< Süleymanin Məsəlləri 11 >

1 Aldadıcı tərəzi Rəbdə ikrah yaradar, Rəbb düz çəki daşından razı qalar.
Des balances fausses sont en horreur à l’Eternel; des poids justes, voilà ce qu’il aime.
2 Lovğalıq gələndə şərəfsizlik gətirər, Hikmət itaətkarın yanına gələr.
Vienne l’orgueil, le déshonneur le suit; la sagesse est avec les humbles.
3 Əməlisalehi kamillik yolu aparar, Xəyanətkar əyriliyindən məhv olar.
L’Intégrité des justes est leur guide; la perversion des gens sans foi est leur ruine.
4 Heç kimi var-dövləti qəzəb günündən xilas etməz, Amma salehlik insanı ölümdən qurtarar.
La fortune ne sert de rien au jour de la colère; mais la vertu sauve de la mort.
5 Kamil insanın yolunu salehliyi düz edər, Şər adamı pisliyi yıxar.
La vertu de l’homme intègre aplanit sa voie; l’impie tombe par son impiété.
6 Əməlisalehi salehliyi qurtarar, Xaini acgözlüyü tələyə salar.
La vertu des gens de bien est leur sauvegarde, mais les gens sans foi sont pris au piège de leur malice.
7 Şər insan ölər, ümidi də boşa çıxar, Pislərin arzusu itib-batar.
La mort met fin à l’espoir du méchant et anéantit l’attente des violents.
8 Saleh dardan qurtular, Onun yerinə pis insan dara düşər.
Le juste échappe à la détresse, et le méchant prend sa place.
9 Allahsızın dili qonşusunu məhv edər, Bilik salehi xilas edər.
L’Impie ruine son prochain avec sa bouche, mais les justes sont préservés par leur expérience.
10 Salehlər xeyrə çatanda bütün şəhər şad olar, Şər adamlar öləndə sevinc harayı qalxar.
Que les justes soient heureux, la cité est en joie; que les méchants périssent, ce sont des transports.
11 Əməlisalehlərin alqışı şəhəri şərəfə çatdırar, Lakin şərin qarğışı oranı viran qoyar.
La bénédiction des bons fait la grandeur de la ville; la bouche des méchants en cause la chute.
12 Qanmaz qonşusuna xor baxar, Dərrakəli insan dinc dayanar.
Rabaisser son prochain, c’est manquer de sens; l’homme avisé se tait.
13 Sözgəzdirən sirləri açıb yayar, Etibarlı adam sözü gizli saxlar.
Celui qui colporte des commérages divulgue les secrets; l’homme loyal sait les tenir cachés.
14 Düz məsləhət verilməyən yerdə xalq yıxılar, Doğru nəsihət verən çoxdursa, xalq qurtuluşa çatar.
Faute de direction, un peuple tombe; son salut réside dans la multitude de ses conseillers.
15 Özgəyə zamin duran özünü bəlaya salar, Belə zaminlikdən zəhləsi gedən dinc yaşar.
Qui garantit pour un étranger s’en trouvera fort mal; qui hait les engagements ne court pas de risque.
16 Mehriban qadın şərəfdən, Zalım insan isə sərvətdən yapışar.
La femme gracieuse conquiert les hommages, les gens à poigne conquièrent la richesse.
17 İnsanın sadiqliyi ona xeyir gətirər, Qəddar adam özünə əzab verər.
L’Homme bon assure son propre bonheur, mais l’homme cruel se prépare des tourments.
18 Şər adam saxta mükafat qazanar, Salehlik toxumu əkən, həqiqətən, onun əvəzini alar.
Le méchant fait une œuvre vaine; mais qui sème la justice récolte une vraie récompense.
19 Sidq ürəkdən saleh olan həyata qovuşar, Şərin ardınca düşən ölümə çatar.
La vertu est un gage de vie; qui poursuit le mal court à la mort.
20 Əyri ürəkli olmaq Rəbdə ikrah yaradar, O, yolu kamil olanlardan razı qalar.
L’Eternel a en horreur les cœurs tortueux, mais il aime les gens intègres.
21 Doğrudan da, pis cəzasız qalmaz, Salehlərin nəsli xilas olar.
Haut la main! Le méchant ne reste pas impuni, mais la race des justes échappe à tout danger.
22 Bir gözəl qadının xoş rəftarı olmazsa, Burnuna qızıl halqa taxılmış donuza bənzər.
Un anneau d’or au groin d’un porc, telle est une belle femme dépourvue de jugement.
23 Salehlər yalnız yaxşılıq arzular, Şər adama qəzəb nəsib olar.
Le désir des justes ne vise qu’au bien; l’espoir des méchants n’est que débordement.
24 Əliaçıq adamın bərəkəti artar, Başqasının qazancını yeyən ehtiyaca düşər.
Tel est prodigue de son bien et le voit s’augmenter; tel est économe plus que de raison et s’appauvrit.
25 Comərd bolluğa yetişər, Su verənə su verilər.
L’Âme généreuse jouira de l’abondance; qui fait pleuvoir des bienfaits est lui-même arrosé.
26 Taxılı anbarda gizlədənə camaat lənət oxuyar, Onu satanın başına bərəkət yağar.
Accaparer le blé, c’est se faire maudire du peuple; mais ses bénédictions vont à qui le met en vente.
27 Səylə yaxşılığın ardınca gedən lütf axtarar, Şər ardınca düşən isə başını bəlaya salar.
Rechercher le bien, c’est rechercher l’affection; poursuivre le mal, c’est en devenir la victime.
28 Sərvətinə güvənənlər yıxılar, Salehlər isə yaşıl yarpaq kimi təzələnər.
Qui se confie en sa richesse tombera, mais les justes sont florissants comme le feuillage.
29 Külfətini əzaba salanın nəsibi yel tək sovrular, Qəlbində hikmət olana səfeh qul olar.
Celui qui jette le trouble dans sa maison ne possédera que du vent; le sot devient l’esclave de l’homme sage.
30 Salehin barı həyat ağacıdır, Hikmətli insan canları qurtarar.
L’Œuvre du juste est un arbre de vie; gagner les cœurs est le fait du sage.
31 Əgər bu dünyada salehlərə belə, cəza verilirsə, Pislərə, günahkarlara gör nə qədər cəza verilər!
Voyez, le juste obtient le prix de ses œuvres sur terre: combien plus encore le méchant et le pécheur!

< Süleymanin Məsəlləri 11 >