrə ehtiram edənlərə mükafat verilər.
Den som forakter ordet, ødelegger sig selv; men den som frykter budet, han får lønn.
14 Hikmətli adamın təlimi həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
Den vises lære er en livsens kilde, ved den slipper en fra dødens snarer.
15 Dərin ağlı olan lütf qazanır, Xainin yolu dolaşıqdır.
Ved god forstand vinner en menneskenes yndest, men de troløses vei er hård.
16 Uzaqgörən hər gördüyü işi bilir, Axmaq öz səfehliyini hamıya göstərir.
Hver den som er klok, går frem med forstand, men en dåre utbreder dårskap.
17 Pis qasid bəlaya düşər, Etibarlı elçi şəfa verər.
Et ugudelig sendebud faller i ulykke, men et trofast bud er lægedom.
18 Tərbiyəni rədd edən yoxsullaşıb şərəfdən düşər, Məzəmməti qəbul edən şərəfə yetişər.
Armod og skam får den som ikke vil vite av tukt; men den som akter på refselse, blir æret.
19 Arzuya çatmaq qəlbə, cana şirin gələr, Axmaq pislikdən dönməyə ikrah edər.
Opfylt ønske er søtt for sjelen, men å holde sig fra det onde er en vederstyggelighet for dårer.
20 Hikmətli ilə oturub-duran hikmət qazanar, Axmaqlarla ayaqlaşan bədbəxt olar.
Søk omgang med de vise, og du skal bli vis; men dårers venn går det ille.
21 Günahkarı şər qovar, Salehin yaxşı bir əvəzi var.
Ulykke forfølger syndere, men rettferdige lønnes med godt.
22 Yaxşı insan nəvələrinə də irs qoyar, Günahkarın yığdığı sərvət salehə qalar.
Den gode efterlater arv til barnebarn, men synderens gods er gjemt til den rettferdige.
23 Yoxsulların əkini bol bəhrə versə də, Ədalət olmayan yerdə bada gedər.
De fattiges nyland gir meget føde; men mangen rykkes bort fordi han ikke gjør det som rett er.
24 Oğlundan kötəyi əsirgəyən sanki ona nifrət edər, Oğlunu sevən ona düzgün tərbiyə verər.
Den som sparer sitt ris, hater sin sønn; men den som elsker ham, tukter ham tidlig.
25 Saleh yeyib doyar, Şər adamsa ac qalar.
Den rettferdige eter så han blir mett, men de ugudeliges buk blir tom.

< Süleymanin Məsəlləri 13 >