Süleymanin Məsəlləri 12
1 Tərbiyəni sevən biliyi sevər, Məzəmmətə nifrət edən şüursuzdur.
At elske Tugt er at elske Kundskab, at hade Revselse er dumt.
2 Rəbb yaxşı adamdan razı qalar, Pisniyyət adamı isə məhkum edər.
Den gode vinder Yndest hos HERREN, den rænkefulde dømmer han skyldig.
3 İnsan şərlə möhkəm olmaz, Salehinsə kökü sarsılmaz.
Ingen staar fast ved Gudløshed, men retfærdiges Rod skal aldrig rokkes.
4 Xeyirxah arvad ərinin tacıdır, Adbatıran qadın çürümüş sümüyə oxşar.
En duelig Kvinde er sin Ægtemands Krone, en daarlig er som Edder i hans Ben.
5 Salehlərin məqsədi ədalətdir, Şər insanların məsləhəti hiyləgərlikdir.
Retfærdiges Tanker er Ret, gudløses Opspind er Svig.
6 Şər adamların sözləri ölüm üçün pusqu qurar, Əməlisalehlər dili ilə xilas olar.
Gudløses Ord er paa Lur efter Blod, retsindiges Mund skal bringe dem Frelse.
7 Pislər yıxılıb məhv olar, Salehin evi dağılmaz.
Gudløse styrtes og er ikke mer, retfærdiges Hus staar fast.
8 İnsan ağıllı sözlərinə görə təriflənər, Qəlbində hiylə olanlara xor baxılar.
For sin Klogskab prises en Mand, til Spot bliver den, hvis Vid er vrangt.
9 Şöhrətsiz, lakin qul sahibi olan insan Lovğalanan, lakin çörəyə möhtac adamdan yaxşıdır.
Hellere overses, naar man holder Træl, end optræde stort, naar man mangler Brød.
10 Saleh insan hətta heyvanlarının ehtiyacını duyar, Şər insanın mərhəmətində də zalımlıq var.
Den retfærdige føler med sit Kvæg, gudløses Hjerte er grumt.
11 Torpağını əkib-becərən doyunca çörək yeyər, Qanmaz boş şeylərin ardınca gedər.
Den mættes med Brød, som dyrker sin Jord, uden Vid er den, der jager efter Tomhed.
12 Şər adam pislərin şikarına qibtə edər, Salehin kökü pöhrələnər.
De ondes Fæstning jævnes med Jorden, de retfærdiges Rod holder Stand.
13 Pis adamı itaətsiz dili tələyə salar, Saleh dara düşsə də, oradan salamat qurtarar.
I Læbernes Brøde hildes den onde, den retfærdige undslipper Nøden.
14 İnsanın dilindən yaxşı söz çıxarsa, bol xeyir tapar, Əlinin zəhmətinin əvəzini alar.
Af sin Munds Frugt mættes en Mand med godt, et Menneske faar, som hans Hænder har øvet.
15 Səfehin yolu öz gözündə düz görünər, Hikmətli adam nəsihəti dinlər.
Daarens Færd behager ham selv, den vise hører paa Raad.
16 Səfeh dərhal qəzəbini üzə verər, Uzaqgörən şərəfsizliyin üstünü örtər.
En Daare giver straks sin Krænkelse Luft, den kloge spottes og lader som intet.
17 Doğru şahid həqiqəti danışar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Den sanddru fremfører, hvad der er ret, det falske Vidne kommer med Svig.
18 Düşünmədən danışanın dili qılınc kimi yaralar, Hikmətlinin dili isə insanları sağaldar.
Mangens Snak er som Sværdhug, de vises Tunge læger.
19 Düz söz əbədi yaşar, Yalanın ömrü az olar.
Sanddru Læbe bestaar for evigt, Løgnetunge et Øjeblik.
20 Şər quranın qəlbində hiylə olar, Nəsihət verib sülhə çağıran sevinc tapar.
De, som smeder ondt, har Svig i Hjertet; de, der stifter Fred, har Glæde.
21 Saleh heç vaxt bəlaya düşməz, Pislərin başı bəla ilə dolu olar.
Den retfærdige times der intet ondt, gudløse oplever Vanheld paa Vanheld.
22 Rəbb yalançı dilə ikrah edər, Həqiqəti yerinə yetirənlərdən isə razı qalar.
Løgnelæber er HERREN en Gru, de ærlige har hans Velbehag.
23 Uzaqgörən bildiyini özü üçün saxlar, Axmaq qəlbinin səfehliyini hamıya yayar.
Den kloge dølger sin Kundskab, Taabers Hjerte udraaber Daarskab.
24 Çalışqanın əli özünü ağa edər, Tənbəllik insanı qula çevirər.
De flittiges Haand skal raade, den lade tvinges til Hoveriarbejde.
25 Qəlbi narahat olanın qəddi əyilər, Xoş söz könlü şad edər.
Hjertesorg bøjer til Jorden, et venligt Ord gør glad.
26 Saleh insan qonşusuna da yol göstərər, Lakin şər insanın yolu dolaşıqdır.
Den retfærdige vælger sin Græsgang, gudløses Vej vildleder dem selv.
27 Tənbəlin əlinə ov düşsə də, onu bişirməz, Çalışqan qiymətli sərvətə çatar.
Ladhed opskræmmer intet Vildt, men kosteligt Gods faar den flittige tildelt.
28 Salehliyin yollarında həyat var, Kim bu yolla getsə, orada ölüm tapmaz.
Paa Retfærds Sti er der Liv, til Døden fører den onde Vej.
