Süleymanin Məsəlləri 1
1 İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israel.
2 Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
Ad sciendam sapientiam, et disciplinam:
3 Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
ad intelligenda verba prudentiæ: et suscipiendam eruditionem doctrinæ, iustitiam, et iudicium, et æquitatem:
4 Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia, et intellectus.
5 Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
Audiens sapiens, sapientior erit: et intelligens, gubernacula possidebit.
6 Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
Animadvertet parabolam, et interpretationem, verba sapientum, et ænigmata eorum.
7 Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
Timor Domini principium sapientiæ. Sapientiam, atque doctrinam stulti despiciunt.
8 Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ:
9 Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo.
10 Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.
11 Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
Si dixerint: Veni nobiscum, insidiemur sanguini, abscondamus tendiculas contra insontem frustra:
deglutiamus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum. (Sheol h7585)
13 Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
Omnem pretiosam substantiam reperiemus, implebimus domos nostras spoliis.
14 Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
Sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum.
15 Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
Fili mi, ne ambules cum eis, prohibe pedem tuum a semitis eorum.
16 Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
Pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem.
17 Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
Frustra autem iacitur rete ante oculos pennatorum.
18 Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas.
19 Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
Sic semitæ omnis avari, animas possidentium rapiunt.
20 Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
Sapientia foris prædicat, in plateis dat vocem suam:
21 O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
in capite turbarum clamitat, in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens:
22 «Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
Usquequo parvuli diligitis infantiam, et stulti ea, quæ sibi sunt noxia, cupient, et imprudentes odibunt scientiam?
23 Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
Convertimini ad correptionem meam: en proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.
24 Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
Quia vocavi, et renuistis: extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret.
25 Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
Despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis.
26 Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo, cum vobis id, quod timebatis, advenerit.
27 Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit: quando venerit super vos tribulatio, et angustia:
28 O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
Tunc invocabunt me, et non exaudiam: mane consurgent, et non invenient me:
29 Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint,
30 Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universæ correptioni meæ.
31 Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
Comedent igitur fructus viæ suæ, suisque consiliis saturabuntur.
32 Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.
33 Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».
Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.
