< Süleymanin Məsəlləri 12 >

1 Tərbiyəni sevən biliyi sevər, Məzəmmətə nifrət edən şüursuzdur.
Wer Mahnung liebt, liebt auch Erkenntnis; wer aber Rüge haßt, ist töricht.
2 Rəbb yaxşı adamdan razı qalar, Pisniyyət adamı isə məhkum edər.
Der gute Mann erhält vom Herrn, was er für's Leben braucht, der Bauernfänger nur erschwindelt es.
3 İnsan şərlə möhkəm olmaz, Salehinsə kökü sarsılmaz.
Kein Mensch kommt zum Bestand durch Frevel; der Frommen Wurzel aber wanket nicht.
4 Xeyirxah arvad ərinin tacıdır, Adbatıran qadın çürümüş sümüyə oxşar.
Ein wackeres Weib ist seinem Gatten eine Krone; ein schändliches ist ihm wie Wurmfraß in den Knochen.
5 Salehlərin məqsədi ədalətdir, Şər insanların məsləhəti hiyləgərlikdir.
Gedanken frommer Leute zielen auf das Recht, der Frevler Pläne auf Betrug.
6 Şər adamların sözləri ölüm üçün pusqu qurar, Əməlisalehlər dili ilə xilas olar.
Der Frevler Worte stellen selbst dem Blute nach; der Frommen Mund errettet es.
7 Pislər yıxılıb məhv olar, Salehin evi dağılmaz.
Wenn Frevler stürzen, daß sie nicht mehr sind, dann hat der Frommen Haus Bestand.
8 İnsan ağıllı sözlərinə görə təriflənər, Qəlbində hiylə olanlara xor baxılar.
Gelobt wird nach der Klugheit Maß ein Mann; doch der verschrobenen Verstandes, wird verachtet.
9 Şöhrətsiz, lakin qul sahibi olan insan Lovğalanan, lakin çörəyə möhtac adamdan yaxşıdır.
Weit besser, wer geringen Stands, doch einen Sklaven halten kann, als wer sich vornehm dünkt und brotlos ist.
10 Saleh insan hətta heyvanlarının ehtiyacını duyar, Şər insanın mərhəmətində də zalımlıq var.
Der Fromme sorgt sich für sein Vieh, für alles, was ihm not tut; das Herz des Bösen aber ist erbarmungslos.
11 Torpağını əkib-becərən doyunca çörək yeyər, Qanmaz boş şeylərin ardınca gedər.
Wer seinen Acker baut, hat Brot in Fülle; wer nichtigen Dingen nachgeht, ist ein Tor.
12 Şər adam pislərin şikarına qibtə edər, Salehin kökü pöhrələnər.
Der Bösen Höhen ist des Frevlers Wunsch; die Frommen aber gründen tief.
13 Pis adamı itaətsiz dili tələyə salar, Saleh dara düşsə də, oradan salamat qurtarar.
Durch Widerspruch fängt sich der Frevler; der Not entkommt der Fromme.
14 İnsanın dilindən yaxşı söz çıxarsa, bol xeyir tapar, Əlinin zəhmətinin əvəzini alar.
Der Edelmann labt sich an schönen Reden; entlohnt wird der Gewöhnliche für seiner Hände Werk.
15 Səfehin yolu öz gözündə düz görünər, Hikmətli adam nəsihəti dinlər.
Dem Toren scheint sein Weg der richtige; der Weise aber hört auf Rat.
16 Səfeh dərhal qəzəbini üzə verər, Uzaqgörən şərəfsizliyin üstünü örtər.
Ein Tor läßt seinen Zorn den ganzen Tag durch merken: doch den Verdruß verbirgt der Kluge.
17 Doğru şahid həqiqəti danışar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Wer Wahrheit meldet, spricht, was sich bewährt: ein falscher Zeuge macht Enttäuschung.
18 Düşünmədən danışanın dili qılınc kimi yaralar, Hikmətlinin dili isə insanları sağaldar.
Gar manche führen Reden gleich den Stichen eines Schwerts; doch Heilung bringt des Weisen Zunge.
19 Düz söz əbədi yaşar, Yalanın ömrü az olar.
Wahrheitsgemäße Rede hat für immer Geltung; nur einen Augenblick behauptet sich die falsche.
20 Şər quranın qəlbində hiylə olar, Nəsihət verib sülhə çağıran sevinc tapar.
Enttäuschung kommt ins Herz der Unheilplanenden, doch Freude denen, die das Wohlergehen fördern.
21 Saleh heç vaxt bəlaya düşməz, Pislərin başı bəla ilə dolu olar.
Dem Frommen fällt nie Böses ein; die Frevler aber sind voll Bosheit.
22 Rəbb yalançı dilə ikrah edər, Həqiqəti yerinə yetirənlərdən isə razı qalar.
Ein Greuel für den Herrn sind falsche Lippen; doch die wahrhaftig handeln, sind ihm angenehm.
23 Uzaqgörən bildiyini özü üçün saxlar, Axmaq qəlbinin səfehliyini hamıya yayar.
Ein kluger Mann verbirgt sein Wissen; das Herz der Toren sprudelt Törichtes hervor.
24 Çalışqanın əli özünü ağa edər, Tənbəllik insanı qula çevirər.
Die Hand der Fleißigen wird herrschen; die lässige wird fronen müssen.
25 Qəlbi narahat olanın qəddi əyilər, Xoş söz könlü şad edər.
Ein Kummer in des Menschen Herzen drückt es nieder; ein freundlich Wort verwandelt es in Fröhlichkeit.
26 Saleh insan qonşusuna da yol göstərər, Lakin şər insanın yolu dolaşıqdır.
Der Fromme sucht und findet seine Nahrung; der Weg der Frevler führt sie irre.
27 Tənbəlin əlinə ov düşsə də, onu bişirməz, Çalışqan qiymətli sərvətə çatar.
Die Faulheit bringt nicht ihre Nahrung auf, der Fleißige jedoch ein groß Vermögen.
28 Salehliyin yollarında həyat var, Kim bu yolla getsə, orada ölüm tapmaz.
Zum Leben kommt man auf der Tugend Pfad; der Weg des Truges führt zum Tode.

< Süleymanin Məsəlləri 12 >